30 jaar van mijn leven

02-10-2017
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.30 jaar van mijn leven
Na 2 jaar ongeveer in Lubbeek opgenomen te zijn geweest, heeft zij in maart 2016 de relatie verbroken.
Nu moet je weten, tot dan woonde ik in haar appartement en bracht een bijdrage in op de gezamelijke rekening.
Dat is dus verandert en ik mocht verder blijven wonen mits het betalen van een huishuur.
Er werd een huurcontract opgesteld voor 1 jaar. (juni 16 tot einde mei 17)
Ik zei haar toen : (had toen sporadisch nog contact) wat na dat jaar, kan ik dan voorthuren ?
Ja hoor, dan verleng ik stilzwijgend de huur, zei ze.
Drie maand voor einde van huurcontract (mei 17) kreeg in een melding van Lubbeek dat het huurcontract zou beëindigd worden einde mei.
Ondertussen was er ook al een boedelbeschrijving opgesteld met het mondeling akkoord van haar de huur onbepaald te laten duren.
Zij was dus van plan het appartement te verkopen. In 't kort zij verkocht het appartement.
De eerste kandidaat koper was bereid de vraagprijs te betalen. Ik moest daarin meegaan, wou ik blijven wonen.
Ik heb het dan maar zelf gekocht, anders moest ik uitzien naar een ander appatement en nog eens verhuizen.
Daarvoor heb ik zeker 6 maanden in de onzekerheid geweest, dat ik mocht blijven wonen, daar zij ivm allochtonen een heel ander gedacht had dan de 28 jaar die daaraan vooraf gingen. Zij heeft wat dat onderwerp betreft een bocht gemaakt van 360°.
Het kwam erop neer dat de mogelijkheid bestond dat zij er allochtonen in zou toelaten onder invloed van de instelling in Lubbeek.
Daar werd zij aangespoord en beïnvloed pro allochtoon.
Zij hebben haar waarschijnlijk het vluchtelingen probleem voorgeschoteld en dat die mensen toch  ook een onderdak zouden moeten hebben.
Ik dacht : "nu niet meer of ik vlieg hier buiten, en ze laat er allochtonen in komen". Dat zou er nog moeten aan ontbreken.
Allez om 't kort te maken : ik huurde en woonde daar, en had als eerste het aankooprecht.
Na een bijeenkomst met haar en mij in Lubbeek om alles uit mekaar te doen, en toen ik naar huis wou gaan, stond zij daar met een triestig gezicht, en mij uitnodigend om haar nog eenmaal te knuffelen en een kus te geven. Dat heb ik dan ook gedaan omdat ik haar nog graag zag.
Moet ik dat interpreteren als een judaskus of een afscheidskus of allebei ?

02-10-2017 om 00:00 geschreven door rolando  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Herinneringen/Ervaringen
>> Reageer (0)
04-10-2017
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.30 jaar van mijn leven
Een beetje uitleg over haar familie : Ik heb het al gezegd, haar vader is vroeg gestorven en daardoor kwam zij vlug onder de invloed van haar moeder.
Zij heeft meermaals gezegd dat als haar vader langer had blijven leven, haar leven anders zou geweest zijn.
Maar niet dus. Van haar moeder moest zij vlug gaan werken, anders had zij kunnen voortstuderen.
Haar moeder was een echte tiran.
Ik heb haar zelf mee bijgehouden als zij bij ons inwoonde.
Een voorbeeld : als zij bij het eten iets nodig had wees zij dat aan met haar vinger. Zij zei niet in heb dit of dat nodig, wil je dat eens aangeven, nee gewoon aanwijzen met haar vinger, dat zegt al genoeg. Zij kon het niet over haar hart krijgen haar mond open te doen om iets te zeggen.
Alleen open doen om te eten.

Haar zuster was ook al niet veel beter. Altijd jaloers met steken onder water zoals men dat hier zegt.

Om 't kort te maken ik dacht dat zij veel beter was, en dat leek er in 't begin ook op.
Zij kreeg toen kalmerende pillen toegedient, en die werden langzaam verminderd. (eerder verdovende pillen)
Daardoor kwam haar echt karakter langzaam tot uiting, met alle gevolgen van dien.
Dat goed meisje veranderde dus in het tegenovergestelde.
Ook het feit dat ik 30 jaar voor haar gezorgd had werd door de instelling in Lubbeek geminimaliseerd, zelfs ontkend.

04-10-2017 om 00:00 geschreven door rolando  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Herinneringen/Ervaringen
>> Reageer (0)
08-10-2017
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.30 jaar van mijn leven
Haar psychiater (een vrouw) heeft gezegd Rose heeft het moeilijk met de breuk. Maar waarom heeft zij dan gebroken ?
Het is wel haar beslissing.
Waarom wil ze met mij geen vrienden blijven ? Dan zou ze met mij nog moeten praten, en dat wil ze niet.
Schrik van zich te verspreken ?
Ik zou volgens haar psychiater nog iets voor haar betekenen. Waarom heeft zij dan besloten volledig te breken, zonder enige vorm van verdere communicatie ?

Waarom heeft men mij van in 't begin daar tegengewerkt ?
Is die vriend of relatie niet goed voor de behandeling van de patiënt ?
Werd zij daar beïnvloed, gemanipuleerd, zelfs misschien gehypnotiseerd ?
Ja zelfs dat kwam in mij op. Maar waarom daar kan ik geen antwoord op geven.

Als er iemand is die mij hierin iets meer kan vertellen, of raad geven, geef mij dan een seintje.
Dat ik met haar geen enkel contact meer heb dat is nog het ergste. Alles wordt onmogelijk gemaakt.
Wat zou ik nog kunnen doen ? Hoe zou ik met haar in kontakt kunnen treden ?
Ik zou met haar nog willen spreken face to face.
Kan je mij raad geven ? Je zal beloond worden.
Mijn email = rolando.lex@telenet.be

08-10-2017 om 00:00 geschreven door rolando  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Herinneringen/Ervaringen
>> Reageer (0)


Inhoud blog
  • 30 jaar van mijn leven
  • 30 jaar van mijn leven
  • 30 jaar van mijn leven
  • 30 jaar van mijn leven
  • 30 jaar van mijn leven
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Archief per week
  • 02/10-08/10 2017
  • 25/09-01/10 2017

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs