Bon, om een lang verhaal kort te maken: ik heb dus internet.
Jeuj :D
maar ik zal maar iets meer zeggen zeker
Okey waar zal ik beginnen, bij het begin zeker :D
22 oktober 1991 a star has been born
fast forward to 3 oktober 2010. Daar zit ik dan helemaal alleen te wachten op
een vliegtuig richting Amsterdam, tussen al die hollanders. Maarja tis maar een
kort vluchtje en ik zit aan ne nooduitgang. Ik krijg zelfs een jus dorangeke
en iets om te knabbelen dus we zijn al goed op weg.
Aangekomen in Schiphol lijken we precies langer te moeten
rijden van de landingsplaats naar de gate dan vliegen van Brussel naar
Amsterdam. En daar landen er wa meer ze dan in Brussel.
Aangekomen in gate B, moest ik naar gate F, voorzij die nu
denken En? da is dus wel een heel eind hè!! En da me een zware laptop tas
pffff. Daar aangekomen had ik wel nog ff tijd dus het ging allemaal nog. En ik
zat weer aan een nooduitgang (all thx to dieje kerel aan de balie in Brussel :p
) ik kon zelfs me mijn voeten ni aan da
muurke voor mij, en me mijn lange stekke wil da toch al iet zeggen he :D. Daar
zat ik goe tot halverwege de vlucht, blijkbaar kreeg de vrouw van dieje kerel
naast mij een migraine aanval ofzow en konne kik ergens anders gaan zitten
zodat zij naast elkaar konden zitten. Bye bye beenruimte -.-
Aangekomen in Nairobi had ik wel veel tijd omdat da ni zo
groot was als Schiphol of Brussel. En daar zat ik dan voor bijna 2 uur te
wachten op mijn vlucht. Hup weer vertrokken richting Lubumbashi (en ja weer aan
de nooduitgang :D ). Maakt da vliegtuig blijkbaar een tussenlanding ergens in
Zambia ofzow. Jah wist ik veel ik stond al bijna uit het vliegtuig dat ik
argwaan kreeg. Toch maar is gevraagd en dan terug gaan zitten. Wat ik dus ni zo
erg vond want de film die ze vertoonde was nog niet gedaan. Hup verder richting
Lubumbashi moest ik mijn paspoort afgeven aan die mensen van TFM en mijn
vacinatie kaart en mijn kaartje van mijn valies. En toen heb ik is goe
gevloekt op die keniaanse madam van aan de gate in Nairobi!!
Voor de duidelijkheid ik had dus ticketen gekregen van KLM,
en die ticketen zijn er zonder zon strookje om af te scheuren. Die madam had
da blijkbaar ni door want die scheurde er een heel stuk af en gaf mij een klein
stukje terug waardat opstond om wa uur da ik vertrok. In Lubumbashi besefte ik
plots dat mijn bagage ticketje aan het laatste ticket hing zodat ik da zeker
bij zou hebben. Niet dus. Maar gene paniek, ze gingen mijn valies wel zoeken en
dan moest ik die gewoon even komen identificeren. Ondertussen kon ik rustig,
zoals voorgeschreven een koffieke gaan drinken in de Malabar, jah rustig
behalve dat die tent daar zowat stamp vol zat. Uiteindelijk kwam het nonkeltje
daar dan aan en, kreeg ik mijn boardingpass om richting fungurume te vliegen.
Aangekomen op base kamp kreeg ik mijn kamertje, voorzien van
alles: bed (da mocht wel iet langer), TV, kast, koelkast, wasmachine (die ik
niet hoef te gebruiken) badkamer, zetel, internet aansluiting jah aansluiting
is er, ik moet alleen de code nog hebben, nog altijd trouwens. Ik ben dit nu op
13 oktober aan het typen in de hoop dat ik subiet op eigen houtje (min of meer)
toch mezelf van internet heb voorzien want ik heb nog altijd niet die code.
Enfin alles afgezet in mijn kamertje al is gaan zien naar
Wahid, mijnen baas, om is te horen wat hem te zeggen heeft. En hij zei
letterlijk dit (dik tegen de goesting vant nonkeltje xD ) today you relax,
take day off and relax een kleine whoohoo binnen in mezelf. Maar omdat nonkel
Ronny moest gaan werken zat ik hier alleen op mijn kamer. Ik moest gewoon
tegen een uur of 6 half 7 aan de mess zijn om te gaan eten. Ik was rond 3u op
mijn kamer tv op ... zzzzzzz schoot ik wakker om 10 na 6 (van timing gesproken)
en ik had dus kunnen relaxen :D. Dan maar gaan eten en nonkel Ronny mij aan
iedereen die er op dieje moment was voorgesteld. Ik ben zowiezo al ni goe me
namen als ze er dan 20 tegelijk tegen mij zeggen zit ik me nen hoop namen en
nen hoop gezichten die ik ni bij elkaar kan plaatsen (maar nu begin ik ze toch al
te herkennen met naam en al). En nu kon ik ook is zien hoe dat nonkeltje woont
he. Schoon huis met Kiwi (zijn hondje) ik moest haar de eerste 2 minuten
negeren zei nonkel Ronny, want ze was niet zo goed aan volk gewend maar het begint
te beteren zei hij. Die had mij van heel den avond nog ni eens aangekeken zo
blij was ze dat nonkel Ronny terug was. En dan mijn eerste nachtje hier in de
Congo, onder een muskietennet ingesprayed met iets tegen de muggen (dat ni
stinkt of plakt dus best wel goe) en dan kon ik er tegen aan he.
Volgende dag kreeg ik een rondleiding rond het kamp door
Yasshim (mijnen directe chef) en kreeg ik weer den helendag vrij af :p. het was
toen dat ik er achter kwam dat mijn internet nog niet werkt. Ik had dus een temporary
badge gekregen en om internet aan te vragen hebt ge dus 5 cijferkes nodig en
bij mij staat daar XXXXX. Dus geen internet voor mij
De volgende dag kon ik dan toch aan het werk, ik begin elke
dag om 8u dus da valt allemaal goed mee, tot een uur of 3. Da zijn geen lange
dagen maar we zijn daar me 6 man met werk voor 3 man ofzow dus den helft van
den tijd stade daar gewoon wat te staan.
Dus ge wordt eigenlijk moe van niks te doen. Maar ondertussen
ben ik wel de favoriet geworden van Kiwi en ziet ze nonkel Ronny nimmer staan J.
Op zaterdag heb ik mijndagje vrij. En nonkel Ronny heeft mij
dan maar is meegenomen naar de mijn. Vlak voor we binnen rijden zet hem Conquest
of paradise op om het dramatische effect wa groter te maken :p.
Best wel ferm, zo tussen al die grote buldozers en dinges
met grote laadbak te rijden. Ik heb ook heel de fabriek gezien, en waar ze de
koper maken en de cobalt.
