Deze week heeft Midori een brief ontvangen van het theater waar ze gesolliciteerd heeft. Het Tsukimi theaterhuis had iemand nodig in een theater onder leiding van een Franse regisseur. Ik zou zelf moeilijk kunnen samen werken met zo'n drama queen uit Parijs maar Midori was dolgelukkig. Ze speelt in een stuk dat een bewerking is van het Hoofdkussenboek van Sei Shōnagon, blijkbaar een klassieker van de Japanse lieteratuur!

Midori is echt heel enthousiast over haar werk en gaat er echt voor, ik ben blij voor haar. Dit betekent wel dat ik voorlopig overdag alleen mijn tijd moet doorbrengen in Japan. Je vraagt je af wat ik dan allemaal doe? Wel als je in Japan gaat wonen wordt je ondergedompeld in een nieuwe cultuur, dus ik trek erop uit om de stad te ontdekken en ik amuseer mij echt.

Nu dat Midori bezig was met haar werk, wou ik haar graag steunen. Het leek me leuk om te snappen waarmee ze bezig was dus heb ik vandaag het Hoofdkussenboek gekocht in het shopping center. Midori zei dat het niets voor mij was. Het was inderdaad wel een speciaal boek maar sinds dat ik thuis ben vandaag heb ik al 40 pagina's gelezen.

Midori komt wel heel vaak  doodvermoeid thuis en ik probeer haar dan zo goed mogelijk te verzorgen. Ik heb haar al een paar keer gevraagd hoe haar collega's op haar werk zijn en altijd antwoorde ze dat ze wel 'oke' zijn. Ik hoop gewoon dat ze een beetje een leuke werkomgeving heeft.