Lucien Claes werd geboren op 14/04/1930 te Lummen.
Na zijn studies nam Lucien in 1950 dienst bij het leger in het elfde linieregiment te Hasselt en dit voor een periode van 18 maanden. En dit tot 28/05/1952.
“Na mijn legerdienst ben ik op 04/09/1952 toegetreden tot de Rijkswacht. Ik heb mijn opleiding genoten in de Koninklijke rijkswachtschool te Elsene. Na de Rijkswachtschool ben ik dan naar het mobiele legioen gegaan te Etterbeek en dit tot 1957.”
Ik ben dan naar Antwerpen gemuteerd destijds nog in de Prekersstraat. Vandaar ben ik dan ingetrokken in de gloednieuwe kazerne te Wilrijk. Dat was in 1960. Ik herinner mij toen nog de zware rellen betreffende de Koningskwestie. Ik ben in Wilrijk gebleven tot 1962.
Ik heb dan een aanvraag ingediend en ben dan in 1962 vertrokken naar de toenmalige brigade Lanklaar om daar te fungeren als chauffeur.”
Lang mocht dit echter niet duren want in 1963 werd de brigade Lanklaar samen met de brigades Halen en Hamont afgeschaft. Zoals het toen gebruikelijk was konden de personeelsleden kiezen waar zij verder hun dienst wilden doen. Lucien had de keuze uit St Truiden, Zoutleeuw of Rummen.
“Ik heb toen gekozen voor hetgeen het dichts bij de hand was want ik was afkomstig uit Lummen. Ik heb dan mijn keuze gemaakt op Rummen. Mijn vrouw en kinderen moesten achterblijven in Lanklaar omdat ik in Rummen nog geen woonst had. Ik heb voor een periode van 3 maanden een kamertje ter beschikking gekregen boven een oud café. Nadien heb ik dan een tijdelijke woonst gevonden in de oude pastorij in Rummen. Je moet goed denken, alles gebeurde toen met de fiets een auto was in die tijd financieel ondenkbaar.
Tijdens mijn dienst in Rummen ben ik dan zwaar gekwetst geworden naar aanleiding van een verkeerscontrole. Dit gebeurde in 1968 toen een auto ons controlepunt niet had opgemerkt en mij had aangereden. Dankzij de toenmalige behandelende arts kon ik gelukkig in het hospitaal van St Truiden blijven gedurende zes weken. In die tijd moest men anders na de eerste dringende behandelingen opgenomen worden in het militaire hospitaal en dat was voor ons dan in Luik.”
In 1978 is de brigade Rummen ook afgeschaft en toen ben ik gemuteerd naar Hasselt. Ik heb daar in de brigade gestaan en ook gewerkt als bediende op het district. Op het einde van mijn loopbaan werd ik gevraagd door de districtscommandant of ik geen interesse had om aan de ingang in het wachtlokaal dienst te doen. Men had er toen een slagboom geplaatst. Dit heb ik dan gedaan tot dat ik op 01/07/1986 op pensioen ben gegaan. Ook heb ik in deze periode mij bezig gehouden met het graveren van fietsen. In totaal heb ik toen meer dan 1600 fietsen gegraveerd.
En dan eenmaal op pensioen het zwarte gat of heb je dan nog niet stil gezeten?
“Na mijn pensioen heb ik nog gedurende zes jaar gewerkt op het gerechtshof te Hasselt als zaalwachter-deurwaarder. Dan ben ik nog bij de politie van Hasselt werkzaam geweest en daar heb ik mijn oude werk van op het einde in mijn Rijkswachtloopbaan verder gezet, namelijk het graveren van fietsen. Dit heb ik gedaan tot 1997.
Momenteel hou ik mij bezig met tuinieren en mijn grote passie gaat naar het kweken en snoeien van rozen. Voorts geniet ik nog samen met mijn echtgenote van mijne ouwe dag en kijk al vol spanning uit naar mijn gouden huwelijksverjaardag.
