En voor zij die geen Swahili spreken:
hallo!
alles goed?
yup alles is goed
Jaja ik begin hier al de plaatselijke taal te leren. En de Leeuwekoning
heeft mij daar bij geholpen.
blijkbaar zijn een aantal zaken van in de leeuwekoning recht uit het swahili
geplukt. Mijne frank (alleja euro) viel toen da ze hakuna matata zeiden. Wat dus
echt geen zorgen betekent in het swahili.
Nog woorden die zo uit het swahili komen zijn:
Simba = leeuw
Nala= slapen
Rafiki= vriend
Voor de rest was er ni echt iets uit het Swahili, maar
misschien is er wel ergens een of ander Afrikaans dialect da nog wa woorden
heeft uit de leeuwekoning.
Maar alle, me mij ga alles nog goed. We hebben een 2de
vliegende termieten uitbraak meegemaakt, maar die zijn nu gelukkig weer
allemaal verdwenen. Maar best want die vliegen bij het minste zuchtje wind
helemaal weg. En als de wind fout staat moest ge u toch wel ff op u bord
smijten of u eten zat vol. Of van die debiele termieten die voor den airco
vliegen en dan hun vleugels kwijt zijn
Verder ben ik nog is gaan poolen, en ik moet zeggen dat ik
toch al ne ronde verder was geraakt en bijna nog ne ronde verder maar Chip had
iets mee geluk als mij. Beter nieuws was dan wel zondag toen ik het poker
tornooike gewonnen had :D. Ik had ze vooraf nog gewaarschuwd dat ik ging winnen
maarja.
Het weer is hier nog altijd zon beetje het zelfde, warm en
veel zon, en om de week is een goei bui. En naargelang het regenseizoen vordert
wordt da erger. Tot dagen me 18u regen dat het lijkt alsof al het water van de
wereld naar benede komt. Maar zolang da ni gebeurt zit ik hier vrij goed :D
Ik vraag mezelf soms af en toe wel af of we nu al een
regering hebben. Maar kom al vrij snel tot de conclusie dat het waarschijnlijk
ni het geval zal zijn.
Maar toch een beetje goed nieuws van hier, na al mijn
problemen met het internet, is het einde eindelijk inzicht. Normaal moest ik
het allang hebben, maar mijnen aanvraag moest goed gekeurd worden door Wahid,
maar dieje zit nog tot morgen in Canada en ze kunnen mijn aanvraag ni uit zijne
que halen dus zal het nog ff wachten worden. Maar ik hoop toch dat het dan in
orde ga zijn, ik zit hier dan toch ondertussen al een maand he
ik weet het ik weet het,
ik zou wa meer moeten posten, maar ik zit nog altijd zonder 'officieel'
internet, en aangezien ik nergens credit kon vinden voor mijn vodacom kaart kon
ik ook niet op internet via die manier.
maar ik was ten donderdag heel den dag op weg naar overal en nergens (tussen
base kamp, bravo en kwatebale waar de mijn is en het IT center) om toch maar
internet te krijgen. en het zou in orde komen binnen 2 of 3 dagen. Niet dus. ik
heb het nog altijd niet en dus ga ik subi weer is even naar Didier om dat te
gaan melden, vooral omdat Joe Fragnito had gezej dat het direct in orde moest
zijn ( en da is toch een van de grote hier)
Ik heb zo vernomen dat er nogal veel volk op foto's zit te wachten en ik zal subi
is zien of ik er wa op kan zetten, ik hoop van wel dus zal ik mijn best is
doen. maar misschien eerst nog wa extra uitleg :D
Ik zit in Base kamp, das een kamp vlak naast het 'dorp' (er woont in Fungurume
85.000 man) en er staat daarom ook ne muur rond het kamp :p.
in het kamp (dat al dateert vanuit de jaren 60) hebt ge de 'mess' waar ik in de
bakkerij werk, en ook nen hoop huizen, voor de families en de mensen die hier
iets te zeggen heb. helaas hoor ik daar niet bij, en voor mensen zoals mij
hebben ze 'units' das dus een kamer van ongeveer 5 op 5m me een badkamer enzo
bij en airco dus ik zit eigelijk ook wel goed.
dan hebt ge ook nog Bravo, da kamp ligt in de consessie (die 40 op 40km is) en
is nieuwer maar daar hebt ge bekan niks van begroeiing enzo dus ziet basekamp er
veel mooier uit. en dan is er nog Kwatebale, dat is waar de mijn nu voorlopig
is (want ze kunnen hier dus in principe een domein van 40 op 40km afgraven)
maar ze zijn daar begonnen.
De omgeving ziet er hier heuvelachtig uit, ik zit al wel op een hoogte van
1600m maar het lijkt hier precies een grote vlakte met heuvels op, en het zijn
die heuvels die ze nu aan het afgraven zijn voor de koper en de kobalt.
het werk dat ik hier doe valt allemaal wel nog mee, het is ook op een niet al
te rap tempo da ze hier werken dus da zit ook wel goed. Ik maak hier van alles,
met de middelen die ze hier hebben, zoals biscuit voor taarten, cake, taart
bodems, chocolade ballen, fruitsalade (met extra veel ananas als het van mij
afhangt, jammie) en ook brood en een soort van sandwiches, tot voor kort
tenminste, want zoals den titel al zei, we hebben plots nog minder werk. wa is
er nu gebeurd: wij moesten voor het lunchpakket dat we 's middags krijgen
ongeveer 300 grote sandwichen maken. Maar iemand kwam met het idee als ze er nu
is 600 maken maar iets kleinere, da eet gemakkelijker. dus kregen we plots
extra werk, en omdat hier alles met de hand gedaan wordt kruipt daar wel zijnen
tijd in (ze hebben hier ni eens een weegschaal om de deegstukken af te wegen dus
ge moest 600 bollekes maken op zicht en gevoel), maarja het ging wel. blijkbaar
vonden ze het in Bravo niet kunnen dus maken we die nu ni meer. maar dan ook
helemaal geen, dus ik vraag mijn eige af waar het brooike dat ik van de middag
gegeten heb vandaan kwam.
Of wat ze hier ook wel is doen. zeiden ze tegen mij 'Roel you make Vanilla
cake' dus hupla ikke aan de slag en dan vraag ik; ' waar is de vanille
essence?' zeggen ze ' er is er geen hier gebruikt aardbei essence' jah das
nogal is ne vanillecake ...
ahja voor het geval, mijnen Belgische nummer werkt hier ni, voor degenen die
het nog niet moesten weten, en ik zit hier op de zelfden tijd als in België.
voila da was het voor nu,
en nu ff proberen wat foto'kes er in te krijgen (Wegens niet al te snel en fantastisch werkend internet, slechts 3 foto's...)
Het is hier wel heel warm geworden. Het regenseizoen is zo
stillekes aan begonnen. Eerst een gewone beu volgens de mensen van hier. Voor mij
goot het al flink. Maar omdat het nog maar het begin van het regenseizoen is,
is het hier snik heet. Het gaat hier vlotjes over de 30°C en de
luchtvochtigheid is ook hoog, omdat die nergens naar toe kan. Dus het is hier
al rap puffen en zweten. En van de week was het al helemaal raak. Het kan in
België gieten, het kan serieus gieten dat nimmer normaal is. Het kan gieten
zoals ik gezien heb in Bulgarije maar zoals het hier giet, da is buiten
categorie. Loopt er 2 meter in en ge zijt kletsnat. Bijgevolg het begon zo te
gieten vlak voor ik naar huis mocht van het werk, en moest ik dus nog 3u langer
blijven voor da over was he
En als ge me ni gelooft vraagt ge het maar aan Kiwi. Die was
te zaterdag helemaal van hare sus. Ze kwam op mijne schoot liggen en zwaar
ademhalen tong helemaal uit hare mond. Dus heb ik ze maar binnen gezet in de
airco en s avonds was ze er al helemaal boven op. (ik weet het ik ben nen
engel) het nadeel is dat ze nu terug wa energie heeft en ik kan ze s morgens al
horen blaffen tot op mijn kamer Maar ze herkent mijn stem nu al, en ook als
het donker is. Want den eerste keer dat ik daar alleen naar toe ging zo zonder
nonkel Ronny. Amai die blafte daar bekan de hele buurt bij elkaar. Die wou maar
ni komen, want ja ze herkende mij ni. Ikke dan maar rap gaan zien of ze nog
eten en drinken had en weg. Ik zag het al voor mij dat de security ofzo daar
plots ging staan en dan mocht ik het uitleggen he. Ik terug naar die poort viel
die mij toch wel ni aan de rug zeker. Tssss ik draaide mijn eige om en ik zag
ze afkomen en ze stopte. Ik loop verder naar de poort en ze kwam weer af he. Khad
ze net achter mij dicht gedaan of ze was er. En toen herkende ze mij plots en
was alles weer koek en ei.
Maar s avonds valt den temperatuur goe mee, dan ist
gewoonweg aangenaam om buiten rond te lopen in een korte broek en een T-shirt. Maar
in het donker moete wel oplette da ge ni verschiet. Er zitten hier kikkers (of
padden) , of dat te maken heeft met regenseizoen da begint weet ik ni. Want die
zitten hier al van dat ik aankwam. Ma als ge zo op een donkerstuk wandelt en
die verspringen zo plots tussen die droge bladeren ja man ik heb mijn eige al
doodverschote ni normaal. Ik sprong bekan ne meter in de lucht.
Nog zo een nadeel aan het begin van het regenseizoen:
termieten, die komen nu volop uit de grond om voor te planten. Wel het zit hier
sinds eergisteren s avonds ook vol me van die vliegende termieten. En da zijn
maar achterlijke wezens ze, die storten soms precies gewoon neer. Net naast
mijn bord, ikke gauw mijn drinke afgedekt :D. want dasvolgens mij toch ni zo lekker termiet.
Het eten hier valt al bij al nog mee. Af en toe kruipt er
wel zoiets Afrikaans tussen het normale eten. Het leek op puree, na enen hap
was ik ervan overtuigd dat het dat niet was en dat ik het nooit meer zou eten.
Bon, om een lang verhaal kort te maken: ik heb dus internet.
Jeuj :D
maar ik zal maar iets meer zeggen zeker
Okey waar zal ik beginnen, bij het begin zeker :D
22 oktober 1991 a star has been born
fast forward to 3 oktober 2010. Daar zit ik dan helemaal alleen te wachten op
een vliegtuig richting Amsterdam, tussen al die hollanders. Maarja tis maar een
kort vluchtje en ik zit aan ne nooduitgang. Ik krijg zelfs een jus dorangeke
en iets om te knabbelen dus we zijn al goed op weg.
Aangekomen in Schiphol lijken we precies langer te moeten
rijden van de landingsplaats naar de gate dan vliegen van Brussel naar
Amsterdam. En daar landen er wa meer ze dan in Brussel.
Aangekomen in gate B, moest ik naar gate F, voorzij die nu
denken En? da is dus wel een heel eind hè!! En da me een zware laptop tas
pffff. Daar aangekomen had ik wel nog ff tijd dus het ging allemaal nog. En ik
zat weer aan een nooduitgang (all thx to dieje kerel aan de balie in Brussel :p
) ik kon zelfs me mijn voeten ni aan da
muurke voor mij, en me mijn lange stekke wil da toch al iet zeggen he :D. Daar
zat ik goe tot halverwege de vlucht, blijkbaar kreeg de vrouw van dieje kerel
naast mij een migraine aanval ofzow en konne kik ergens anders gaan zitten
zodat zij naast elkaar konden zitten. Bye bye beenruimte -.-
Aangekomen in Nairobi had ik wel veel tijd omdat da ni zo
groot was als Schiphol of Brussel. En daar zat ik dan voor bijna 2 uur te
wachten op mijn vlucht. Hup weer vertrokken richting Lubumbashi (en ja weer aan
de nooduitgang :D ). Maakt da vliegtuig blijkbaar een tussenlanding ergens in
Zambia ofzow. Jah wist ik veel ik stond al bijna uit het vliegtuig dat ik
argwaan kreeg. Toch maar is gevraagd en dan terug gaan zitten. Wat ik dus ni zo
erg vond want de film die ze vertoonde was nog niet gedaan. Hup verder richting
Lubumbashi moest ik mijn paspoort afgeven aan die mensen van TFM en mijn
vacinatie kaart en mijn kaartje van mijn valies. En toen heb ik is goe
gevloekt op die keniaanse madam van aan de gate in Nairobi!!
Voor de duidelijkheid ik had dus ticketen gekregen van KLM,
en die ticketen zijn er zonder zon strookje om af te scheuren. Die madam had
da blijkbaar ni door want die scheurde er een heel stuk af en gaf mij een klein
stukje terug waardat opstond om wa uur da ik vertrok. In Lubumbashi besefte ik
plots dat mijn bagage ticketje aan het laatste ticket hing zodat ik da zeker
bij zou hebben. Niet dus. Maar gene paniek, ze gingen mijn valies wel zoeken en
dan moest ik die gewoon even komen identificeren. Ondertussen kon ik rustig,
zoals voorgeschreven een koffieke gaan drinken in de Malabar, jah rustig
behalve dat die tent daar zowat stamp vol zat. Uiteindelijk kwam het nonkeltje
daar dan aan en, kreeg ik mijn boardingpass om richting fungurume te vliegen.
Aangekomen op base kamp kreeg ik mijn kamertje, voorzien van
alles: bed (da mocht wel iet langer), TV, kast, koelkast, wasmachine (die ik
niet hoef te gebruiken) badkamer, zetel, internet aansluiting jah aansluiting
is er, ik moet alleen de code nog hebben, nog altijd trouwens. Ik ben dit nu op
13 oktober aan het typen in de hoop dat ik subiet op eigen houtje (min of meer)
toch mezelf van internet heb voorzien want ik heb nog altijd niet die code.
Enfin alles afgezet in mijn kamertje al is gaan zien naar
Wahid, mijnen baas, om is te horen wat hem te zeggen heeft. En hij zei
letterlijk dit (dik tegen de goesting vant nonkeltje xD ) today you relax,
take day off and relax een kleine whoohoo binnen in mezelf. Maar omdat nonkel
Ronny moest gaan werken zat ik hier alleen op mijn kamer. Ik moest gewoon
tegen een uur of 6 half 7 aan de mess zijn om te gaan eten. Ik was rond 3u op
mijn kamer tv op ... zzzzzzz schoot ik wakker om 10 na 6 (van timing gesproken)
en ik had dus kunnen relaxen :D. Dan maar gaan eten en nonkel Ronny mij aan
iedereen die er op dieje moment was voorgesteld. Ik ben zowiezo al ni goe me
namen als ze er dan 20 tegelijk tegen mij zeggen zit ik me nen hoop namen en
nen hoop gezichten die ik ni bij elkaar kan plaatsen (maar nu begin ik ze toch al
te herkennen met naam en al). En nu kon ik ook is zien hoe dat nonkeltje woont
he. Schoon huis met Kiwi (zijn hondje) ik moest haar de eerste 2 minuten
negeren zei nonkel Ronny, want ze was niet zo goed aan volk gewend maar het begint
te beteren zei hij. Die had mij van heel den avond nog ni eens aangekeken zo
blij was ze dat nonkel Ronny terug was. En dan mijn eerste nachtje hier in de
Congo, onder een muskietennet ingesprayed met iets tegen de muggen (dat ni
stinkt of plakt dus best wel goe) en dan kon ik er tegen aan he.
Volgende dag kreeg ik een rondleiding rond het kamp door
Yasshim (mijnen directe chef) en kreeg ik weer den helendag vrij af :p. het was
toen dat ik er achter kwam dat mijn internet nog niet werkt. Ik had dus een temporary
badge gekregen en om internet aan te vragen hebt ge dus 5 cijferkes nodig en
bij mij staat daar XXXXX. Dus geen internet voor mij
De volgende dag kon ik dan toch aan het werk, ik begin elke
dag om 8u dus da valt allemaal goed mee, tot een uur of 3. Da zijn geen lange
dagen maar we zijn daar me 6 man met werk voor 3 man ofzow dus den helft van
den tijd stade daar gewoon wat te staan.
Dus ge wordt eigenlijk moe van niks te doen. Maar ondertussen
ben ik wel de favoriet geworden van Kiwi en ziet ze nonkel Ronny nimmer staan J.
Op zaterdag heb ik mijndagje vrij. En nonkel Ronny heeft mij
dan maar is meegenomen naar de mijn. Vlak voor we binnen rijden zet hem Conquest
of paradise op om het dramatische effect wa groter te maken :p.
Best wel ferm, zo tussen al die grote buldozers en dinges
met grote laadbak te rijden. Ik heb ook heel de fabriek gezien, en waar ze de
koper maken en de cobalt.
dit is mijn eerste blog bericht, is kijken of ik een goede 'blogger' ben.
Voor iemand naar Congo mag gaan moet die eerst in orde zijn met zijn papieren, dat het niet zo simpel zou worden kwamen we al vrij snel achter.
Op 7 september gingen ik ons ma en onze pa naar Antwerpen om naar het consulaat van Congo te gaan. Komen we daar aan blijkt daar niks of niemand te zien, blijkbaar had Karel De Gucht weeral is iet te veel gezegd over Congo en hadden ze daar dan maar hun boeltje gepakt en opgestapt. Stonden we daar schoon ...
Dus wij dan maar een internet cafe gaan zoeken om het adres op te zoeken van de ambasade in Brussel. Eenmaal aangekomen in Brussel rond een uur of 2 konden we nog een uur wachten. Ze haddden daar blijkbaar een middag pauze tot 3uur. Om 3 uur stonden we aan de deur en konden we binnen om 3.05u stonden we weer buiten, als het al zolang geduurd had. Hadden we daar een paar papierkes meegekregen die we moesten invullen.
Ze moesten wel nogal veel weten vond ik maarja, wij dus op 14 september terug naar Brussel. Eerst moetsen we naar Zaventem ons ma en ons Jill afgaan zetten, die vertrokken naar Helsinki. Moest ik er dus om half 6 uit en kreeg ik ni eens ontbijt hé !! Chance da ik toch nog een ontbijt kreeg op de luchthaven Maarja me ons Jill en ons ma weg, zaten we we zonder goeie tolk, want ja op de ambassade was het allemaal int Frans, maar ik had er goe vertrouwen in. Ik had toch alles gevonden wat er op die papieren stond in het frans, en alles mooi in gevuld en gaan halen.
Komen ik en onze pa daar aan op de ambassade, om 9u 's morgens want dan waren we bij de eerste. Zegt dieje kerel daar achter de balie, dat ik nog 1 papier nodig heb van Lubumbashi zelf, dat ik uitgenodigd ben om naar Congo te mogen komen. Nu mogen ze zegge wa ze willen ma da stond dus ni op da blad he !!
Direct een telefoontje naar nonkel Ronny gedaan en hij ging ervoor zorgen dat het met hoge prioriteit in orde ging komen. ik kreeg het papierke 2 weken later in mijne mailbox, blijkbaar was er ginder iemand die voor mijn papier moest zorgen op vakantie geweest en konden wij dus schoon wachten. Chance precies da nonkel Ronny ze nog wat achter hun veren zat precies.
Maar allé, ikke dus gistere terug naar Brussel, mocht ik er om 6 uur weer uit. Om dus op de ambasade te staan om 9uur stipt. Deze keer was alles precies in orde, maar ze gingen toch een spoed procedure moeten starten om mijn papieren op tijd in orde te brengen, want ja ik vertrek wel den 3de he. Gelukkig zei dieje vent, komt straks kom 17u terug en dan krijgt ge het. Het was dus 9.20u en ik moest mij daar nog zien bezig te houden tot 17uur. Gelukkig was ik nog nooit echt op uitstap geweest in Brussel dus kon ik toch van alles gaan bezichtigen. Dus ik naar de Wetstraat (ik wist dat die in de buurt was) om is naar nummerke 16 te gaan kijken. blijkt da dus een groot wit gebouw te zijn me een wel heel kleine opening om me den otto in te rijden. Daar hadden ze in der tijd precies geen rekening meegehouden dat de politiekers van nu allemaal me nen dikke otto rijden.
Maarja, dan ging ik maar opzoek naar de grote markt, om daar te geraken werd mijn illusie dat Brussel vrij vlak is ook even doorprikt. Da ging daar stijl naar beneden plotseling. En dan ging ik maar op zoek naar Manneke Pis, dieje kleine zeikerd moest ik als Belg toch is in het echt gezien hebben. Ik vond het wel sympathiek van Brussel dat ze hem specieaal voor mij al in de stemming te brengen verkleed hadden
hehe
Nadien ben ik nog naar de Nieuwstraat geweest en heb ik naar die betoging gekeken (daar was best veel volk, de politie zegt maar 65.000 maar ik heb meer volk zien passeren dan dat er op op de wei van werchter past)
maar om 17u kreeg ik dan toch mijn papieren en kon ik naar huis na een vermoeiend dagje
later in mijne mailbox, blijkbaar was er ginder iemand die voor mijn papier moest zorgen op vakantie geweest en konden wij dus schoon wachten. Chance precies da nonkel Ronny ze nog wat achter hun veren zat precies.
