Waarom is een vraag, die ik nog minstens honderd keer zal herhalen. Wenen is het enigste dat ik kan & het houdt gewoon niet op.. Darwin, je was m'n maatje, degene waar ik kon op rekenen & ik hoopte dat jij mij ook wist zijn als er iets was, gelijk wat, ik zou er dag en nacht geweest zijn.. Ik ben gefaald, sorry! Die dubbelzinnige woorden, had ik ze moeten doorzien, ik laula? Beetje bij beetje hoop ik dat dit duidelijk word, want maatje, iedereen is verslagen.. Niemand kan en wou je missen.. Ik wil jou niet missen maatje, ik wil samen met je gek doen, we gingen nog zoveel dingen samen doen.. We hebben al zoveel momenten samen gehad.. Laat me nu toch niet alleen Darwin, ik kan niet zonder je. Laat ik morgenvroeg m'n ogen openen & beseffen dat het allemaal een droom was, een kwaaie droom. En dan zal ik beseffen dat ik jou nooit mag laten gaan Ik zie je graag Darwin, & dat verandert niet,
