Vegas ... na 7 uur shoppen en heel wat kleding rijker, hadden we het luminiueze idee de lichtjes van Vegas te gaan bekijken en hebben we nog de moed gehad om een avondwandelingetje van 2 uur te maken. Tot aan het Bellagio Hotel gewandeld om naar de fonteinen te kijken die elke 15 minuten op een andere melodie het beste van zichzelf geven en veel toeristen lokken.
De dag erna er een lekkere luie dag van gemaakt, een "Day-bed" gehuurd aan het zwembad, dan heb je een klein privé-eilandje ter beschikking, af een toe een frisse duik in het zwembad genomen en dit alles in het gezelschap van een goed boek.
Vandaag naar Death Valley gereden. Aangekomen bij het visitors center om een map van de omgeving te vragen wordt je onmiddellijk de vraag gesteld of je wel genoeg voorbereid bent om het park binnen te rijden. Afhankelijk van wel pad je wil volgen heb je wel 3 tot 4 reservebanden nodig en vooral heel veel drinkwater. Aangezien de temperatuur vandaag is opgelopen tot 112 F., zo'n 45 gr. Celsius, is dit blijkbaar geen overbodige vraag.
Eens op weg, een aantal keren gestopt op de toeristische trekpleisters en uitgestapt om fotokes te maken. Dat voelde dus aan als uitstappen in een hete luchtoven, zo'n hitte dat je overvalt en een hete strakke wind. Blijkbaar kan je hier zo je pizza slow-cooking klaarmaken
Morgen gaan we op weg naar Sequoia Tree Park, klinkt mij meer als bomen bekijken, we houden jullie op de hoogte,
Na Grand Canyon vervolgden we onze weg richting het oosten naar de staat Colorado. Na een welverdiende nachtrust in Cortez, bracht onze stalen ros ons richting Mesa Verde. Mesa Verde betekent Groene Tafel maar eerlijk gezegd verstaan we de vergelijking niet. Op een hoogte tussen de 7000 en 8500 voet hebben indianen in de rotsen hun woningen gebouwd. Het verbouwen van voedsel ging zo moeizaam dat ze uiteindelijk van de berg naar beneden gekomen zijn.
Vandaar zijn we naar Bryce Canyon gereden. Ondanks dat het een Canyon is, gaat de vergelijking met die andere bekende Canyon helemaal niet op. Bryce Canyon is op een hele andere manier gevormd dan de Grand Canyon wat een totaal ander maar even mooi beeld oplevert. Waar we wel zeker van zijn, Bryce Canyon klopt Grand Canyon wat hoogte betreft. Het hoogste punt van Bryce ligt op 9115 voet (vliegtuigen vliegen tussen de 10 en 11.000 voet).
Vandaag zijn we dan naar Zion geweest waar de rit naar het hotel best mooi was maar het totaal niet haalt van Mesa Verde en Bryce Canyon.
Ondertussen zijn we in het oord des verderfs: Las Vegas. Er is ook zoiets als "te warm". Het was hier vandaag 106°F of te wel 41°C in de schaduw. We zijn ondertussen al een aantal winkels gaan afschuimen want de malls zijn dankzij de airco aangenaam om te vertoeven.
Morgen nog meer shoppen en dan een dagje rust langs het zwembad voor we naar Death Valley trekken. Daar was het vandaag maar liefst 115°F (46°C)
Toen we ons laatste ontbijt in San Diego achter de kiezen hadden, vertrokken we naar Phoenix. Elke keer toen we aan iemand meldden dat we die richting uitgingen, werden we gewaarschuwd dat we moesten oppassen voor Flash Floods in de omgeving van Phoenix. We hebben er gelukkig zelf geen meegemaakt maar de plassen waren nog alom tegenwoordig.
Vandaar zijn we dan naar de Grand Canyon gereden. Onderweg zijn we op goed geluk gestopt in Williams. Wat op het eerste zicht een raar dorpje leek, bleek later een geweldige ervaring op te leveren. We zijn gaan lunchen in een echte Amerikaanse diner inclusief de American Pie, hebben daarna nog in de kleine winkeltjes gesnuisterd en we kunnen zeggen dat we op de legendarische route 66 gestaan hebben.
Vandaag zijn we de Grand Canyon gaan bezoeken. Ondanks dat het mijn tweede keer is, het blijft een indrukwekkend zicht. We hebben de hele westkant van de zuidelijke rim bekeken wat mooie beelden heeft opgeleverd. In 2001 heb ik de zonsopgang bekeken dus nu wou ik de zonsondergang meemaken. De kleuren waren prachtig.
Morgen rijden we door naar Cortez in Colorado om naar de Mesa Verde te gaan kijken.
Nadat we op Google Seaworld hadden opgezocht kwamen we tot de conclusie dat we dit eigenlijk in Monterey al hadden gezien en dan niet de versie van de aangeleerde trucjes beloont met lekkers maar wel puur naturel.
Dus besloten we de San Diego Zoo te bezoeken. Nadat we het domein eerst met het tour busje hadden verkend zijn we beginnen stappen.
De zoo is opgedeeld in verschillende sectie's zoals Panda Canyon, Elephant Odyssey, Africa Rocks, ...
Wij zijn begonnen in het Lost Forest. Daar resideren flamingo's, de verschillende soorten apen, tijgers en dergelijke. De meesten vonden het veel te warm en lagen in de schaduw te luieren alhoewel heel veel van de hokken voorzien zijn van een nevelsysteem.
Alleen de miniatuur hipo's, die hadden nog energie te over. Ze doken beiden het water in, goed zichtbaar voor het publiek achter een plexiglas en vonden het tijd om aan nakomelingen te werken. Zij lag half in het water en met haar hoofd op de oever te genieten en hij deed zijn best aan de andere zijde ... met veel mimiek en gebrul . Hun grootste supporter was een aapje dat in dezelfde ruimte leefde en hun
daden goed in het oog hield. Commentaar gehoord uit het publiek " No, no darling, it's only in the hipo-world that it takes this long ..."
De Panda Canyon, Elephant Odssey, Africa Rock en Urban Jungle hebben we ook nog afgewandeld en ik denk dat we na een uur of zes
2/3 van de zoo gezien hebben.
Vandaag rijden we naar Phoenix, enkel als tussenstop op weg naar de Grand Canyon,
Na een welverdiende nachtrust zijn we richting Los Angeles vertrokken. Op de planning stond een bezoek aan de La Brea Tar Pits en natuurlijk de Universal Studios.
In de Universal studios begon het avontuur al op de parking. Gingen we ver stappen of niet? Wat ons wel is opgevallen, parking is hier enorm duur. Ze hebben hier in ieder geval wel een oplossing gevonden om de mensen aan het werk te houden. Maar liefst 24 parkeerwachters zijn we moeten passeren vooraleer we op onze parking aankwamen. Misschien ben ik er hier en daar nog wel eentje vergeten.
We hadden allebei grote verwachtingen van het park maar die zijn spijtig genoeg niet ingelost. Het eigenlijke park kan je makkelijk op de terreinen van Brabo kwijt. Omdat we allebei al van de tv-wereld geproefd hebben, wilden we natuurlijk graag weten hoe het er bij de grote jongens aan toe ging en zijn we in de rij gaan staan voor het treintje door de studios. Omdat we er niet genoeg van konden krijgen, zijn we 2 keer geweest, 1 keer om de rechterkant te bekijken en 1 keer voor de linker. Na een demo van de animal stars gezien te hebben, hielden we het voor bekeken. Het was gewoon te warm om te blijven rondlopen. Het was er op dat moment 37°C in de schaduw. Je zou voor minder wegsmelten.
Deze morgen zijn we nog even langs de La Brea Tar Pits geweest. Een zeer interessant museum over alle fossielen die ze gevonden hebben in het midden van LA. Wat we zeker niet mogen vergeten is dat er geen teer maar asfalt uit de grond komt en dat de putten geen putten zijn maar eerder poelen met asfalt en dat rondlopen in het park niet zonder gevaar is want er komen nog altijd nieuwe asfaltpoelen bij.
Van LA dan maar naar San Diego, waar we vanmiddag ingelijfd zijn geweest in de crew van de USS Midway, een gepensioneerd vliegdekschip dat tot 1992 nog in actieve dienst geweest is.
Momenteel zitten we nog een beetje na te puffen op onze hotelkamer en verheugen we ons morgen al op Seaworld.
Na een deugddoende nachtrust vanmorgen onze eerste uitstap gedaan, "Whale Watching" in Monterey. Met de Princess Monterey vertrokken we rond 10 uur uit de haven. En het geluk was met ons vandaag, nog geen 10 minuten later kregen wij onze eerste Killer Whale of Orka al te zien !
Volgens onze gids zeer uitzonderlijk dat ze in zo'n ondiep water kwamen. Toen we nodige foto's hadden genomen zijn we verder van de kust weggevaren en kregen we ondertussen een deskundige uitleg over het leven in en rond het water in deze streek van California. We kwamen in het midden van een "run" Commen Dolphins en Risso Dolphins terecht. De eerste soort is de soort die we allemaal kennen en de tweede zijn die met een meer bol hoofd. en daarna begon het feest, we wisten niet waar eerst kijken, dolfijnen, zeeleeuwen bultruggen ! En ze lieten zich allemaal van hun beste kant zien, showkes geven voor het publiek.
Vanuit Monterey met de wagen via Highway 1 naar onze volgende bestemming gereden, Atascadero. Bewust via Highway 1 want dan volg je de
kustlijn en krijg je enkele pitoreske dorpjes en mooie uitzichten te zien onderweg.
Nog een stop gedaan aan Hearst Castle, van de beroemde krantenmagnaat, met een fantastisch mooi zwembad en een eigen dierentuin, nu een toeristische attractie.
We moesten al om 4 uur op de luchthaven zijn, zucht....
Volgende keer toch maar eens nadenken over de gevolgen van vroeg vertrekken. De vluchten zijn prima verlopen. Mooie beelden gezien boven Canada en de Rocky Mountains. Iets voor de middag zijn we aangekomen. Customs ging heel vlot en we waren al snel in het bezit van een rode Jeep Cherokee en met een klein hartje gingen we de baan op.
Eerste halte, Stonepine Australian Shepherds waar we heel vriendelijk ontvangen zijn door Nanette. Het is er wel heel mooi om te wonen. Na een paar uur puppyknuffelen zijn we dan richting Monterey vertrokken waar we onthaald werden op "geblaf" van zeeleeuwen.
Straks gaan we met de Princess Monterey naar de walvissen kijken. Zaterdag hebben ze op die tochten zelfs orca's gezien. Hopelijk kunnen we dat ook eens zien.
Het is bijna zover nog. Nog een week en dan kunnen we vertrekken voor een reis van 14 uur. Van Brussel naar Amsterdam en daar de Boeing 747 op naar San Francisco. Onze eerste tussenstop is Monterey. Hopelijk zijn de walvissen daar goedgezind en laten ze zich zien tijdens onze uitstap met de Princess Monterey.
De bedoeling is deze blog telkens up te daten als we internetverbinding hebben in ons hotel zodat jullie kunnen meegenieten van deze prachtige reis.
