Om te veranderen de wekker weer moeten zetten. Hadden besloten om maar Muxia te gaan, een van de 2 dorpen waar de pelgrims naar toe trekken. De bus vertrok in het centraal busstation in Santiago. Een kleine 90 km ver voor 8 euro per persoon. Onder weg veel mist en een temperatuur van 10gr. Maar eens over de berg scheen de zon. De haven en het strand laggen er mooi bij. Wij naar het einde van de straat (wereld) om daar de schitterende kapel en een gedenk steen te ondekken. Erg mooie plaats, ook om even na te denken over wat je gedaan hebt, en genieten van deze korte pauze op de laatste rotsen van het westen van Galicia. Morgen gaan we eens echt uit rusten. Alhoewel er staan nog wat punten op de agenda.
Wel rustdag was het niet helemaal, toch wat later opgestaan dan anders. Een pelgrim moet ook, om goed te zijn , een pelgrimsmis bijwonen. Dus op tijd,10.30h, naar de cathedraal om de mis van 12.00 h te volgen. Op tijd moet je zijn of ander is het staan. De dienst is in het Spaans met wat welkoms teksten in verschillende talen, geen nederlands. Alle pelgrims wonen deze mis bij als bedanking voor het veilig aankomen, dank zij de heilige Jacobus. Ja het voornaamste voor de meesten daar is toch het zwieren van de " botafumeiro" en het gebeurde ook. Na de plechtigheid met nog wat andere pelgrims handje schud en proficiat, see you .... Van mezelf : hartelijk dank voor de vele steun mailtjes en de wensen vanaf gisteren. Hopelijk zullen wat van mijn wensen verhoord worden.
30 september, woensdag wandeldag 35 O Pedrouzo Santiago
Gisteren avond beslist om niet voor 8.00h te vertrekken voor de laatste 20.5km. Vergeet het want de druk, drang om het af te maken is groot. vooral als je weet dat je vrouwtje er ook staat te wachten. Gisteren avond toch vrij vroeg in bed naar Spaanse normen en goed geslapen. De eerste ging er al van door rond 5.00h nog pikke donker om door het eucalyptus bos te lopen. ik dus vertrokken rond 7.30 h en heb mijn lamp moeten gebruiken om de weg te vinden. allee de anderen te volgen want hier is het vrij druk van de pelgrims. Langs het vliegveld van Labacolla ben je dan ook een vrij snel tot in Casa de Amancio gestapt, plaatsje die ik al ken, om een " agua de suerte" met koffie te drinken. In San Marcos op de camping een koffie met manzana (appel) taart te eten, en ja daar kwam Martine ook binnen gewandeld, zijn dan samen langs de Monte de Gozo Santiago regio binnen gestapt. In Santiago de straatjes door om onder de brug Portico de la Gloria op het beroemde Praza del Obradoiro te komen, rond 12.30 h en dit dan na 35 dagen een echte opluchting en laten de emoties gaan, mijn vrouwtje stond dit wel van op afstand te volgen. Jurgen, een Duitser, had mij ook direct opgemerkt en kwam met felicitaties. Een paar ogenblikken later kwam Martine er ook aan. Vervolgens in het pelgrimsbureau, na wat file, mijn diploma gaan afhalen. Nadien een pintje gaan drinken. Deze tocht was kort maar krachtig, en dank iedereen die me onderweg veel steun hebben gegeven.
29 september dinsdag wandeldag 34. Arzua O Pedrouzo
Deze morgen was er bij het buiten komen een pelgrim zijn ezel aan het laden, dacht direkt aan mijn vriend Roger met Leon. Het is wel wat op en aflopen, maar dit kan nu al zonder veel moeite. Koffie en croissant is vandaag het eenvoudigste en ook snelste besteld. In Salceda hebben ze juist een bus met Chinezen gelost voor mijn neus. Kwamen effe het camino gevoel ondergaan, nadien met eentje gesproken. Werden op de camino afgezet en moesten wandelen tot op een volgend punt, om dan hun pic nic te krijgen. Gaan toch de 100km afstappen. In O Pedrouzo ken ik al de weg, dus deze naar de albergue was snel gevonden. De vaste routine, bed maken, douche, kleren wassen, papier in de schoenen, en zeker niet vergeten iets gaan drinken. Dit is men voorlaatste dag van mijn 3de camino, en erg blij dat het weer tot hier toe goed verlopen is. Opgelet nog een kleine 20 km, maar daar kan ook iets in gebeuren. Het weer: deze morgen erg fris met veel ochtend mist, de zon is er door gekomen en dan gaat de temperatuur snel tot boven de 25 gr. Dan is het beter dat het wandelen gedaan is. Groetjes van uit O Pedrouzo in de albergue Otero.
28 september maandag wandeldag 33 Sobrado dos Monxes Arzua
Een nachtje slapen op een klooster brengt altijd extra rust. Want de deuren gaan niet vroeger dan 6.30h open. Toch al plastik geritsel van de vroege vogels die het vandaag willen afronden. Wat kalmer aan in de morgen, een yagourt van de paters met een fruitkoekje als ontbijt en dan starten. Na een half uurtje laat ik de vrienden achter, wou wel eens wat sneller wandelen. In Corredoira een bar open, daar koffie en een "biscuito" gebak met chocolade genomen. Een meisje Bernice van Rocamadour vertrokken zat erook. Na 50 minuten kwamen de anderen eraan!. De volgende 14 km heb ik dan wat in gezeldschap van Bernice gestapt. In Vilar mijn pic nic in een autobus hokje genomen. De Suomi Chicas , Jean en Annick, en nog een paar andere zagen dat het goed was. Met nog 6 km tegaan heb ik ze allemaal weer ingehaald want hebben ook hun pic nic genomen. Voor Arzua binnen te lopen heb ik maps.me geinstalleerd op mijn telefoon. (GPS) zo heb ik de albergue direkt gevonden. Deze morgen was het erg fris, heb zelfs een extra pull moeten aantrekken, na de koffie uit want de zon kan hier hard branden, 27 gr. Dus heel wat gezweet over dit toch heuvelachtig parkoers. Ondertussen op minder dan 40 km van mijn doel. Hopelijk nog een paar dagen goed weer. Vanaf hier kom ik ook in de grote stroom van de Camino Frances, waarop het heel druk is schijnbaar.
mijn droom, mijn tocht
