Ik ben Marc Vangossum
Ik ben een man en woon in Lint (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 29/01/1957 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: de vroegere oostbloklanden.
Sinds begin 2004 kom ik regelmatig in een asielcentrum. Daar ben ik vooral in contact gekomen met Roma's.
De cultuur va
Roma' s hebben hun imago tegen. De stereotype ideeën leven nog altijd bij een groot deel van onze bevolking.
Alle etiketten die men eeuwen geleden al op op de Roma's plakte, kleven
nog steeds op hen : dat ze bedelen en schooien , dat ze stelen , dat ze
vuil zijn , dat ze goed kunnen dansen en muziek maken.
Roma's, zo zegt men, liegen en stelen en zijn vuil. Om met dat laatste
te beginnen. Het is volkomen begrijpelijk dat een nomadenvolk, dat door
steppen en woestijnen is getrokken , heeft geleerd om zuinig om te gaan
met water. Voor de meeste nomadenvolken is dan ook waterhygiëne een
onbekend begrip.
Toegegeven , rondtrekkende Roma's zijn dikwijls bijzonder vuil , de
rimpels van de oude vrouwen zijn pikzwart en de haren van de kinderen
zien in jaren geen kam. Daar tegenover staat dat de gevestigde Roma's
zoals ik die ken en kennis heb mee gemaakt in België , Tchechië en
Slovakije allerminst vuil zijn.
Hun huizen , appartementen of krotten waren kraakzindelijk, men kan er naar westers huisvrouwenideaal van de vloer eten.
Ook al is deze vloer soms gewoon aarde. Er worden in die Roma dorpen de
lieve lange dag bij de gemeenschappelijke kranen water getapt, en er
wordt duchtig gewassen, vooral de voeten omdat ze veel blootvoets lopen
en dikwijls geen schoenen kunnen permiteren.
Dat Roma's stelen zal ook niemand willen ontkennen. Van dat imago
profiteert ook dikwijls de lokale dief om - met Roma's in de buurt-
zijn slag te slaan. De verdenking zo weet hij , zou helemaal aan hem
voorbijgaan en zonder meer geadresseerd worden aan de Roma's.
Het wegnemen van kippen , mais en veldvruchten voelt de Roma niet aan als diefstal, maar veeleer als " vinden".
Voor een nomade is de vruchtbare aarde gemeenschappelijk bezit van het mensdom, waarvan men neemt wat men nodig heeft.
Dit "nemen" wordt soms door een kleine groep uitgebreidt tot zaken die
nu niet bepaald in de aarde groeien ,zoals geld, sierraden , kleidng,
en wat hun verder voor de hand komt.
Ter verontschuldiging kan men hier eventueel aanbrengen dat een Roma
bijna altijd en uitsluitend steelt voor direct gebruik, maar nooit om
rijkdommen te verzamelen. maw dit is een kruimeldief.
De Roma's bekijken de samenleving zoals een boer zijn land. De vraag
die hen hierbij bekommert is : " wat brengt het ons op , wat kunnen wij
hieruit halen ?" Al wordt het steeds moeilijker voor hen om nog iets
uit onze samenleving uit te halen. De traditionele beroepen van
de Roma's zijn zo goed als uitgeteld.
Vanuit hun visie op de samenleving, als een stuk land dat moet
opbrengen, bekijken ze weliswaar het mijn en het dijn vaak wat anders.
Een brood uit de supermarkt verdwijnt al eens gemakkelijk onder de jurk , maar geld stelen hoort niet thuis in hun cultuur.
Op dat punt zijn Roma's trouwens zeer streng tegenover elkaar. Wie
betrapt wordt op een " ongeoorloofde" diefstal in de buitenwerend, of
erger nog in eigen kring, wordt onmiddellijk de laan uitgestuurd; al
dan niet definitief.
Tenslotte wat de negatieve kanten betreft, " Roma's liegen".
Heel vaak is dit liegen meer fantaseren, dan welbewust liegen. Het
heeft iets kinderlijks. Maar ook als een Roma bewust en doortrapt
liegt, dan ziet hij dit voor zichzelf niet als kwaad.
Vanuit een Christelijke cultuur wordt liegen beschouwd als kwaad en als
zonde, maar volgens hun normen is liegen totaal geoorloofd, als men
zichzelf of zijn familie hiermee voordeel kan bezorgen. Een Roma
beschouwt echter " verraad " als een verschrikkelijk kwaad, en zal
nooit een mens verraden, Roma of niet-Roma, zelfs niet onder de
hevigste dreigementen of martelingen. Hiermee hebben ze in het verleden
vele geheimen kunnen bewaren en veel mensenlevens kunnen redden.
Ook de possitieve kant; dans en muziek ,moet sterk worden
gerelativeerd. De meeste Roma's die ik ken, en dat zijn er veel, spelen
geen muziek, en zij die het wel doen, kennen dikwijls niet meer dan een
paar akkoorden. Ze zijn evenwel meesters in de aanpassingen.
Ze slagen er dan ook meestal in om de muziek die ze uit het hoofd spelen om te zetten naar de enkele grepen die ze wel kennen.
Uiteraard telt het Romavolk ook grote artiesten en virtuosen.
Er is een tijd geweest, vooral tijdens het communisme in bepaalde
landen, dat men dacht dat ze dit nomadenvolk naar huizen moesten
krijgen. Men geloofde rotsvast dat een vaste woonst en werkgelegenheid
een eerste stap naar de integratie in de gewone samenleving was.
Ze hebben moeten vaststellen dat " verstening" dikwijls tot isolatie
heeft geleid. Stene huizen van "gewone" burgers vinden zij
gevangenissen.
Vandaar dat de deuren en de ramen er dikwijls uitgegooid worden.
Veel Roma's die nu in en rond de industriesteden leven, trekken zich terug uit schrik geminacht te worden in de buurt.
Ze willen elkaar ontmoeten en delen in elkaars inkomsten. Ze moeten weten waar ze in nood terecht kunnen.
Daarom blijven ze ook in getto's leven, al zijn de levensomstandigheden daar erbarmelijk.
Ze aanvaarden een wonig of appartement, maar niet geïsoleerd van de rest van hun gemeenschap.
Als we in onze maatschappij denken aan het woord zigeuners of voyageurs heeft dit onmiddellijk een negtatieve bijklank.
We breien er automatisch bedelen , stelen , rondtrekken aan vast.
We denken dit omdat we automatisch in ons westers denkpatroon zitten
van presteren, ons ik persoontje op de eerste plaats zetten, hebzucht,
zoveel mogelijk (materialistisch) bereiken in het leven, enz...
Misschien benijden we hen ook wat om hun vrije manier van leven , en
trachten we dit een beetje na te doen door aanschaf van dure
motorhome's en caravans; vervroegd op rust te gaan ( met financiële zekerheid) en een stuk van de wereld te willen zien.
Deze mensen hebben een andere cultuur; 5% van hen reizen inderdaad rond
( dat zijn degene die we kennen uit de woonwagenparken in onze landen)
De andere 95% leeft al sinds de 12e eeuw op dezelfde plaats. Een groot
gedeelte van hen in de vroegere oost-bloklanden, en hebben nog nooit
een caravan van binnen gezien.
Ik wil het hier dus hebben over deze laatste groep, die meestal leven
in erbarmelijke omstandigheden; en dit, met grote getale in onze hedendaagse
Europese Unie.
Een groep mensen waar familie op de eerste plaats komt , die onderdak en dagelijks eten als streefdoel hebben.
Een groep mensen waarvan je begint te houden als je ze leert kennen ;
waarvan je zoveel kan leren, waar je het woord " ik" moet vervangen
door "wij"
Een groep mensen die tracht gelukkig te zijn met niets , en minder kankeren dan wij met al onze weelde.
Een groep mensen waar " een echte vriend " zoveel meer betekend dan geld.
Ik zal het in de toekomst dus hebben over Roma's , de naam die ze zichzelf toe-eigenen en die veel possitiever overkomt.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Binnen onze Europese unie is er nog veel armoede. In Kosice (Slovakije) bezocht ik enkele romadorpen.
Deze zijn daar zeker niet uniek; elk dorp of stad in die streek heeft zo'n getto's.
Diegene die geluk hebben ,hebben voorzieningen zoals water, electriciteit , sanitair en verwarming.
Maar er zijn er vele die geen enkele van die voorzieningen hebben, die zich moeten beredderen zonder enig comfort.
Waar het binnen vriest, waar ze met vele dicht tegen elkaar op de grond
slapen,waar ze hun behoeften ergens buiten moeten gaan doen.
