30 jaar van mijn leven

02-10-2017

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Na 2 jaar ongeveer in Lubbeek opgenomen te zijn geweest, heeft zij in maart 2016 de relatie verbroken.
Nu moet je weten, tot dan woonde ik in haar appartement en bracht een bijdrage in op de gezamelijke rekening.
Dat is dus verandert en ik mocht verder blijven wonen mits het betalen van een huishuur.
Er werd een huurcontract opgesteld voor 1 jaar. (juni 16 tot einde mei 17)
Ik zei haar toen : (had toen sporadisch nog contact) wat na dat jaar, kan ik dan voorthuren ?
Ja hoor, dan verleng ik stilzwijgend de huur, zei ze.
Drie maand voor einde van huurcontract (mei 17) kreeg in een melding van Lubbeek dat het huurcontract zou beëindigd worden einde mei.
Ondertussen was er ook al een boedelbeschrijving opgesteld met het mondeling akkoord van haar de huur onbepaald te laten duren.
Zij was dus van plan het appartement te verkopen. In 't kort zij verkocht het appartement.
De eerste kandidaat koper was bereid de vraagprijs te betalen. Ik moest daarin meegaan, wou ik blijven wonen.
Ik heb het dan maar zelf gekocht, anders moest ik uitzien naar een ander appatement en nog eens verhuizen.
Daarvoor heb ik zeker 6 maanden in de onzekerheid geweest, dat ik mocht blijven wonen, daar zij ivm allochtonen een heel ander gedacht had dan de 28 jaar die daaraan vooraf gingen. Zij heeft wat dat onderwerp betreft een bocht gemaakt van 360°.
Het kwam erop neer dat de mogelijkheid bestond dat zij er allochtonen in zou toelaten onder invloed van de instelling in Lubbeek.
Daar werd zij aangespoord en beïnvloed pro allochtoon.
Zij hebben haar waarschijnlijk het vluchtelingen probleem voorgeschoteld en dat die mensen toch ook een onderdak zouden moeten hebben.
Ik dacht : "nu niet meer of ik vlieg hier buiten, en ze laat er allochtonen in komen". Dat zou er nog moeten aan ontbreken.
Allez om 't kort te maken : ik huurde en woonde daar, en had als eerste het aankooprecht.
Na een bijeenkomst met haar en mij in Lubbeek om alles uit mekaar te doen, en toen ik naar huis wou gaan, stond zij daar met een triestig gezicht, en mij uitnodigend om haar nog eenmaal te knuffelen en een kus te geven. Dat heb ik dan ook gedaan omdat ik haar nog graag zag.
Moet ik dat interpreteren als een judaskus of een afscheidskus of allebei ?

Geef hier uw reactie door