Toen we ons laatste ontbijt in San Diego achter de kiezen hadden, vertrokken we naar Phoenix.  Elke keer toen we aan iemand meldden dat we die richting uitgingen, werden we gewaarschuwd dat we moesten oppassen voor Flash Floods in de omgeving van Phoenix.  We hebben er gelukkig zelf geen meegemaakt maar de plassen waren nog alom tegenwoordig.

Vandaar zijn we dan naar de Grand Canyon gereden.  Onderweg zijn we op goed geluk gestopt in Williams.  Wat op het eerste zicht een raar dorpje leek, bleek later een geweldige ervaring op te leveren.  We zijn gaan lunchen in een echte Amerikaanse diner inclusief de American Pie, hebben daarna nog in de kleine winkeltjes gesnuisterd en we kunnen zeggen dat we op de legendarische route 66 gestaan hebben.

Vandaag zijn we de Grand Canyon gaan bezoeken.  Ondanks dat het mijn tweede keer is, het blijft een indrukwekkend zicht.  We hebben de hele westkant van de zuidelijke rim bekeken wat mooie beelden heeft opgeleverd.  In 2001 heb ik de zonsopgang bekeken dus nu wou ik de zonsondergang meemaken.  De kleuren waren prachtig.

Morgen rijden we door naar Cortez in Colorado om naar de Mesa Verde te gaan kijken.

Tot de volgende keer.

Saskia

Dus besloten we de San Diego Zoo te bezoeken.  Nadat we het domein eerst met het tour busje hadden verkend zijn we beginnen stappen.

De zoo is opgedeeld in verschillende sectie's zoals Panda Canyon, Elephant Odyssey, Africa Rocks, ...

Wij zijn begonnen in het Lost Forest.  Daar resideren flamingo's, de verschillende soorten apen, tijgers en dergelijke.  De meesten vonden het veel te warm en lagen in de schaduw te luieren alhoewel heel veel van de hokken voorzien zijn van een nevelsysteem.

Alleen de miniatuur hipo's, die hadden nog energie te over.  Ze doken beiden het water in, goed zichtbaar voor het publiek achter een plexiglas en vonden het tijd om aan nakomelingen te werken.  Zij lag half in het water en met haar hoofd op de oever te genieten en hij deed zijn best aan de andere zijde ... met veel mimiek en gebrul .  Hun grootste supporter was een aapje dat in dezelfde ruimte leefde en hun

daden goed in het oog hield.  Commentaar gehoord uit het publiek " No, no darling, it's only in the hipo-world that it takes this long ..."

De Panda Canyon,  Elephant Odssey, Africa Rock en Urban Jungle hebben we ook nog afgewandeld en ik denk dat we na een uur of zes

2/3 van de zoo gezien hebben.

Vandaag rijden we naar Phoenix, enkel als tussenstop op weg naar de Grand Canyon,

groetjes,

Ria

Na een welverdiende nachtrust zijn we richting Los Angeles vertrokken. Op de planning stond een bezoek aan de La Brea Tar Pits en natuurlijk de Universal Studios.

In de Universal studios begon het avontuur al op de parking.  Gingen we ver stappen of niet?  Wat ons wel is opgevallen, parking is hier enorm duur.  Ze hebben hier in ieder geval wel een oplossing gevonden om de mensen aan het werk te houden.  Maar liefst 24 parkeerwachters zijn we moeten passeren vooraleer we op onze parking aankwamen.  Misschien ben ik er hier en daar nog wel eentje vergeten.

We hadden allebei grote verwachtingen van het park maar die zijn spijtig genoeg niet ingelost.  Het eigenlijke park kan je makkelijk op de terreinen van Brabo kwijt.  Omdat we allebei al van de tv-wereld geproefd hebben, wilden we natuurlijk graag weten hoe het er bij de grote jongens aan toe ging en zijn we in de rij gaan staan voor het treintje door de studios.  Omdat we er niet genoeg van konden krijgen, zijn we 2 keer geweest, 1 keer om de rechterkant te bekijken en 1 keer voor de linker.  Na een demo van de animal stars gezien te hebben, hielden we het voor bekeken.  Het was gewoon te warm om te blijven rondlopen.  Het was er op dat moment 37°C in de schaduw.  Je zou voor minder wegsmelten.

Deze morgen zijn we nog even langs de La Brea Tar Pits geweest.  Een zeer interessant museum over alle fossielen die ze gevonden hebben in het midden van LA.  Wat we zeker niet mogen vergeten is dat er geen teer maar asfalt uit de grond komt en dat de putten geen putten zijn maar eerder poelen met asfalt en dat rondlopen in het park niet zonder gevaar is want er komen nog altijd nieuwe asfaltpoelen bij.

Van LA dan maar naar San Diego, waar we vanmiddag ingelijfd zijn geweest in de crew van de USS Midway, een gepensioneerd vliegdekschip dat tot 1992 nog in actieve dienst geweest is.

Momenteel zitten we nog een beetje na te puffen op onze hotelkamer en verheugen we ons morgen al op Seaworld.

Tot morgen

Saskia