Ik ben Desmet Roland, en gebruik soms ook wel de schuilnaam smetje.
Ik ben een man en woon in Dentergem (Belgie) en mijn beroep is net als geboortedatum=> Niet belangrijk !.
Ik ben geboren op 01/01/1905 en ben nu dus 120 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen-tuinieren-fietsen -muziek -goed gaan eten en veel andere.
Blog hoofdzakelijk over wielrennen met meestal eigen foto's ,ook andere zaken ! Ook foto's van wielerloopbaan zoon Diete
Zelf heb ik een 20-tal jaren wielerwedstrijden georganiseerd , enkele jaren BWB-afgevaardigde geweest en steeds nauw betrokken geweest met allerlei organisaties.Al bij al ben ik reeds meer dan 50 jaar aktief in de wielerwereld ! Voor het ogenblik FL-medewerker (met perskaart Sportspress / APFJS) aan : www.bloggen.be/rodeden wielerkontakt.be (voorheen cyclingnews.nu) / wielerleven-west.be/ de krant van west-vlaanderen / cycling /nieuwsblad.be/wielerbond west-vlaanderen/ diverse websites ; Vraagje van velen : wat is RODEDEN ? RO (land) DE (smet) DEN (tergem), wordt uitgesproken als " rode den "
De laatste 200 items staan hierboven -voor meer items ga naar" archieven "daaronder en klik op de maand die ge wenst ! Voor meer archieven te bekijken : elke keer op een periode klikken ( per maand va. 22/08/2007) en dan onderaan op pijl naar links
REACTIES zonder GELDIG of NIET-CORRECT e-mail adres worden verwijderd !!!
27-11-2010
Koksijde Wereldbeker veldrijden 2010
bij de nieuwelingen behaalde Molenspurter Nicolas Cleppe zijn 4e seizoenszege vóór Stijn Caluwe (r) en Jonas Degroote (links) Juniores : 1.Laurens Sweeck 2. Daniël Peeters 3. broer van de winnaar Diether Sweeck
Profs UCI World Cup : 1e seizoenszege voor Niels Albert 2e werd Zdenek Stybar 3e Sven Nys bij de beloften was Vincent Bastiaans de beste
Uit de oude dozen van Luc Pappens, Frans Kimpe , Dirk Breughe en Roland ************************************************************ Wereldkampioen Freddy Maertens en Patrick Sercu , centraal de vroegere baandirecteur Oscar Daemers Nacht van de vedetten 1977 Gent : Pieter Verhaeghe's spectaculaire val in zijn wedstrijd (snelheid) tegen Jan Declercq vroegere jaren Yves Leterme en Geert Bourgeois bij Sercu wat waren dat tijden : journalist Karel Vanwijnendaele neemt nota's , bij de warme stove , van de Italiaan Linarik
1925 : Girardengo , Vanhevel , Debaets , Linari en voor de liefhebbers van vrouwen (koersen) : 1926 Kampioene van Vlaanderen => De Ingelmunsterse Marhta Debeu vroeger werd er ook een sprintklassement gehouden met als 1e prijs 'n varken, hier als winnaar Gerben Karstens (dit was 1 van m'n eerste wielerfoto's die ik gemaakt heb...) 1976 : het Australische duo Danny Clarck en Don Allan (wonnen de Gentse Six in 1976-79 en 82) hier met oa. Staf Boone en Frans Kimpe en Fred Hamerlinck (met pet) iets recenter Kenny Deketele en Steven Deneef Steve Schets en Kenny Deketele ook Gianni Meersman was 'n goed pistier (hier als belofte in 2004) ! Brian Ligneel is er in de huidige toekomst 6-daagse nog bij , met ploegmaat Jochen Deweer Stijn Steels in aktie......... foto hieronder : de typische sprint (met voorwiel omhoog) van Iljo Keisse -Nr 12 Igmar Depoortere , Nr 2 Alexander Aeschbach Michel Vaarten met Iljo Keisse Patrick Sercu en Michel Vaarten Niet enkel koers op 'n zesdaagse : vroeger het koningskoppel Merckx-Sercu de gangmakers in rustperiode Remi Demoor in mooi gezelschap de Ardooise zangeres Laura Lynn Patrick Sercu met zangeres Liliane St. Pierre de koersleiding met oa. Johan Gusse en Rudi Segers en Marc Vandevijvere soms wordt mij de opmerking gemaakt dat er te weinig vrouwen-meisjes aan bod komen op mijn site ............AUB (Gentse 6-daagse 2005) met fotogenieke Isabelle (Nys) zo te zien genoot Jo Planckaert met volle teugen
Het Gentse Kuipke de overleden Dimitri Defauw (r) en ploegmaat Andreas Beikirch
Dimitri Defauw overleden 6 november 2009 na de 1e nacht van de huidige 6-daagse staat Ketelke (Kenny Deketele-foto) aan de leiding samen met zijn ploegmaat Lampater Iljo Keisse en Matthew Gilmore wonnen deze six in 2005 Hopelijk "HET vaste DUO " van de toekomst Keisse - Deketele in 2004 kwam de piepjonge Brit Marc Cavendish (r) naar de jongerenzesdaagse Gent ook dames staan er hun mannetje, alhoewel niet in de 6-daagse Marcel Kint -laatste rit Tour de France 1939 op de piste van Parijs Marcel Kint- Rik Vansteenbergen vormden 'n wereldkampioenen-koppel achter zware motoren jaren 1920
Morgen begint de Gentse Zesdaagse ( van 23 tot en met 28 november 2010). Volgende dagen 'n reeks archieffoto's van oa. de Gentse six. Hierbij wil ik toch enkele exclusieve foto's tonen van Frank Vandenbroucke in de Amsterdamse zesdaagse 2004, waar hij de laatste avond om gezondheidsredenen moest opgeven. Deze prachtige foto's werden hoofdzakelijk gemaakt door de ook reeds overleden topfotograaf Luc Pappens, ook enkele uit het archief van Chris Verhoye (waarvan in de volgende weken ook nog 'n fotoreportage).
Frank had als ploegmaat Matthew Gilmore
achter de derny van Joop Zijlaard
Gilmore - Vandenbroucke
Winnaars van het Nationaal kampioenschap ploegkoers 1991 - Frank en Franky Schotte (nu zelfstandig schrijnwerker te Ruiselede) , 2e plaats voor Gino Pierrache en Gunther Vandenbossche (nu verzorger bij topsport Vlaanderen) en op de 3e plaats Chris Verhoye en Bjorn Nachtergaele (zoon van verzorger Dirk)
Chris Verhoye keek toen al op naar VDB , hier samen met Bjorn Nachtergaele
Gisteren won Kevin Pauwels oververdiend de veldrit " Grote Prijs van Hasselt "(GvA trofee)
Kevin als wereldkampioen 2004 de pechvogels van Hasselt : Klaas Vantornout en Sven Vanthourenhout en belofte Stef Boden ,spierscheur en meerdere weken buiten strijd Verder uit de oude doos van Dirk Breughe : de ? zou Waregemnaar Roger Desmet zijn op dit beeld herkennen we Julien Stevens, Manten Desmet, Jos Vandervleuten , Felice Gimondi , Palle Lykke Gentelmenkoers te Knokke met Benoni Beheydt en Guido Reybrouck José Vanackere wint in Izenberge (1977) vóór Carlos Cuylle en Eddy Vanhaerens 'n nog jongere José Vanackere , toen rijdende voor de Kortrijkse Groeningespurters met ploegleider Filibert Verno wedstrijd te Moorsele 1963 : wijlen Georges Vandenberghe wint vóór Romain Vanwynsberghe en derde André Messelis Germain Derycke Alfons Kint broer van Marcel , werd geen beroepsrenner op stage met de Flandriaploeg met Willy Bocklandt (+), Noël Vanclooster en André Messelis Zou dit " witte Vanmeerschaut " kunnen zijn ? (op de piste van... Moen)
Gilbert Desmet ( ° 3 februari 1931) wint bij de profs te Moorsele - 1955
'n piepjonge Lance Amstrong efficiënte bevoorrading Koersen was toch een hondestiel vergeleken met nu ,in de sneeuw en verkleumd een tube leggen voor de kopman en het wegdek dan.. de zesdaagse van Brussel werd toen nog gereden 24u op 24 u met 'n dubbel stuur of het stuur omgedraaid, foto van +/- 1925/26 nog enkele beelden van de Kortrijkse piste Willy Truye , grootvader van oa. Baptiste Planckaert
'n jonge Marcel Kint Oudprof Willy Dessein uit Moorsele die wel degelijk prof is geweest op dit beeld als individueel was een sterk jeugdrenner (foto als junior)
ook nog eens onze superkampioen Jempi (Monseré) herdenken WillyWillems , soms wel "stille Willy "genoemd
Cyriel Vanhouwaert met 'n poststempel van 1909........
Wedstrijd te Zwevegem -Kappaert vlnr : Walter Boucquet, M.Depraetere , S.Macharis , ? (van de Brugse Velosport BAB) op deze foto's José Vanackere, Patrick Deneut en Dirk Waeyenberg (+)Dirk Heirweg, William Tackaert aan de leiding Rudy Delahousse , José Vanackere ,Patrick Versluys de spurt te Ingelmunster 1974 gewonnen door Noël Vantyghem vóór José Vanckere, 3. Fernand Hermie 4.Jacky Coene (dank aan Herman Vancolen voor de info betreffende de uitslag) opmerkelijk : wijlen Noël Vantyghem in de Franse Flandriaploeg, José in de Belgische Flandriaploeg op deze foto van het BK interclub in Halle 1956 , de ploeg van KSV Deerlijk: André Noyelle,Julien Schepens, Briek Schotte , Jef Planckaert, Germain Derycke , Demunster.... 2e van links Briek Schotte en Germain Derycke, Jef Planckaert In 1925 bouwde de Maatschappij "Kortrijksche Velodroom" een wielerbaan tussen Vlasbloemstraat en Kortrijksestraat, het werd gesloopt in 1935 .. onze huidige Tieltse cafébaas : Noël Vanclooster - café Meulebeke op de Vierhoek Noël Danneels uit Pittem was een goed veldrijder in de jaren '80 , mijn kameraad Carlos (Lanssens)
was toen co-sponsor Aloïs Vansteenkiste (Heule) werd in 1953 Nationaal kampioen bij de beroepsrenners te Namur. Hij stierf in 1991 op 63-jarige leeftijd. Johan Bruneel in 'n Nationale driekleur (1985-86) Serge Vandaele in volle inspanning -vroeger werd op deze site reeds 'n fotoreportage van Serge gepubliceerd => typ in de linkerkolom zijn naam in in het vakje " zoeken in blog "
Met dank aan wielerfanaat, Dirk Breughe , organisator van Zwevegemkoerse, mekanieker bij de wielerploeg Decock-Sportivo.
Vlamertinge : op deze foto herkennen we aan de leiding Jean-Marc Vandenberghe (huidig mekanieker van Quick-Step), Kurt Soenens, Randy Moerman , Nigel Perry (witte pet op helm) van links naar rechts: achteraan Dominique Casier,Annick Devulder, Mario Delarue, Filip Rogge (met dank aan Dirk Breughe voor de verdere identificatie)
Op 21-jarige leeftijd werd Kurt prof bij Hitachi van Berten Dekimpe en behaalde zijn 1e jaar 'n 3e plaats in Desselgem. Toen de Hitachi-ploeg ermee stopte, hield Kurt het ook bekeken om zich volledig toe te leggen op het familiebedrijf.
de toenmalige Hitachi-ploeg met kopman Claude Criquelion
1989 : 2010 : uit de krant :
Filip Soenens als clubkampioen bij de ploeg van JOHNY (Soenens-Meulebeke) probeerde het een korte tijd als renner Kurt en Filip in dezelfde ploeg Kurt Soenens als jong talentvol renner , geboren in april 1967, begon als 14-jarige aspirant. Bij de 1e jaars nieuwelingen behaalde hij 1 overwinning -als 2e jaars : 11 zeges als junior - 1e jaars =1 zege als 2e jaars = 6 overwinningen liefhebber - 1e jaars= 4 zeges 2e jaars = 11 overwinningen Als 21-jarige werd kurt prof (later meer)
1 van de trouwste supporters van Kurt was Nico Mattan en zijn pa André (onderaan knielend rechts) ook BWB-afgevaardigde Albert Devos in 1986 werd Kurt "Junior van het jaar " hier in gezelschap van oa. huidig ploegleider Luc Corneillie junior van het jaar 1986 - mattangske was toe al een mooi ventje.... op vele foto's van de zeges van Kurt staan Nico en André Mattan , hier ook nog de jonge speaker Marc Milleville (l) de selectie van KSV Deerlijk voor de Ronde van België op deze foto met aan de leiding Kurt herkennen we ook nog Krist Brulez (met snor) en Randy Moerman ,met witte pet op helm Peter Huyghe
Achter Kurt, Stefaan Parmentier in de trui van Torhout en achter deze vermoedelijk Eddy Van craeynest
Voor Brulez ,Rudy Ponseele en Kurt Vindevogel
Achter Moerman ,Marc Schouteten
Kurt won oa. Gent-Wervik; 2 daagse van de Gaverstreek, 1 rit in de Ronde van Spanje (Lloret de Mar) , Omloop Hoogserlei te Tielt, 2 ritten in de Ronde van Wallonië ; Rit en leider in Ronde van West-Vlaanderen -Kattekoers ; was 2x lid van de blauwe garde (= vroegere Nationale selectie) voor de Ronden van Aosta en Spanje.
Vervolg Roger Soenens : *********************************** Beernem met uiterst links Briek Schotte, verder oa. toenmalig afgevaardigde generaal Georges Vandekerckhove,Willy Truye, Julien Schepens, Windels, Roger Verbeke, Noël Decockere, Roger Soenens. Er ontbreken nog enkele namen...... Emelgem : primus onder een zee van volk Kerkhove : Roger werd er 3e Lendelede : met voorsprong , in die tijd was er steeds 'n massa volk
Ploeg van Sportverbond Meulebeke : 2e van rechts Roger met naast hem Schotje Kerkhove links nog 'n Meulebeekse ex-renner, Albert Desmet , nu nog af en toe aanwezig op de wielerwedstrijden. Zou Jef Braeckevelt hier ook op staan ? (met das-plastron) 'n interclub met terug Norbert Kerkhove als clubkampioen (r) op deze foto(s) herken ik de vroegere afgevaardigde -generaal BWB- W.Vl, Hector Dekeersgieter (rechts zittend)
O deze foto : Roger als winnaar te Kortrijk, hij kan zich niet herinneren hoe hij aan die Leewentrui kwam (geen winnaar van de kampioenschappen van Vlaanderen in Gits of Koolskamp....)
met supporters naar de Ronde van België met de ploeg "Kachels Reno " 1957,maakten oa; deeluit van die ploeg : Jos Dewit (later motard VRT) , Oswald Declercq, Daniël Doom Roger deed ook mee aan de Ronde van Oostenrijk
in de kijker : de Ingelmunsterse wielerfamilie Soenens
RogerSoenens , oprichter vande bloeiende zaak in bakkerijgrondstoffen Soenens NV-Ingelmunster ende Soenenswielerploeg.
Geboren in juli 1935, woonde toen op de boerderij van zijn ouders in Meulebeke,op zijn 10e verhuisden zijn ouders naar Ingelmunster, gemeente die hij tot op heden trouw blijft.
2 zonen van Roger probeerden het ook in dezelfde sport Filip en Kurt, deze laatste werd zelfs profwielrenner (later meer) , op zijn beurt heeft Kurt n zoon die de familietraditie voorzet, namelijk Alessandro -junior bij de Tieltse Renners.
Roger was zelf n goed renner , al moest hij hard werken in de "boerestiel",toch probeerde hij het op zijn 15e bij de onderbeginnelingen en behaalde er niet minder dan +/- 30 overwinningen,+/- 10 palms bij de nieuwelingen en zon 20-tal zeges bij de liefhebbers.
In totaal behaalde Roger 64 zeges.
Bij de liefhebbers werd hij kampioen van West-Vlaanderen en won hij zelfs de zware Ronde van Namen , waaronder 2 van de 5 ritten en werd ook 1x 2e. Hij reed toen voor Sportverbond Meulebeke, Club van Dokter Abeele. In die periode won hij ook de toenmalige klassieker Namen-Barvaux.
Door de ziekte t fleurus (longziekte) moest hij het competitiewielrennen stoppen. Na n periode als metser gewerkt te hebben begon hij als koekskesverkoper en alzo richtte hij later zijn eigen bedrijf op, nu bijgestaan door zijn 2 zonen.
Doch de liefde voor de wielersport was zo groot dat hij besliste om n wielerploeg op te richten : Soenens-Germond was geboren en werd n succesploeg. ************************************ Kleinzoon Alessandro en pepé Roger Filip en Kurt Soenens Roger , 'n groot wielerhart
is nog heel veel te zien op de wielerwedstrijden hieronder 2 foto's van Roger met zijn hevigste supporter Frans Soenens ( vader van ex-renner Johny Soenens)
Na zijn overwinning in de Ronde van Namen werd Roger gehuldigd door het Ingelmunsterse gemeentebetuur Roger na zijn titel van kampioen van West-Vlaanderen
Izegem : vlnr. op deze foto : Jacques Volkaert -Pol Rosseel -Roger Devolder -Norbert (Schotje) Kerckhove-Roger Soenens-Carlos Soenens- Roger Decock en René Mertens
uit de oude dozen van Philippe Schotte, Frans Kimpe en Jan David ***************************************************** Christ Oplinus aan de micro van speaker Jan David , wedstrijd te Tielt- nieuwelingen Stationstraat. Ik herken op deze foto 'n jonge Robert (2e van links-achternaam ken ik niet-is van Geluwe) Fernand van ARD,Meester Jozef Vandeputte, bakker Etienne Verschuere, Jan, Victor Marreel, José Vandendaele
Lendelede : Christophe Decommere Eric en Marnix Vanryckeghen Philippe Schotte , neef van Briek werd West-Vlaams kampioen -juniores te Sint Baafs-Vijve 1974 Philippe met zijn oom Briek en Walter Coucke als clubkampioen 1977 Rumbeke 1974 Philippe met toenmalig junioreskampioen Dirk Roose , uiterst links jean-Pierre Deloof
Wijlen Filip Vanluchem 1982 West-Vlaams kampioen nieuwelingen , verder op deze foto oa. Frans Kimpe, Gerard Demarest (+), Gust Pinte, Frans Barbry Gits 1985 - Geert Roose clubkampioen WSC Torhout -juniores Ivan Lamote 1987 , prof bij Hitachi Oekene 1981 - Henk Saelens , op deze foto, BWB-afgevaardigden Marcel Deryckere en Gaston Capelle Deerlijk 1959 : Willy Vermote , clubkampioen KSV Deerlijk , overleden 13 december 2007 op leeftijd van 70 jaar
Freddy Maertens verkozen tot beste West-Vlaamse renner aller tijden / bijkomende foto Kruiskerkekoers
Freddy Maertens werd door de Krant van West-Vlaanderen verkozen tot beste West-Vlaamse renner ALLER TIJDEN !.
Tweede werd Ijzeren Briek , Briek Schotte Derde werd " de leeuw van Vlaanderen" Johan Musseeuw Voor de bezoekers, wielerliefhebbers uit de andere provincies => wie zou deze titel in uw provincie verdienen ? ************************************************************************************************ Ik mocht nog 'n bijkomende overwinningsfoto van Kruiskerkekoers ontvangen. In april 1984 won Pittemnaar Marc Vanmaele bij de juniores
Molenspurter Jens Delaere de koerswinnaar Jordy Vermeire in de modderpoel
de 2e en West-Vlaams kampioen Diksmuidenaar Yoshi Dedulle Lander Thyssen kwam uit het verre Leopoldsburg Jeroen Vandewyngaerde
Thybo Notredame en Bart Dekeukelaere Jules Borra Yoshi Dedulle Karel Delfosse
de plaatselijke favoriet Gregory Vandaele werd 5e Jens Couckuyt Bart Dekeukelaere van de brug : Jules Borra Yoshi Dedulle tevreden met zijn titel en 2e plaats in de wedstrijd
de winnaar Jordy Vermeire, met als trainer de welbekende Carlos
Michel Dedeckere met " zijn " renners van KVC de Zeemeeuw, Brent Debrauwer en Jakke Vermeulen
WV-afgevaardigde Wim Deblaere zou 32 juniores het veld insturen Prachtige omloop in mooi decor
Er stond geen maat op Nicolas Cleppe die van in de 1e ronde het hazepad koos ploeteren in de zandbak Iben Devos uit Pittem kreeg later af te rekenen met pech in zijn 1e cross en moest voortijdig de wedstrijd beëindigen Moeders..... probleemke voor Mathias Declerck links Stef Claeys zoon van ex-renner Guido Claeys uit Oostrozebeke op naar de zege Nick Vandekerckhove , heel knappe wedstrijd Alexander Ameel
Koekelare : PK veldrijden nieuwelingen en juniores
Geert Deseure en zijn medewerkers van de KVC Zeemeeuw Oostende organiseerden een prachtig Provinciaal Kampioenschap voor onze jongeren te Koekelare .Na gisteren de allerkleinsten waren vandaag de nieuwelingen en juniores aan de beurt. Prachtige technische omloop , mooi weer , veel volk , goede sfeer en verdiende podia , wat kan men nog meer verlangen.
Nicolas Cleppe (Ingelmunster) was heer en meester bij de nieuwelingen (32 vertrekkers) 2e werd een enthousiaste Nick Vandekerkhove (1e jaars) 3e Alexander Ameel Nicolas Cleppe voor de micro van de regionale tv-zender Focus-WTV , onder goedkeurend oog van Ma het podium van de nieuwelingen Trainer , ex-veelwinnaar Rudi Vandesompel bij de beste 3 van de nieuwelingen bij de meisjes : de 2 Lisa's , Vermeire (zus van de winnaar bij de juniores) en Lisa Colpaert Er stond geen maat op de Oost-Vlaming Jordy Vermeire, hij won met 45 sec voorsprong op de West-vlaming Yoshi Dedulle en Karel Delfosse 3e (vorig jaar winnaar afwachtingkoers Omloop Mandel-Leie -Schelde te Meulebeke ) Tieltenaar Jens Cockuyt werd 4e en mocht mee op het podium de nieuwe provinciale kampioen bij de juniores Yoshi Dedulle voor Karel Delfosse en Jens Cockuyt het algemeen podium van de juniores met koerswinnaar Jordy Vermeire , 2e Dedulle, 3e Delfosse , op de foto Christine Vanelslander ,organisator Geert Deseure , provinciaal voorzitter Gilbert Prinzie, Eric Snauwaert Wordt vervolgd
Frank Opsomer (nu Fietsen Opsomer-Wingene) won Kruiskerke-juniores- september 1980, in 'n spurt met 3 klopte hij Stefaan Eeckhout en de plaatselijke Luc Martens. Frank is de vader van oa. renner Gert-Jan Opsomer (winnaar te Egem zie archief 01/08/2010 op deze site) de editie 1999 werd gewonnen door Gregory Vandenbossche sept 1998 : Vladmir Smirnovas Winnaar ??
Matthew Tuck in gezelschap van Mw. Anita Lambert en Paul Derudder staat wel niet op erelijst, winnaar van één of ander klassement.... Andrius Zaleskis : maart 2002 . ook op de foto de Ruiseleedse familie Van Loocke
Hieronder nog enkele foto's van renners waar we geen naam kunnen op plakken...(dank voor de bijkomende info aan Filip Deschuytter, Mario Willems,Tim Dekeyzer, Eric Kerkhof, Caroline Vanderschraege) Op deze foto : Dirk Van Leeuwe winnaar september 1988 Kurt Victor (staat niet op de erelijst, winnaar van 1 of ander klassement..) Django Cael winnaar bij de nieuwelingen in Maart 1990 ? dit zou Luc Martens zijn , vader van WAOD-renner Steven Eddy Goethals winnaar Maart 1983 -juniores Mike Vanderheeren uit Izegem staat niet op de ere-lijst.... Koen Degraeve uit Aalter winnaar maart 1989 -juniors Tony Bracke werd 2e in 1990 na Tom Steels Tom Steels en Giovanni Deroo
In september 2000 won Tommy Vande Gehuchte Winnaar Tommy met de zegebloemen , ook op de foto Wesley Debuysschere of Kristof Gryson (Kortrijksen) Tommy bij speaker Willy Lammens op deze foto : mijn vroegere collega BWB-afgevaardigde , wijlen Meester Jules Verstraete (r) en de andere Meulebeekse wedstrijdcommissaris Pierre Buysse aan de start de renner met trui "diffusion" is de latere beroepsrenner Thierry Marichal. op deze foto Ronny Seghers en broer WBV-afgevaardigde Rudy. Ondanks de vele overwiningen van Ronny staat hij niet op de erelijst van Kruiskerkekoers Op dit beeld nog enkele overleden bekenden uit de wielerwereld in de onze streek , afgevaardigden Robert Demey, postmeester Gaston Claeys, uiterst rechts wijlen journalist Pol Tack Django Cael won in maart 1990 de wedstrijd voor nieuwelingen ex-Tieltenaar William Wallyn was de beste bij de juniores - april 1981
Groeningespurter Frederic Lagae won in april 1995 Uiterst rechts de Kruiskerkse" duivel doet al " Gabriël Dewaelsche met nationaal kampioen -juniores 1991, Ivan Segers uit Arendonk Nieuw boek over de langst regerende wereldkampioen ooit : Marcel Kint van Patrick Cornillie
Bron : Gabriël Dewaelsche Te Kruiskerke werd vanaf de jaren 70 koers gegeven voor juniores, zelfs 2x per jaar. Vanaf september 1995 internationale liefhebbers (elite zc en beloften ) ****************************
Nationaal kampioen Tom Steels werd winnaar in 1990 - juniores Huidig ploegleider Jean-Pierre Turpijn won de editie van maart 1999 - het jongetje links onder : huidig renner Kevin Furniére, daarachter Scharon Decanniere (+) Pascal Lievens : Mei 1992 Vladimir Smirnovas : september 1998 ook ex-prof Hans Declercq was regelmatig deelnemer te Kruiskerke maar komt niet voor in de erelijst Gregory Vandenbossche was de beste in september 1999 Gino Colusso in september 1984 in september 1987 won Didier Priem (juniores) . Op dit beeld herkennnen we ook nog BWB-afgevaardigden Pierre Buysse , wijlen Raymond Braem en uiterst rechts Noël Snauwaert , verder oa. Hans Declercq (streepjestrui ) en ex-prof Marnix Cappelle (rood hemd) in maart 1997 won Kurt De Valckeneere Pittemnaar Chris Snoeck werd eens 2e 2004 elite zc en beloften : Claude Pauwels ook eens aan de start bij de juniores , Naionaal kampioen Daniël Van Steenbergen (werd in 1987 kampioen vóór Marc Wauters en Didier Priem) de plaatselijke renner Giovanni Deroo werd winnaar 1995 elite zc
en werd ook eens winnaar van de aldaar georganiseerde veldrit Mario Willems won in 1997 vóór Patrick Cocquyt en Guy Smet (zodus kennen die huidige veelwinnaars mekaar al heel lang..)
Patrick Cocquyt won dan in het jaar 2001 En kreeg zijn trofee uit handen van de toenmalige Burgemeester Biebuyck
Ardooie kermiscross : vervolg + bijvoeging enkele beelden
Organisator Patrick Demuynck was blij, eindelijk eens Sven Nys aan de start te krijgen
wat doet Sven Vanthourenhout met Sven Nys ? aandachtige toeschouwers , renners : Jonas Slagmulders, Thomas Chamon, triatleet Christopher Loose en Tom Devriendt de start van de groten...
op dit beeld : Sven en Dieter Vanthourenhout, Niels Albert, Thijs Van Amerongen,Klaas Vantornout en Zdenek Stybar ietsje verder Kenneth Vancompernolle,Eddy Van Ijzendoorn, Vinnie Braet en Tom Vandenbosch iets verder in de groep de piepjonge Gianni Vermeersch (l) en Steven Dedecker verder Kristof Cop , Xandro Meurisse en Quentin Bertholet de neven Vanthourenhout in de aanval ( Dieter op kop, gevolgd door Sven) de wereldkampioen voelde zich in z'n nopjes te Ardooie doch Sven Nys liet niet begaan en vervoegde Stybar samen met Klaas Vantornhout bij het ingaan van de laatste ronde op 100 meter Niels Albert en Rob Peeters Sven Nys moest zijn meerdere erkennen in de wereldkampioen en wilde toch zo graag zelf winnen de schrijvende pers bij Zdenek Stybar WTV-Focus , Nico en Erwin , bij Westvlaming Klaas Vantornout reporter Jeroen Sap (WTV-Focus) heeft juist 'n mop verteld aan Zdenek, Nico Dick verstaat blijkbaar geen Tjechisch.... Mede-organisator Jochen Demeyere en vrouwtje wilden graag op de foto bij de winnaar-wereldkampioen de massa aan het podium
Heel vriendelijke kerel Zdenek Stybar
Nog enkele bijkomende foto's van de neven - categories Met de nationale kampioenentrui Mario Lammens , Pedro Michels (achteraan) zegt eventjes goedendag.... Mario Lammens in duel met de latere winnaar Laats Winnaar Erwin Laats was supersterk Marc Verloo was in goede doen maar kreeg pech niet de eerste keer dat de Nederlander Laats 'n wedstrijd won te Ardooie 'n andere reeks aan de start
Bjorn Traen had wat moeite met Jochen Heylen de plaatselijke belofte-wegrenner Brian Hoste testte ook eens of hij talent had in het veldrijden Bekend bij het westvlaams wielerpubliek : Onlangs deed ik op 'n wedstrijd "den toer te voet " met Gilbert Hensmans , tientallen keren werd hem gevraagd of hij nog geen andere hond had... nu op Ardooie cross hebben we Gilbert ontmoet met zijn nieuwe Parajiva (rechts de vroegere Parajiva die enkele maanden geleden overleden is)
Ik verneem zopas het overlijden van de sportdirecteur (Landbouwkrediet) - OCMW -Voorzitter Menen, Claude Vancoillie, na 'n slepende ziekte. Claude werd amper 55 jaar .De burgerlijke uitvaartdienst heeft plaats op zaterdag 23 oktober om 10:30 Locatie: OCMW-MENEN
Zijn levensverhaal stond te lezen op deze site => archief (linkerkolom) van 01/04/2009 ! Hierbij 'n kopij : ******************************************************************************* Ziehier enkele exclusieve foto's van Claude als wielrenner(Claude is nu OCMW -voorzitter te Menen) .<BR>Zijn levensverhaal stond vorige week te lezen in "de Krant van West-Vlaanderen -de Weekbode" door Jonas Creteur.<BR>Het artikel uit De Weekbode :<BR>Zes momenten die het leven markeren van Landbouwkredietploegleider Claude Vancoillie Mijn beenamputatie was een verlossing :<BR>Probeer vooral een positief verhaal te maken, zodat mensen die tegenslag gehad hebben er moed uit kunnen putten, zegt Claude Vancoillie aan het einde van het twee uur durend gesprek, waarin de 54-jarige Menenaar aan de hand van zes momenten zijn levensverhaal vertelt. Een relaas waarin tragiek en succes elkaar afwisselen. Hoe de beenbreuk die hij als jonge voetballer opliep dertig jaar later in een amputatie resulteerde, maar ook hoe hij de wereldtitel bij renners met een handicap veroverde, ploegleider in het profpeloton werd en via avondschool opklom tot OCMW-voorzitter. Een monoloog van een eeuwige optimist. Door Jonas Creteur, 1972 "Doodschop" / Op mijn zeventiende voetbalde ik bij de juniores van Toekomst Menen. In januari speelden we een vriendenmatch tegen de eerste ploeg, maar het liep uit de hand. De spelers van het eerste elftal wilden de jonge gasten tonen wat voetbal was en tackelden er op los. In de tweede helft schopte een verdediger me onderuit. Ik wist direct dat mijn linkerbeen gebroken was. In het ziekenhuis werd ik diezelfde dag nog geopereerd. Ik zou zes weken out zijn. Een tegenvaller, maar geen ramp. In de eerste dagen na de operatie voelde ik dat er iets verkeerd was met mijn been. Het gipsverband bleek te strak aangespannen. Maar de dokter was met vakantie en de verpleegsters mochten niets doen. Ik kreeg alleen pijnstillers en moest vijf dagen wachten tot de dokter thuis was. Toen hij het gipsverband opende, was het kwaad geschied : het vlees en de bloedbanen waren afgestorven Je kon het zelfs ruiken. De dokters probeerden mijn been nog te redden. Daardoor lag ik bijna twee jaar in het ziekenhuis. Een pijnlijke periode, maar mijn optimisme heeft me gered. Ik ben nooit depressief of eenzaam geweest. Het klinkt raar, maar ik voelde me zelfs goed in het ziekenhuis. Ik kreeg iedere dag bezoek : van mijn ouders, vrienden, verpleegsters Soms mocht ik voor een paar dagen naar huis, maar daar verveelde ik me omdat ik nauwelijks kon bewegen. Ik verlangde zelfs naar het ziekenhuis. Dat was een tweede thuis geworden. Natuurlijk was ik vaak kwaad. Niet op de speler ik wist dat zoiets in het voetbal kan gebeuren , maar op de dokter. Ook omdat ik hoorde dat nog drie andere personen hetzelfde was overkomen. Mijn ouders wilden een proces aanspannen. Een advocaat stelde een dossier samen tot hij na een paar weken vertelde dat de zaak te licht woog. Een andere advocaat konden mijn ouders niet betalen. Mijn verzorging had hen al veel geld gekost. En met vijf zonen hadden ze het al niet breed. Dat is altijd mijn grootste frustratie geweest. Dat wij als kleine man zon onrecht nooit konden herstellen. Die dokter werd later wel nog weggepromoveerd, maar dat was een kleine troost. / 1986"Wereldtitel" / Tijdens mijn revalidatie lag Freddy Maertens met een gebroken pols naast mij in het ziekenhuis. Freddy stuurde me naar Jacques Delva, een osteopaat uit Menen. Door Jacques kon ik na enkele jaren weer min of meer normaal stappen. Om de revalidatie te bevorderen raadde hij me aan om te fietsen. Ik kocht een koersfiets en dat liep zo goed dat ik aan wedstrijden voor renners met een handicap wou deelnemen. Ik wou vooral bewijzen dat ik niet het slachtoffer was van een of andere ziekte, maar van een ongeval. Ik kan me nog altijd enorm opwinden als mensen dat beweren. Ik reed mijn eerste koers in Bretagne, maar dat was geen meevaller. Op het einde van mijn eerste seizoen voelde ik dat ik meekon en in mijn tweede jaar ontdekte ik mijn grootste wapen : de spurt. Op die manier behaalde ik in 1986 mijn eerste groot succes. Voor eigen publiek werd ik in Menen wereldkampioen. Het zag zwart van het volk. Ik besefte niet dat ik zo populair was. Die wereldtitel is nog altijd mijn mooiste herinnering. Twee jaar later won ik brons op de Olympische Spelen in Seoel, maar daar hield ik niet zon goed gevoel aan over. Ik was met voorsprong de sterkste, maar té zelfverzekerd. Ik zat in een kopgroep van twaalf renners, onder wie vier Amerikanen. Een ronde voor het einde demarreerden een Tsjechoslovaak en een Canadees. Ik dacht Laat die maar rijden, de Amerikanen rijden het gat wel toe. Niet dus Ik moest sprinten voor de derde plaats. Ik lig er nog altijd wakker van. Een jaar later werd ik opnieuw wereldkampioen (in Columbus, Verenigde Staten, red.) maar die titel heeft die gemiste gouden olympische medaille niet kunnen goedmaken. Ook omdat ik op de Spelen in Barcelona weer een titel in rook zag opgaan nadat ik ten val kwam door een stuurfout van een renner. Dat ik een topsportstatuut kreeg is een van mijn grootste overwinningen. Vier jaar werd ik betaald door Bloso en kon ik sport op het hoogste niveau beoefenen. Niet vanzelfsprekend, in die periode. Triatleet Didier Volckaert heeft me ook enorm geholpen. Ik heb jarenlang met hem getraind. Hij heeft me altijd als zijn gelijke een volwaardige topsporter beschouwd. Didier pushte me om mijn grenzen te verleggen. Ik had heel veel aan zijn steun. / 1992"Ploegleider" / Ik was afgestudeerd als slager en zou met mijn broer een beenhouwerij beginnen, maar door mijn beenbreuk vielen die plannen in het water. In avondschool behaalde ik dan maar mijn humanioradiploma. Via examens raakte ik binnen op het ministerie van Openbare Werken. Na zeven jaar kon ik aan de slag op het kabinet van Leona Detiège, staatssecretaris voor Pensioenen. Toen zij in 1992 Vlaams minister van Tewerkstelling werd, maakte ik mee de overstap. In 1992 werd het idee geopperd om een wielerploeg voor jongeren op te richten : Vlaanderen 2002. Ex-toprenner Roger Swerts, op dat moment chauffeur van minister Theo Kelchtermans, werd aangesteld als hoofdploegleider. Voor de functie van assistent-ploegleider waren er heel wat kandidaten, maar uiteindelijk viel de keuze op mij. Allicht omdat ik op een socialistisch kabinet werkte en iedere politieke strekking vertegenwoordigd moest zijn. Als groentje kon ik vrij vlug mijn plaats afdwingen onder de ploegleiders. Roger Swerts was een ideale gids. Bovendien werden wij niet als concurrenten beschouwd. Een kweekvijver als Vlaanderen 2002, dat was sympathiek, hé. Daar konden de grote ploegen jonge renners uit vissen. En daar ís talent uitgekomen : Tom Steels, Mario Aerts, Paul Van Hyfte, Wim Vansevenant, Wim Feys Vooral aan Steels heb ik goede herinneringen overgehouden. Een klasbak, maar ook een trainingsmaniak. Ook met Vansevenant en Feys heb ik nog altijd een heel nauwe band. Geen grote talenten, maar meesterknechten die ik niet moest vertellen wat hard werken was. / 2000" OCMW-voorzitter" / In 1988 vroeg Gilbert Bossuyt of ik voor de gemeenteraadsverkiezingen op de lijst van de SP wou staan. Een verlamde coureur die wereldkampioen wordt, dat wekt sympathie op, hé. Ik wimpelde zijn voorstel af, want de verkiezingen vielen samen met de Olympische Spelen. Het zal voor de volgende keer zijn. Maar de verkiezingen bleken ongeldig en moesten in 1989 opnieuw gehouden worden. En daar was Bossuyt weer Ik stemde toe en haalde tot mijn grote verbazing goed 900 stemmen, méér dan sommige schepenen. Toen de schepen van Sociale Integratie en Mensen met een handicap een jaar later ontslag nam, was ik zijn logische opvolger. Van 1990 tot 1994 zat ik als schepen in de meerderheid, van 1994 tot 2000 in de oppositie en sinds 2000 ben ik voorzitter van het OCMW in Menen. Ik heb toen mijn ontslag ingediend als ambtenaar. Ik mócht twee jobs uitoefenen, maar de dagelijkse verplaatsing naar Brussel viel mij te zwaar. Ik wou me ook meer concentreren op mijn functie als ploegleider. Aangezien ik hoofdzakelijk wedstrijden in het weekend voor mijn rekening neem, is dat perfect te combineren met mijn OCMW-voorzitterschap. Ik ben ook ondervoorzitter en secretaris van Harmonie De Plicht, maar ook dat kan ik probleemloos in mijn programma passen. Het is vooral zaak om goed te plannen. En dat is een van mijn sterkste kanten. Ik ben een agendafreak. Van uur tot uur staat mijn programma vast. Ik heb nooit een verloren moment. Ik verpruts mijn tijd ook niet aan idiote soaps op tv. Ik ga liever een pint drinken. Dan kom je tenminste onder de mensen. / 2002" Amputatie" / Na mijn revalidatie was het vel over mijn linkerbeen heel erg dun. Ter hoogte van de breuk stroomde er nauwelijks bloed door. Jarenlang leefde ik met pijn en die nam steeds toe. In 2002 kreeg ik een wonde op mijn been die niet genas. Ik voelde dat er iets scheelde. Toen ik tijdens een weekendtrip op zee aan het vissen was, zaten er vliegen op mijn been. Niet normaal, want op zee zie je nauwelijks vliegen. (lacht) De arts stelde een kijkoperatie voor. De diagnose was hard : mijn been brokkelde af en het zou niet lang duren voor ik erdoor zou zakken. Er waren twee opties : een overplanting van een buikspier of een amputatie. Een nieuwe transplantatie zou mijn lichaam verminken en een lange herstelperiode tot gevolg hebben. Niemand kon mij bovendien garanderen dat ik vijf jaar later niet opnieuw voor dezelfde keuze zou gesteld worden. Door onmiddellijk voor een amputatie te kiezen, kon ik mijn knie behouden, want hoe langer ik wachtte, hoe groter het risico dat ik mijn hele been zou verliezen. Toch waren de dokters er niet van overtuigd dat dat de beste oplossing was, maar mijn keuze stond vast. Ik wou niet meer wachten. Ik was 48 jaar, op mijn 70ste zou een amputatie veel ingrijpender zijn. Nu had ik nog tijd genoeg om aan een prothese te wennen. Het is de beste beslissing die ik ooit genomen heb. Mijn ouders en broers hadden tranen in hun ogen toen ik het hen vertelde, maar ik was perfect voorbereid. Weet je, het was een verlossing. De pijn verdween en mijn mobiliteit verbeterde enorm. Ik kan nu zelfs weer lopen. (loopt rond de grote tafel in de raadszaal van het OCMW, red.) Je kan amper zien dat ik een prothese heb. Ze is een deel van mijn lichaam geworden. Ik sta er zelfs niet meer bij stil. Als ik s nachts opsta om te plassen, doe ik even vlug mijn prothese aan als jij jouw savatten. De gêne is ondertussen ook verdwenen. Voor mijn amputatie mankte ik. Ik vóélde de mensen kijken. Die blikken raakten me. Alsof ik abnormaal was. Ik heb vaak recht in hun ogen teruggekeken. Je zou eens moeten weten wat deze gehandicapte allemaal kan / 2004"Landbouwkrediet" / Tijdens mijn periode bij Vlaanderen 2002 raakte ik bevriend met Gérard Bulens, manager van Landbouwkrediet. Hij zei dat hij een plaats vrij had, maar ik was tevreden bij Vlaanderen. Tot er twee ploegleiders Jean-Pierre Heynderickx en Valerio Piva aan de ploeg werden opgedrongen. Jean-Pierre via de politiek, Valerio via zijn vriend en fietsenleverancier Eddy Merckx. Zo belandde ik op een zijspoor. Dat deed pijn, want Vlaanderen 2002, dat was míjn kind, hé. Gérard deed me begin 2004 opnieuw een voorstel. Net op tijd. Ik nam in vriendschap afscheid van Swerts. Een schone breuk. Het enige wat me nu nog frustreert is dat mijn naam in het website-archief van Topsport Vlaanderen verdwenen is. Alsof ik daar nooit geweest ben Bij Landbouwkrediet voelde ik me direct thuis, nog altijd trouwens. Ik gedij heel goed in een familiale sfeer. We hebben niet dezelfde middelen als de grote ploegen, maar we trekken ons plan. Ik heb altijd een goeie band gehad met jonge renners. Ik kan hen heel goed motiveren. Mijn aanpak is wel wat veranderd. In mijn periode bij Vlaanderen zei ik altijd Verpruts deze kans niet, ik heb dat geluk nooit gehad Toen dacht ik nog vaak aan mijn handicap, nu niet meer. Ik ben eerder een vaderfiguur geworden voor mijn renners. Zij, maar ook mijn OCMW-medewerkers, weten dat ik de leiding heb, maar ik laat dat nooit op een arrogante manier blijken. Ik probeer vooral een collega te zijn. Maar als het moet, zal ik wel de knoop doorhakken. Hoelang ik nog ploegleider blijf ? Ik heb mijn lot verbonden aan Gérard Bulens. Landbouwkrediet blijft nog zeker tot 2011 in het peloton. Daarna zien we wel. Misschien ga ik dan aan de slag bij Cycling Team Force, de jeugdploeg van mijn vriend Stefaan Clauwaert. Dat zou op mijn oude dag een mooie bezigheid zijn. (Maart 2009) **************************************************** Hieronder een prachtige compilatie van foto's gemaakt door Mario Durieu-Menen
