Toen ik binnen kwam, zeer tegen mijn zin zoals gewoonlijk, werd ik onmiddellijk getroffen door een starende blik. Ook tijdens de praatsessie bleef de jongen die zich voorstelde als Augustus Waters, me ongelofelijk fascineren. Na het gebruikelijke afscheidsgebed zocht Augustus in de hal verder contact. Gus vertelde dat zijn vriend Isaac hem mee uitgenodigd had naar de praatgroep. Mama stond niet zoals gewoonlijk stipt op tijd op me te wachten. Toen Gus een sigaret nam walgde ik. Hij grapte: "Je gaat er pas dood aan als je ze aansteekt."                                                                                                Hij legde me uit dat het slechts een metafoor is waarbij je het ding dat je dood kan maken gewoon tussen je tanden steekt, maar het niet de macht geeft om je te doden. Op dat moment ging ik maar al te graag in op zijn uitnodiging om samen nog een film te kijken.

Ik voel vlinders in mijn buik... <3