Vandaag verlieten we Kenowna dan via kleine baantjes, eerst verder richting Zuiden tot tegen de grens met de US, dan weer westelijk tot in Hope (op ca. 150km van Vancouver). 

Het werd een zeer gevarieerde tocht door de bergen, groene valleien, wijnranken, talloze fruithandeltjes tot zelfs een stukwoestijn.

Zowel klimaat als temperatuur varieerden vandaag enorm : van hitte tot mist en zelfs een druppel links en rechts.

Zeker het vermelde waard : in Osoyoos hielden we op 2 plaatsen halt :

- het Desert Center is een non-profit initiatief om een stuk woestijn terug in volle eer en glorie te herstellen, en dus ook weer de oorspronkelijke fauna en flora te herintroduceren. Het gaat wel degelijk om een stuk zandwoestijn van ca. 180 ha, maar inheemse struiken bedekken zowat de volledige bodem. Je waant je eerder in een steppe. Hier worden grotendeels uitgestorven of uitgeweken diersoorten (bv. 3 types ratelslangen) opnieuw geïntegreerd. Een prachtproject ! Om de natuur zo min mogelijk te verstoren, wandel je als bezoeker niet door de flora, maar over een anderhalf kilometer lange boardwalk (planken vloer) door het natuurgebied. 

- even verder stoppen we aan een bijzonder natuurfenomeen : het Spotted Lake : ziet er precies uit als een meer vol spiegeleieren. Deze afzetting op het water wordt veroorzaakt door een zeer hoge zwavelconcentratie in de bodem. Het meer lag jaren op privéland, en was dus niet te bezoeken. Op de infoborden merken we ondertussen dat de overheid de grond heeft aangekocht, met de bedoeling om dit stuk uniek landschap te "vereeuwigen" en te beschermen (om dan hopelijk open te stellen voor het publiek). 

Na een verfrissing in de locale DQ (vroegere Dairy Queen, gekend voor talloze soorten ijsjes), zetten we onze tocht verder naar het stadje Hope, eindbestemming voor vandaag. Dit stadje, 3 straten groot is vooral bekend omwille van 2 evenementen :

- de eerste Rambofilm (First Blood) werd hier opgenomen. De liefhebbers van het genre zullen zeker een aantal 'sets' herkennen

- verspreid over het stadje staan tientallen houten sculpturen, ooit gestart als een cultuurproject, maar ondertussen duidelijk uit zijn voegen gebarsten. Jaarlijks houdt Hope zelfs een International Chainsaw Carving competitie. Inderdaad, je leest het goed : de kunstwerken worden met kettingzagen gemaakt ! Ongelooflijk hoe er toch minutieus en gedetailleerd gewerkt wordt !

In beide gevallen, voldoende stof voor een wandeling door het stadje.

Morgen zetten we koers naar Vancouver, onze terminus voor deze reis. We willen daar nog genieten van enkele dagen rust, alvorens we naar Belgenland terugvliegen. Onze mamsellen willen namelijk zeker nog shoppen !

Meer nieuws dus binnenkort over dit laatste stuk citytrip ! 

Goeienacht !

Zoals al verteld, zijn we ondertussen al 2 dagen op het vasteland aan het rondtoeren. We hebben de kusten achter ons gelaten (zien we op het eind van de reis wel weer terug) en trekken richting de Rocky Mountains.

Via de stadjes Hope (binnen een dag of 3 meer nieuws daarover) , Kamloops en Salmon Arm zijn we in Revelstoke aanbeland. Dit is de westelijke gateway naar de Rockies. In Revelstoke hebben we gisteren al het Revelstoke Mountain NP bezocht, vandaag reden we even door naar Glacier NP.

Van regenachtig, bewolkt of fris weer hebben we absoluut geen last meer : een dikke 33° en geen zeebriesje meer, dat betekent flink zweten en puffen tijdens onze bergwandelingen. Beide National Parks lenen zich perfect tot leuke wandelingen, waar we nu en dan verkoeling vinden in de wouden of aan de snelstromende bergriviertjes.

De panorama's zijn indrukwekkend en de stilte vaak oorverdovend !! Gelukkig geen massatoerisme (meer) hier. 

Bij de terugtocht uit Glacier NP zagen we al de locale Fire Department aan het werk ; met heli en watertank blusten ze een gelukkig niet al te grote bosbrand op de bergflanken, waar geenenkel ander materiaal bij geraakt. Echt wel eens indrukwekkend om die mannen bezig te zien.

Door onze 'tegenslagen' op Vancouver Island, geraken we spijtig genoeg in tijdsnood om door te stomen tot in Banff, Jasper en Carlgary. Dat zou betekenen dat we dagelijks meer dan 500km moeten malen om terug in Vancouver te geraken, en dan gaat de kwaliteit van onze trip er sterk op achteruit. Vandaar dat we hier, op de grens van de Pacific (-9u) en Central Time Zone (-8u), onze neus terug naar het zuiden (en de grens met de US) richten. Na regenwouden, dorre steppevlaktes en gletschers ... nu de wijnstreek !

In vino veritas !!!!

berichtje tussenin : jullie hadden nog enkele sfeerbeelden tegoed van onze whale watching tocht in de Juan de Fuca Strait nabij Victoria.

Aangezien zowel Justine, Céline als ikzelf vollen bak plaatjes hebben geschoten op onze tocht (samen goed voor meer dan 900 foto's) en dit nogal wat sorteerwerk met zich meebracht (en 't is nog niet gedaan), bezorg ik jullie al een voorsmaakje. De rest volgt thuis, als we samen -op het gemak- beslissen welke foto's we houden.

Met dank aan de sportstand op de camera's, die continu beelden schieten, hebben we mooie maar vooral veel te veel foto's liggen. En we gaan thuis alles eerst even in het groot (via beamer) projecteren om te beslissen wat we houden.

Nog een weetje : een orka wordt in het Engels 'killer whale' genoemd, maar daar willen ze in deze streken vanaf. Het moordzuchtige imago is volgens velen onterecht ! Ja, als je hen aanvalt, dan mag je ambras verwachten (was deze week nog op het nieuws : bootje omgekieperd nadat vissers een orka harpoeneerden, en 2 man vermist of gedood). En als ze honger hebben en ze mispakken een zwemmer voor een zeehondje, dan loopt het ook fout af. Maar voor de rest (en dat hebben we op onze tocht duidelijk gemerkt) : als je ze de ruimte geeft, dan zijn ze poeslief en geven ze graag een beetje show.

Wat ons vieren betreft, zijn we overtuigd : ORKA klinkt in het Engels even goed als in het Nederlands !

Enjoy !

we zijn ondertussen in Victoria aanbeland. Onze laatste stop op Vancouver Island.

Morgen pakken we de ferry richting vasteland om onze rondreis daar verder te zetten.

Ons bezoekje aan  Victoria omvat 2 gedeeltes : een citytrip door de grootste stad op het eiland en een whale watchingvaart.

Gisteren maakten we al een mooie stadswandeling door een (voor een zondag) vrij drukke stad. Er bleek een internationale dragon boat race door te gaan in de haven. Vooral Amerikanen en Koreanen waren ruim vertegenwoordigd op deze regatta.

Wij namen dan maar van de gelegenheid gebruik om onze Afternoon High Tea in het poepchique Empress Hotel te gaan nemen. Een bijzonder aangenaam theekransje met een assortiment sandwiches, scones en desserts. Kathleen en ik namen de Empress thee van Her Royal Highness de Kweene (juist ja : Eliza2 is hier nog altijd staatshoofd), Justine en Céline namen een fruitige thee. Op een glas water na, kun je hier trouwens niks anders krijgen op Afternoon Tea (zeker geen koffie !!!). Kost een klein fortuintje, maar moet je gewoonweg doen als je hier bent. We hadden trouwens geluk om nog een plaatsje te vinden zonder reservatie, de Victoriaanse zaal zal stampvol !

Vandaag stond dan ook eindelijk onze whale watching rondvaart gepland. Nadat de tocht in Ucluelet in het water viel, hebben we onze troef ingezet op Victoria. En dit keer met meer geluk : geen panne, en we vonden een jong orkagezin met een baby, een vader, en enkele damesorka's tussen de eilanden van de San Juan de Fuca Strait (het kanaal tussen Vancouver Island en het vasteland).

Onze BC Luna, een snelle maar ook comfortabele Zodiac, bracht ons in een uurtje tijd tot bij het gezinnetje. We zijn in totaal toch goed 3,5u op het water geweest. En het was absoluut de moeite waard !!!! Getuige daarvan circa 800 foto's (met 3 camera's) van de orka's. Dit wordt dus nog druk sorteren ....

Morgen brengt een ferrytocht van anderhalf uur ons weer op het vasteland in Vancouver. 

Aangezien we in onze planning een dag achterstand hebben (slecht weer, panne in Ucluelet), zullen we onze planning voor het vasteland ook even moeten herzien. Nog een werkje voor vanavond - het is hier ondertussen maandagavond 20u15 (thuis 05u15 dinsdagochtend).

Tot binnenkort !