Thuis maakte ik mijn postbus open. Er waren 17 brieven uit Frankrijk. Maar niets wat me kon helpen Saskia te vinden. Toen ik de volgende dag naar de post ging om een brief aan Lieneke te posten kwam ik een man tegen. Ongeveer 50 jaar met grijs haar. De man met de mitella op de parkeerplaats in Frankrijk waar Saskia verdwenen was. Hij heette Raymond Lemourne. Ik vroeg of ze dood was en hij zei ja. Ik vroeg wat er met haar gebeurd was. Hij zei dat hij dit alleen kon vertellen als met mij hetzelfde zou gebeuren. Ik  zou dan ook dood gaan. Ja zei de man maar ik kan niets anders aanbieden wat er zijn tegen mij geen bewijzen. Ik ging mee in zijn auto want ik wilde weten wat met Saskia gebeurd was. Na een lange rit was daar het tankstation Total waar Saskia verdwenen was. Lemourne bood me een plastic bekertje met drank aan. Er zat een slaapmiddel in dat binnen een kwartier zou werken. Lemourne vertelde langzaam wat er met Saskia gebeurd was. Ik werd wakker en lag in het donker op een matras, in een kist, levend begraven. Zoals in een gouden ei.

14-12-1983, 00:00 Geschreven door Rex Hofman