dag 99. 21-7-2012 nationale feestdag.
niemand hangt hier voor mij de 3 kleur uit. Deze morgen toch iets minder snel opgestaan. In de bar rechtover de Albergue Santiago Apostol hebben we ontbijt en krijgen het adres van Gustavo voor de volgende stop. Het is hier al feest. We lopen Arzura uit en komen uit op een fraai landschap,met kleine beekjes die we moeten oversteken in een prachtig golvende boerenstreek. Toch lopen we wat verkeerd op de historische weg, de wegwijzer was verstopt tussen het gras. Bij Salceda nemen we onze koffie, en met de beklimming van de Alto de Santa Irene (405m). is het voor vandaag gedaan met klimmen. We nemen er dan ook een biertje. Van hieruit is het nog 4.5 km. Deze morgen bij het verlaten van Arzura was er net een school gestart 80 jonge mensen, en dan kom je ook wat kleurrijke persoon tegen die steeds liedjes zingt van Virgen Maria.Virgen Cerveza? en alle andere Virgens. Hebben ook nog en Eucalyptus plantage gezien. Aangekomen in O Pedrouzo vinden we snel de Albergue, leggen ons bed en gaan dan op zoek om wat te eten. Het restaurant binnen en ja daar zat de Spaanse groep, aansluiten was de boodschap, een liedje zingen is voor de pelgrims ok, maar niet voor sommige andere klanten in het restaurant. Nu de Spaanse "siesta" mogen we niet storen, en de snurkers worden met de gsm opgenomen. Ja het weer, deze morgen was het wat fris, maar rond 10.00h kwam de zon erdoor, nu flink warm 28 gr. Ga nu een douche nemen en ook wat slapen. Hou het droog op de nationale feestdag. Morgen dag 100 en in Santiago komen, is dat niet mooi?
Zoals gewoonlijk opstaan om 6.00h, halfuurtje rugzak rommelen, voeten verzorgen. ook hebben we ontbijt kunnen nemen in deze albergue een reuze croissant. Om 7.00 h zijn we reeds op stap. Palas de Rei verlaten is eenvoudig, steeds bergaf. Bij km paal 63,5 (jaar) moet ik natuurlijk een foto
maken. Bij km paal 60 ook voor Dineke, net in het dorp Casanova. In Leboreiro dtaat de kerkdeur van de Santa Maria open, erg mooi, een zuster heeft de controle.Hierna volgen we de echte "calzado" in Furelos zelfs over het erg smal brugje van toen. Onze Spaanse vrienden vertelden ons dat we in Melide bij een special restaurant moesten stoppen, wat wil Jacob, ze staan buiten. Dus moesten we de specialiteit eten " pulpe" octopus. lekker maar de fles wijn
was er misschien teveel aan als je nog 16km moet stappen. de weg naar Arzua is dus niet te onderschatten. Erg nijdige klimmen met korte afdalingen. wij zien hier ook veel "horreos" maisopslag plaats. ook veel eucalyptus bomen. Dus een wandeling van 30,6 km, dus nog 37.5 km van Compostela. Nu snel eten en afspreken voor morgen waar we slapen. Gustavo die kent hier alle albergues dus dat komt in orde
na een nachtje snurken.volgens mijn spaanse vrienden, om 6.00 h opstaan. het dagelijks gerommel met de rugzak,en om 6.30h pic nic in de tuin van de albergue. Portomarin uit en het is bergop stappen met een mooi uitzicht op hwt dal van de Mino. De Monte Torros over en in Gonzar de eerste stop. Hier na
gaat het heel steil naar Castromaior en Hospital de la Cruz. Op naar de Sierra de Ligonde waar nieuwe dennenbomen zijn aangeplant, De dorpjes waar we langs lopen zijn erg oud, en alleen de koeien lopen hier 2keer per dag door. met alle gevolgen natuurlijk, taarten op de straat. In Portos eten we onze bocadilo op, met nog 6 km te lopen. De Spaanse vrienden. hadden voor ons in Palas de Rei een albergue besproken, eenvoudiger kan het niet. De Kilometer aanduiding staat op 65.5 km. dus een wandeldag van 24 km. Het weer was deze morgen niet goed, mist en laag wolkendek. Na de middag is het ok met 27gr. Een super nieuwe albergue, alles er op en eraan. Straks gaan we de keuken eens proberen! Morgen nog een stapje korter bij mijn doel. groetjes
Heel goed geslapen na de BBQ. Om 6.00h wakker,alles naar de woonkamer om rugzak klaar te maken en ontbijt te nemen.Alles staat klaar. 4 Spaanse vrienden maken er een plezier wandeling van. De dorpjes die we voorbijstappen zijn op sterven na dood, een boerderij die op invallen staat,maar er leven nog mensen, die niet op de foto willem staan. Sarria is net buiten de 100km grens voor de credential start, dus vele scholen, jeugd groepen, binnen land als buiten land en Spaanse famillies starten hier. Voor lange afstandsloper is dat niet ok. Sommige groepen zijn stil. andere zingen en 1 groep doet jet al biddend. in Brea aan de km 100 paal is het file. willen allemaal een foto. Na Breia gaat het bergaf. De meeste zijn achter ons. in Barbadeto zien we onze kamergenoten weer, en maken het zeer druk. vinden geen bed voor deze avond! De vorigedag had Fanny een telefoon nummer gegeven en daar hadden we geluk, nog 6 bedden vrij. De temperatuur gaat weer naar de 30 gr. Aangekomen in Portomarin staat er ons nog een traploop naar boven toe. jaren terug hebben ze een stuwdam in Minho op de rio Belesar gebouwd, maar de vallei liep vol en een kerk en 3 andere gebouwen liepen gevaar. Dus de kwrk en de andere gebouwen staan nu boven op de heuvelrug. Op verschillende stenen van de kerk kan men nog de nummers zien
van de inventarisatie voor verplaatsing
Dit stadje is mooi en leeft alleen van de peregrinos en een handje vol toeristen. Nu nog wat rusten,stukje gaan eten,en op het bovenste verdiep van het bed slapen.
vandaag rond 9,30h voor bij de paal van de laatste 100km gestapt. Geeft een pretttig gevoel. en file doen om een foto te nemen,want het is hier een drukke weg geworden, zang, kletsende groepen spanjaarden, en ja ook een groep die al biddend verder stapte. Het alleen zijn gevoel heb je hier niet. tot deze avond voor meer info
Fonfria albergue A Reboleira is voor mij niet zo super. Gisteren avond wel goed eten en drinken maar de spanjaarden beginnen ook hun verlof wandeling naar Compostela. Rond middernacht verlies ik mijn hoofdkussen,beneden gevallen! Om 5.30 start het geritsel in de rugzak. Om 6.00h nemen we ook alles mee in de
salon, hier kunnen we als in het licht doen, voeten verzorgen, rug zak inorde maken. Na het erg goed ontbijt starten we rond 7.00h. Het is al heel erg warm en nemen in Triacastela, na 8km een korte pauze. Op het einde van het dorp moeten we een keuze maken welke route we gaan volgen,deze via Samos waar een oud klooster te bezoeken is of deze via San Xil, we nemen het laatste, naar hier is wel een sportieve uitdaging aan. De Alto de Riocabo, een bult van 910 m. De zon doet haar best en de temperatuur gaat langzaam boven de 30 gr. Het landschap is erg golvend en via Montan en Calvor op kleine weggetjes, corredoiras, verbindingsweg tussen 2 dorpen. Deze zijn vaak nauwlijks te onderscheiden van waterlopen en vroeger bij vochtig siezoen liep men hier met hoge houten klompen met blote voeten. In deze streek hebben we vruchtbare akkers, groene bossen en in de winter tot 25 cm sneeuw. Hier hebben we ook weer veeteelt en dat is te zien aan de mooie taarten die je op de straat ziet liggen. Ook wat eucalyptus bomen. Ook een kalksteen groeve voorbij gegaan, waar vroeger iedere pelgrim een steen moest mee nemen naar Compostela om bij de kalkbranderij af te geven. De albergue Barbaco del camino waar wij nu verblijven, geeft deze avond een BBQ dus we zijn weer goed gevallen. Tot dan. De teller staat op 112 km nog te doen!!!
Dag 94. 16-7-2012
Deze morgen om 6.00h door het Ave Maria gewekt in de albergue van Louis en Carlos, eens iets anders dan de wekker. Vroeger mocht er niemand lawaai maken, dus dat was heel goed. Het ontbijt met tostados in een heel speciale pan was ok. Om 7.00h klaar voor de beklimming van de O Cebreiro. Het is klimmen van aan de deur van de albergue en via Las Herrerias, La Fabo en La Laguna komen we na 2h. aan in O Cebreiro 1330 m hoog. Tijdens de wandeling steken we de grens met Galicie over, van hieruit staan om de 500m kilometeraanduidingen, en hierstaat 152km. O Cebreiro is een bedevaarts kerk waar in de 14 de eeuw een wonder gebeurde, wijn veranderde in bloed en de hostie in vlees. Ook zijn er bewaarde Pallozas. Gebouwen in de grond met een stro dak en een deur. De taal gaat hier ook wat anders het is Galicisch ( verwant met het Portugees). In deze streek kan het ook heel koud worden, daarom hebben ze hier een hospitum. Heb in het kerkje ook een kaars aangestoken als dank voor mijn bescherming, en bedanking tijdens mijn tocht, ook voor mijn familie en alle vrienden, ook voor een paar speciale vragen. Na O Cebreiro dachten we dat het bergaf ging, fout, de Alto de San Roque, met het metalen standbeeld, naar Hospital de la Comdesa, hier was het echt druk, van de koeien natuurlijk, deze liepen terug naar de wei, voor het terras waar wij net onze bocadillo aan het op eten waren. Nog een beklimming de Alto de Poio 1337m, een vrij korte maar steile beklimming over 3km. Hier heb ik effe moeten stoppen voor wat adem, maar ja dat zal dan de vermoeidheid zijn. Vervolgens naar Fronfria waar in de albergue een drukte van jewelste is, alle Spanjaarden gaan naar Compostela om zijn feestdag te vieren, alles besteld op voorhand!!. Dus wat gaat het nog worden om wat slaapgelegenheid te vinden. Hebben hier een gezamelijk avondmaal genomen en nu kan ik mijn blog updaten, betalen voor WIFI te hebben, ja alles moet opbrengen. Zijn nu op 139km van het doel. Morgen nog een vlakke wandeling en zullen zien waar we uitkomen. Het weer vandaag was tot de beklimming van O Cebriera heel goed, fris, nadien is de zon er doorgekomen en temperaturen tot 33 gr. toen we in de albergue kwamen. Nu gaan we slapen want de 23km met deze beklimmingen wegen zwaar.
in onze speciale slaapplaats " paarden stal " te Cacabelos om 6.00 h wakker geworden, rugzak klaar maken en buiten achter de kerk ons ontbijt genomen. Langs een mooie weg naar Villa Franca del Bierzo, hier hebben we al een bar open om eens echte koffie te drinken dit is een kleine stad der Franken, een mooie burcht Marques de Villafranca, ook de Puerta del Perdon, het volgende dorp is Pereje, we stappen hier weer door de wijngaarden, heel speciale wijn, Bierzo. Van hier uit gaat de weg al slingerd, door het Valcarce dal, naast de autoweg A6, hier hebben ze op geen brug, viaduct , tunnel gekeken om deze aan te leggen, maar wij gaan ook langzaam steeds omhoog. In Trabadelo houden we een stop en doen we onze inkopen, jawel de tienda de alimentacion is hier open, alles te koop door elkaar. Door naar Vega de Valcare te gaan. De dorpjes zijn klein en soms is het meer een ruïne dan wat anders, in sommige wonen nog mensen, wat me soms laat nadenken over hun leefsituatie. In dit dorp zijn alle albergues reeds vol, maar wij hadden wat verder in een klein dorpje Ruitelan een albergue gezien die aan de voet van O Cebreiro ligt, dit is een bergje van 1330 m, dit is dus voor morgen een beklimming van 9 km. Dit is zowat de camino duro Vandaag was de zon er maar hebben veel in de schaduw gelopen wat dan een koude indruk gaf. Morgen stappen we Galicie binnen. Vandaag toch weer een tochtje van 28 km.
Om 6.30 stonden we al klaar voor de start, nog wat donker en koud,want ik heb een extra trui aangetrokken. Ook de weg zoeken was niet eenvoudig.op de leistenen verder naar beneden. In Riego de Ambros was er niets open om te ontbijten,dus naar Molinaseca voor koffie en koek. Nu de maag ok is op naar Ponferrada, een heel mooi dorpje met
alle voorzieningen. Hier hadden de Romeinen de eerste goudmijnen. De burcht boven de Rio Sil is van de tijd van de Tempeliers. Deze stad leeft ook van de pelegrinos door de jaren heen. Na deze stad langs de A6 autobaan naar Columbrianos en dan naar Cacabelos. Cacabelos is een mooi dorpje,soms met wat huizen die moeten afgebroken worden. De albergue municipal aan de Rio Cua is iets anders, de slaapboxen zijn op de plaats rond de kerk gemaakt Santuario de la Quinta Angustia. Origineel maar zeker functioneel, en zo is de kerk ook blijven bestaan. Nu de was doen en allrs klaar maken voor morgen. Ja het weer, deze morgen tot 10h koud, maar droog, later op de dag 24 gr. dus heel goed weer om te wandelen. Morgen is het een vlakke wandeling, maar we zullen zien of we een stukje berg erbij kunnen nemen. En ja we staan op minder dan 190 km, dat geeft een goed gevoel.
Er waren geen snurkers op de zaal dus tot 5.45 geslapen. Om 6.15 ontbijt,alles lag klaar en om 6.50 klaar op straat. De opkomende zon was een mooi schilderij. Van El Ganso naar Rabanal del Camino. 2 uur door een steeneikenwoud dat ons beschermde voor de koude wind. Het dorp Foncebadon is als een puinhoop, alle huizen zijn verlaten. Na een koffie in dat dorp op weg naar Cruz de Fierro,een reusachtige hoop stenen die de pelgrims bij elkaar leggen. Het ijzeren kruis op een boomstam van 5m staat op een hoogte van 1504m. Hier leg ik ook mijn meegebrachte steentjes neer, zoals afgesproken,als symbool van het bevrijden van een last. Een moeilijk moment heb ik hier doorgemaakt. Verder naarde volgende top "Cerezales op 1532 m hoogte. Leistenen zijn gevaarlijk om op te lopen. En ja het kan hier ook wat regenen en stappen tot in
El Acebo. Albergue "Meson El Acebo"
Hier probeer ik alles op de blog te krijgen maar alles mislukt. Zelfs de GSM verbindingen gaan hier niet. Heel goed peregrino menu en dan slapen
Dag 90 12-7-2012
Goed geslapen,had een deken voor het venster gehangen,maar toch een frisse nacht. Om 6.00h iedereen eruit en naar de desayuno zaal. Via Villares de Orbigo,waar een Belg een albergue open houd,naar Santibanez de Valdeiglesias,direct het veld in en weer stijgen, eem paar kruisen voorbij en via San Justo de la Vega naar Astorga. Deze stad is vol van Romeinse herinneringen. De kathedraal is een prachtig gebouw, hdt bisschoppelijk paleis is van de hand van Gaudi. Ik laat hier ook 3kg schoenen naar huis sturen, dat voel je wel een beetje. Astorga is een afzonderlijk bezoek waard. Op naar Santa Catalina de Somoza, maar beslissen toch om verder tegaan naar El Ganso. Het is heel zonnig maar frisse wind, dit maakt het wandelen gemakkelijk. Rechte paden en rode dorpen. Deze streek is beroemd voor zijn ". Maragatos" en zij klederdracht en oude gebruiken. El Ganso is een verlaten streek. Onze zuid afrikaan Alex is er ook bij. Dus na het eten gaan slapen want er staan weer een paar km te doen.
mijn droom, mijn tocht
