Het Hoofdkussenboek (vanuit Sam's vertelperspectief)
Deze week heeft Midori een
brief ontvangen van het theater waar ze gesolliciteerd heeft. Het Tsukimi
theaterhuis had iemand nodig in een theater onder leiding van een Franse
regisseur. Ik zou zelf moeilijk kunnen samen werken met zo'n drama queen uit Parijs maar Midori was
dolgelukkig. Ze speelt in een stuk dat een bewerking is van het Hoofdkussenboek van Sei Shōnagon,
blijkbaar een klassieker van de Japanse lieteratuur!
Midori is echt heel
enthousiast over haar werk en gaat er echt voor, ik ben blij voor haar.
Dit betekent wel dat ik voorlopig overdag alleen mijn tijd moet doorbrengen in
Japan. Je vraagt je af wat ik dan allemaal doe? Wel als je in Japan gaat wonen
wordt je ondergedompeld in een nieuwe cultuur, dus ik trek erop uit om de stad
te ontdekken en ik amuseer mij echt.
Nu dat Midori bezig was met
haar werk, wou ik haar graag steunen. Het leek me leuk om te snappen waarmee ze
bezig was dus heb ik vandaag het Hoofdkussenboek gekocht in het shopping
center. Midori zei dat het niets voor mij was. Het was inderdaad wel een
speciaal boek maar sinds dat ik thuis ben vandaag heb ik al 40 pagina's
gelezen.
Midori komt wel heel
vaak doodvermoeid thuis en ik probeer
haar dan zo goed mogelijk te verzorgen. Ik heb haar al een paar keer gevraagd
hoe haar collega's op haar werk zijn en altijd antwoorde ze dat ze wel 'oke' zijn.
Ik hoop gewoon dat ze een beetje een leuke werkomgeving heeft.
Sinds we terug zijn in Osaka
logeerde Sam en ik een paar weken bij mijn ouders. Eerst dacht ik dat het wel
leuk zou zijn om een tijdje bij mijn ouders te blijven maar dat bleek toch niet
zo evident. Al vanaf het moment dat mijn vader ons kwam ophalen in het
luchtveld praatte hij niet zo veel met mij. Mijn moeder was bezorgd om de
toekomst van mij nu Sam ook in Osaka is. Mijn broer is het grootste deel van de
tijd gewoon gemeen tegen ons. Volgens mij heeft mijn familie het gewoon een beetje
moeilijk met de aanwezigheid van Sam maar volgens mij went dat wel!
Mijn ouders vertelden ons
gisteren dat ze een appartementje voor ons hebben gehuurd in het centrum van
Osaka en dat ze de huur gingen betalen voor 3 maanden tot Sam en ik een job
hebben zodat we zelf kunnen betalen. Vandaag zijn we ingetrokken in ons nieuwe
huis en het is fantastisch. Eindelijk hebben Sam en ik een plek waar we met
ze'n tweetjes zijn!
Op dit moment ben ik onze
kleren aan het uitpakken en alles in de juiste kasten aan het steken, je kent
dat wel! Sam is even naar buiten om de buurt te verkennen, volgens mij heeft
hij nog steeds een jetlag. Morgen gaan
we naar de winkel voor de spullen in ons appartementje. Misschien toch ook eens
zien of ik werk kan vinden. Ik denk dat ik iets zou willen doen met acteren of toneel,
tenslotte ben ik daarin afgestudeerd.
