En waarmee ga ik deze keer beginnen, neen, fout, geen regen, we hebben hier al 4 dagen schitterend zomerweer. Niet te vochtig, lekker warm en zonnig joehoe... Heel leuk om onze laatste dagen in Australië mee te eindigen. We zijn ondertussen gearriveerd in Dariwin. De auto is van binnen en van buiten weer spik en span. en nu nog wat souveniertjes kopen en genieten van het mooie weer. Morgen brengen we de auto terug en dan nog een nachtje in een hotel woensdagavond hebben we dan (jammer genoeg al) onze vlucht terug naar het bitterkoude Belgeë dus ik zou zeggen tot in Belgenlandje (maar dat mag nog lang genoeg duren)
Na onze tussenstop in Katherine en een Mc Flurry in de Mc Donalds zijn we doorgereden naar Edith Falls. Tijdens onze vorige reis in australië hadden we dit overgeslaan daar er ook zoveel anders te bezoeken was maar wat zijn we blij dat we het deze keer wel hebben bezocht. Een prachtige waterval met een meer rond, ter groote van een voetbalveld. Zalig warm water, en een ruime campground... We vertoefden in een echt paradijs... de foto's zullen wel meer vertellen... Na twee dagen daar te vertoeven zijn we naar Litchfield national park gereden, daar waren we al eens geweest maar het had zo'n indruk op ons achter gelaten dat we nog eens terug wilden en we passeerden er toch dus waarom niet... Deze keer zijn we er na 'the wet' en dus was de waterval in Wangi Falls schitterend. Kolosale hoeveelheden water die naar beneneden vallen met zo'n kracht, amaai Het enige wat ik persoonlijk jammer vind is dat ze weer eens enorm naar de toeristen werken. Er was nu een hele grote kiosk gebouwd met restaurant enz. terwijl de vorige keer er enkel een klein busjekiosk stond (zoals een crèmekar bij ons) Nu krioelde het ook van de toeristen. We vonden zelfs geen vrij plaatsje meer op de campground. We zitten nu in een safari camp een viertal km verder en schuilen er in onze auto voor de zoveelste zondvloed (en deze keer weer een serieuse met bliksem en al (brr, ikke bang...)
Wat hebben we deze keer geleerd
Dat er meer wildlife is in de Norther Territory dan in West Australië Dat de regen nog altijd even nat is (volgens het weerbericht zou het na vandaag gedaan zijn, fingers crossed) dat de muggen weer de weg naar mijn huis gevonden hebben (scratch,...) dat het begint in te korten we zijn al bijna in Darwin...
Hier zijn we weer, nog eens internet gevonden en we kunnen de blog weer wat bijwerken. terwijl genietend van de airconditioning in de Mc Donalds. Kununura hebben we achter ons gelaten. We zijn terug naar de Gibb River Road gereden, maar nu van de andere kant. Daar
hebben we de wandeling gedaan naar Emma Gorge. Een prachtige maar zware
wandeling maar o zo de moeite om te doen. Schitterende gorge, koud
water maar deugdoend.Je kunt het waarschijnlijk al raden, tijdens onze
wandeling een stevige plensbui. Wat het nog zoveel moeilijker maakte
want we moesten over veel rotsen klauteren en die werden door de regen
extra glad. Maar, het is ons gelukt... Wat we wel jammer vonden en
vinden is dat er zoveel geprivatiseerd is in de parken en dat je
daardoor zoveel extra's moet betalen bovenop wat we al betaald hebben
aan toegang voor de parken. Na onze zwembeurt en wandeling zijn we
doorgereden richting Katherine, hopende de regen te ontvluchten. Maar,
... je hoort me al komen. terwijl Mark een lekkere spaghetti Bolognaise
aan het maken was hebben we een hevige donderbui over ons heen gehad.
Lekker afkoelend maar o zo nat . Op
dit moment zitten we in Katherine en straks rijden we naar Edith Falls,
we zullen hier waarschijnlijk wel een dag of twee blijven want ik heb
net ook het weerbericht voor Darwin bekeken en wat voorspellen ze daar
voor de eerst komende dagen... regen ...
en wat hebben we weer geleerd
dat de regen o zo nat is (maar dat is in België niet anders). dat die spaghetti ondanks de regen ook weer heel lekker was. en dat we vandaag de kaap van 8000 km overschreden hebben, pff, toch wat meer dan we hadden verwacht.
We zijn dus gevlucht voor de regen, ... en een lange weg rond rijden via Derby (400km omrijden) om te komen waar we wilden zijn. Terwijl we het met 100 km off road ook hadden kunnen doen. Maar ja, we moeten luisteren naar de rangers hé. We moesten anders door 2 riviertjes rijden en het water stond er te hoog. Het stuk dat we via de Gibb Road terug reden was idd heel slijkerig en glad. Als alternatief (wat we anders niet gingen bezoeken) hebben we Geiki Gorge bezocht. We hebben onszelf getrakteerd op een boottour op de gorge wat echt schitterend was. (krokodillen op de oevers) Na een nachtje doorgebracht te hebben op een rest area zijn we vroeg vertrokken richting Bungle Bungles, weer een nationaal park. Een helse ofroad rit om in en uit het park zelf te geraken (maar wat een ervaring,) Ik (Ann) ben verschoten van mijn goeie stuurkunsten, heb mijn job als rallypiloot gemist. En voor de zoveelste keer tijdens onze reis weer een wauw gevoel, schitterende zichten, mooie wandelingen, en jaja, de zon was vandaag van de partij (met een temperatuur erbij van 35° en meer) We hebben de nacht doorgebracht in het park en werden om middernacht getrakteerd door het gehuil van Dingo's (wat was ik blij dat onze tent op de auto staat) Dat gaf toch een griezelig gevoel... Deze morgen nog een paar mooie wandelingen gedaan en dan in de koele auto richting Kununura waar we nu aan het smelten zijn bij een temperatuur van nog altijd +35°. (en dit om 19.00)
En wat hebben we geleerd:
Dat een doucne met een emmer water overheerlijk is. (er waren geen douches in de Bungle Bungles) Dat we toch elke keer iets hebben met natuurfenomenen, ofwel moeten we vluchten voor de bosbranden (zie onze eerste reis, Black Saterday in Melbourne) ofwel voor de regen. En dat het zonnetje toch nog van de partij is (joehoe)
Broome, 's morgensvroeg zijn we aangekomen na een lange rit vanuit Exmout. Heel leuk stadje, mooi strand, (Cable beach) waar je 's avonds op een kameel een rondrit kunt doen op het strand. Er is een openlucht cinema. Dure campings (zijn we ondertussen al gewoon geworden) Tijd voor weer een wasje en een plasje en wat rust na de vorige dagen. twee nachten geboekt in een camping aan cable beach. Gisteravond is het rond 6 uur beginnen regenen en het is niet meer gestopt. We zijn deze morgen doorgereden naar Derby om vandaaruit de Gib river road te doen, dat is meer dan 600 km off road rijden. Met tussendoor het bezoeken van verschillende prachtige watervallen, alez dat was toch onze bedoeling. Maar ja, regen,... onze eerste stop is een klein stukje van de GRR af in het Windjana gorge national park. Na eerst 120 km met zicht op bijna nul op de GRR (gib river road) te rijden. Plan voor morgen, de gorge bezoeken en dan terug naar de GRR en die verder zetten alleen, ja, regen, onze weeral toffe spelbreker. We kregen net bezoek van de ranger dat we morgenochtend vroeg onze kampplaats moeten verlaten en terugrijden naar Derby. Het zal niet meer stoppen met regenen tot ten minste volgende week dinsdag (nu zijn we woensdag) ai ai ai,... Morgenochtend om 6.30 zal ze ons komen mededelen hoe de wegen eraan toe zijn maar blijven is uitgesloten, de rivieren zullen uit hun oevers treden en alles zal overstromen. Alle wegen worden afgesloten. Tedoeme toch... Morgen zullen we dus richting Darwin rijden en ergens stoppen waar het niet meer regent (maar waar???)
en wat hebben we vandaag geleerd
Dat het altijd regent als wij naar Australië komen. (bleh) dat we toch ooit nog eens moeten terugkomen om dat deel opnieuw te doen. Dat ze hier veel zout op hun frieten doen
Joehoe, een Mc Donalds en gratis internet De laatste drie dagen waren we van de bewoonde wereld verdwenen, zo leek het toch. een campground met alleen de basisbehoeften (toiletten dus) We
hebben het Karajini national park bezocht. Prachtige watervallen ,
schitterende wadelroutes, weer een Wauweffect, ik kan er niet meer over
vertellen, de foto's zullen en de filmpjes zullen het wel doen. Het echte kampeergevoel, overgeleverd aan de natuur en zijn grillen (veel wind) Gisteren hebben we de 1000 km overbrugd naar Broome en hier zitten we nu (te stinken ) Stranks een plons in het zilte zeewater en een lekkere douche dat hebben we wel verdiend
en wat hebben we weer geleerd dat we vandaag even erg stinken als de aboriginals dat de Mc flurries super lekker zijn
Zoals we al elke keer hebben ondervonden regent het niet alleen in België maar ook in Australië en het toeval wilt dat het altijd regent als wij er zijn. We hebben vannacht een donder en regenstorm gehad om u tegen te zeggen. (alez 'k had liever gezegd, " go away" maar dat helpt toch niet.) Aangezien de tent op het dak van de auto staat en we dus een stuk hoger liggen zijn we heel onderhevig aan de wind (wat we de laatste tijd hier aan de kust al veel gemerkt hebben). het was dus weer een slapeloze nacht maar nu lag Mark er ook wakker van (dus het moet al erg zijn). donder, bliksem en liters water uit de hemelsluizen en terwijl ik dit hier nu neerpen is het nog altijd aan het regenen. We zijn (als sympatieke belgen) weer eens aan de praat geraakt met enkele Australiërs en die vertelden dat het heel ongewoon is om op dit tijdstip in het jaar zo'n donderstorm te hebben. (Zou het toch aan ons liggen). Het onweer zal zich in de loop van de dag verplaatsen en hier zal het opklaren en droog worden (joehoe) maar het gaat richting Tom Price en wil dat nou net de richting zijn die wij ook wilden uitgaan. Dus... maken we er noodgedwongen een langere stop van en gaan van de gelegenheid gebruik maken om alles goed te drogen en onze was en plas te doen (pff, stinky) En onze gezelschapsspelletjes eens bovenhalen...
Oef, eindelijk terug op het internet om jullie op de hoogte te houden van onze laatste aussieavonturen. Jammer dat onze blog het ons ook moeilijk maakt want we willen er meer foto's opzetten maar hij geeft elke keer een foutmelding aan en soms slaat hij berichten op die we niet meer terug vinden en kunnen we weer van nul beginnen met typen. In het vervolg typ ik altijd eerst in kladblok pff maar, niet getreurd, eens we thuis zijn kunnen jullie de foto's bewonderen (nadat Mark ze zijn fotoshop heeft op losgelaten) we zijn ondertussen (7 mei) aangekomen in Exmouth en het onderwerp van de laatste twee dagen is snorkelen. vanaf het strand het water instappen, snorkel aan en drijven, we zitten namelijk in Ningaloo reef (werelderfgoed) 300 km kust die bestaat uit koraalriffen waarvan je de meeste gewoon vanaf het strand kunt zien en ingaan. Jammer genoeg zijn er veel toeristen die niet weten dat ze hun voeten daar niet mogen opzetten want dat de koralen anders doodgaan, wat hier dus al veel is gebeurd. Prachtige vissen om te bewonderen (denk maar aan Nemo) en het water is gelukkig niet te koud want ik (Ann) haat koud water. We zitten hier ook op een BIG4 camping (luxecamping) maar we hebben gratis internet gekregen ( ze hadden waarschijnlijk medelijden met ons) We hebben gisteren ook een blowing hole gezien, je moet je dat voorstellen als een walvis die water spuit maar dan een gat in de rotsen (kliffen) waaruit water spuit maar dan 10 meter hoog voorafgaand door een enorm zuiggeluid, Prachtig Het weer vandaag was wat minder, 28°C maar veel wolken en voor morgen beloven ze onweer maar dan zijn wij allang weer naar een volgende prachtige bestemming
Wat hebben we vandaag geleerd
Dat internet vinden toch zo moeilijk is (wat zijn wij in België verwend); Dat we al veel Waauws gezegd hebben op onze reis...; Dat toeristen veel kapot maken... (volgens enkele aussies waarmee we gebabbeld hebben het de laatste jaren allemaal veel strenger geworden, je kan bijna nergens nog vrij kamperen doordat toeristen veel rommel achterlaten en veel stuk maken, jammer voor diegene die met goede bedoelingen op reis gaan).
Zoals jullie ondertussen al hebben gemerkt is het hier heel moeilijk om online te gaan. Op onze vorige reizen hadden we altijd het geluk om via een Mac Donalds gratis op het net te kunnen maar ik geloof dat ze in West Australië de Mac Donalds nog moeten uitvinden. Vandaar dat we wanneer we kunnen online gaan altijd alles van de laatste dagen er op zetten. 3 mei daar waren we gebleven. Onze rit naar naar Monkey Mia verliep vlekkeloos. Weer vroeg vertrokken (ik sta hier vroeger op dan als ik moet werken) en rond de middag aangekomen. Eerst het kustgehuchtje Denham bezocht en ons geinstalleerd op een kamping en om dan de rest van de dag te genieten van een goed boek aan het strand. 4 mei zijn we dan naar Monkey Mia gereden, (ligt 25 km van Denham in het Francois Peron natuurpark dat onder het werelderfgoed valt) De emoes lopen er gewoon over de baan (en er lagen ook al enkele gesneuveld naast de baan) Eindelijk (derde keer goeie keer) hebben we dolfijnen van dicht kunnen bewonderen. Verschillende keren in de voormiddag komen ze naar het strand en krijgen ze eten van de rangers terwijl de toeristen kunnen toekijken en zelfs mogen helpen. We hebben ook een reuzezeeschildpad kunnen zien. Tegen de middag was het dan tijd om het natuurpark op zich te bezoeken. Daarvoor Zijn we 40 km ofroad gereden naar een baai waar je ook mocht overnachten. We waren daar helemaal alleen ook 's nachts (brr) alleen met het geritsel van takken; het gemekker van geiten die daar in het wild liepen en het ruisen (nou ja, stormkracht) van de wind. (vergeet niet dat we in een tent op het dak van onze auto slapen) Met als gevolg had dat ik (Ann) bijna geen oog heb toegedaan. Maar ik mag er niet vergeten bij te vertellen, dat we overdag een prachtig zicht hadden op de zee, heel veel zon, rust en een wilde rit met de auto achter de rug hadden. Toen we dachten dat we alles hadden gehad wat 'off road' rijden ...was maar amaai, zo'n rit als we hebben gedaan, 'k weet niet of ik het zogoed had gekund. Het was alsof we door de duinen reden en dat hebben we vandaag ook gemerkt (we moesten immers dezelfde weg terug) We zijn vastgereden in het zand, pffff en geraak daar maar eens uit, gelukkig kwam er net een auto met heel vriendelijke australiërs af en die hebben ons eruit gehaald. (zie foto) We hebben nog een paar tips gekregen om te voorkomen dat het opnieuw gebeurde en zijn dan zonder problemen terug op de normale weg gekomen.
Wat hebben we geleerd vandaag (heel veel)... Dat je geen schrik moet hebben om gas te geven op een zandweg, zo geraak je niet vast, Mark, geef ne keer buze... Dat je de bandenspanning in het zand moet verlagen tot 18 psi, voor een betere grip op de baan, om minder te schudden en om de sporen niet stuk te maken (de onze stonden nog wat te hard) Dat er heel sympatieke Australiërs bestaan, Merci mannen... Dat ze hier soms heel raar gekleed rondlopen (Uggs, een muts en dan een short en topje, ja hallo!!) Dat ik toch liever in een bewoondere omgeving kampeer
Kalbarri, daar zitten we nu. We hebben een kampeerplaats gevonden voor 3 nachten, met zicht op zee. Natuurlijk, net als wij er zijn is hun internet uitgevallen vandaar dat het weer een lang verslag zal worden. We hebben ons hartje hier al kunnen uitleven met de 4WD. Voor de eerste keer echt off road rijden een toffe ervaring die smaakt naar meer... (ook voor mij, Ann) Na eerst wat uitkijkpunten te doen zijn we aan het echte werk begonnen. Kalbarri natural park. WAAUW, als dit een voorproefje is van wat we nog te zien krijgen... Ongelooflijk wat een pracht de natuur ons allemaal te bieden heeft en wat we nog te weinig appreciëren. (toeristen die gewoon hun afval acherlaten, schandalig) De kamping is wat luidruchtig, wat zullen wij genieten wanneer de schoolvakantie weer voorbij is... Om 6.30 is het hier al een gejoel van jewelste. (wat wij niet gewoon zijn van onze vorige reizen door Australië.) We hebben wat minder geluk wat het weer betreft want we hebben hier ook alweer een regenvlaagje meegemaakt maar het voordeel hiervan is dat het niet drukkend warm is en dat we echt kunnen genieten van onze wandelingen zonder ons te pletter te zweten. Vanavond (ondertussen Donderdag 2 mei) gaan we genieten van een Aussieburger klaargemaakt op de kampingBBQ, eens zelf niet koken... Morgen vertrekken we vroeg naar Monkey Mia, terug een 400 km rijden. Maar meer daarover een volgende keer...
En wat hebben we vandaag geleerd... dat ze hier heel lekkere ijsjes verkopen (maar duur...) Dat de natuur ons weer heeft overweldigd met zijn pracht... Dat m'n ventje lekkere spek met eieren maakt (maar de eitjes van onze kippen zijn nog lekkerder)
We zitten hier heel afgelegen dus is er weer weinig mogelijkheid om te internetten. we zijn nu in Denham en rijden morgen naar monkey mia en hopen daar dofijnen te zien want dat beloven ze ons toch. de rest van de blog wordt aangevuld wanneer we weer deftig op het net kunnen
We zijn dus gevlucht voor de regen, ... en een lange weg rond rijden via Derby  "Embarassed"){kind=icon}
Broome, 's morgensvroeg zijn we aangekomen na een lange rit vanuit Exmout.
Joehoe, een Mc Donalds en gratis internet "Wink"){kind=icon}
. "Rolling Eyes"){kind=icon}
).
Zoals jullie ondertussen al hebben gemerkt is het hier heel moeilijk om online te gaan. 
Speciaal voor Inne Vanbelle!!
Kalbarri, daar zitten we nu. We hebben een kampeerplaats gevonden voor 3 nachten, met zicht op zee. Natuurlijk,  "Very Happy"){kind=icon}
