Deze ochtend nog een uitgebreid ontbijt in ons hotel verorberd, lekker ei op Afrikaanse wijze ( met zure room en kaas) en dan nog wat stukjes vers fruit voor de gezonde toets van ons ochtendmaal. Toen rustig vertrokken richting Hazyview . Wat een bedrijvigheid was het langs de weg. Op zondag is het nationale vrouwendag en vandaag gingen waarschijnlijk alle families op stap voor een familiereünie. Overal zagen we volgepropte wagens met kleurrijk geklede vrouwen, having the time of there lifes! Ook de mannen deelden mee in het festijn! Het was een superleuke tocht en blij dat we waren om het allemaal te mogen " meemaken" Toen we arriveerden in Hazyview konden we direct naar onze kamer rijden. Het was een hele grote standaardroom , met buitendouche en een bed waar je met gans de familie in kan Op het terrasje hadden we zicht op het zwembad. 'S Avonds aten we een lekkere pizza in een drukbezochte plaatselijke pizzeria. Het was overheerlijk! Aangekomen aan onze kamer besprongen we het bed en genoten we nog na van een mooie dag!
Weer gewekt door Jake met een luid knock knock, alhoewel we al een haf uurtje vroeger wakker waren voor een warme douche. Gelukkig was hij warm want buiten was het superkoud. Wim dacht dat hij door een sleetje de kleine hyena zag, maar ik heb hem niet kunnen spotten. Na een koffietje en wat ontbijtgranen waren we klaar voor de laatste gamedrive en wat we toen nog niet wisten, de allermooiste. In de 4x4 aangekomen, lagen op ieders plaats een warmwaterkruik, want het was wel heel wat koeler dan de eerste ochtend. Jake wilde ons kost wat kost nog wat katachtigen laten zien. Hij reed ons naar de plek waar de leeuw de vorige dag lag te slapen en we hadden geluk, de vrouwtjes leeuw was vergezeld van een mannetje en wat verderop was de broer van het mannetje het verliefde stel aan het observeren. We kregen toch wel tot 2 keer toe een liefdesaanzoek, maar zij had duidelijk niet veel zin. Spijtig dat ik aan de verkeerde kant van het showspel zat toen meldde een andere ranger de aanwezigheid van een luipaard in de buurt. Snel reed Jake ons naar de mogelijke schuilplaats. Maar blijkbaar was het een heel schichtig luipaard en bleef het rustig tussen de struiken. Dan maar verder op zoek naar de cheeta's. En nu hadden we echt wel mazzel, mama leerde net haar 4 cupsbhoe ze een impala moeten doden. Het was zo intens! Struggle for life! De ene zijn dood is de ander zijn brood, dat was hier wel duidelijk. Dit was echt wel een heel mooi moment om onze eerste safari af te sluiten. Na het middagmaal bracht een andere ranger ons naar de grens met Zuid-Afrika . Van daaruit vertrokken we richting Tzaneen. Er was wel een probleem, onze Gps vond het ingegeven adres van het hotel niet, maar geen nood dachten we, we hebben tijd genoeg om het te vinden. Wat we wel niet verwacht heden, was dat we in het centrum van Tzaneen terecht kwamen en we duidelijk niet meer wisten waar naartoe. Na wat rond te dolen, vroeg Wim het aan een blanke man die met een vrouw stondvte praten. Deze was zo lief om voorop te rijden en ons naar de juiste route te leiden. Toen begon de paniek wel wat toe te slaan, de zo'n was al aan het zakken en het werd al wat donkerder. We zouden toch niet in het donker moeten rijden zeker, dat was pas griezelig. Ik belde naar het hotel om te vragen of we op de juiste baan reden en gelukkig waren we nog maar 5 km van onze bestemming verwijderd. De spanning gleed van ons af en na een lekker avondmaal( slechts 16 euro voor een 4 gangen menu) kropen we ons bedje in!
Deze ochtend werden we door onze ranger om 6 u gewekt met een knock knock nabij de tent. Om te douchen hadden we geen tijd meer, want al na een kwartiertje werden we voor een snelle hap in het salon verwacht. Een kopje koffie en wat ontbijtgranen moesten de grootste honger al stillen. Richard bracht ons met de 4x4 naar de waterhole hide. Daar wachtte Ruth ons op en installeerden we ons met de meegebrachte lenzen in de hide. De dame was zelf fotografe en gaf ons heel wat uitleg over haar leven op Mashatu. De grote dieren wilden maar niet opdagen, wel zagen we heel wat mooie vogels die hun dorst kwamen lessen aan de waterhole. Ik mocht gebruik maken van een nieuwe sigmalens( 300mm, F2.8) met mijn convector kon ik tot 600mm, dat was wel handig want de vogeltjes waren wel vrij klein. Het was een heel rustige voormiddag en wWim en ik genoten van de rust en de stilte, die alleen maar onderbroken werd door het geluid van de vogeltjes.toen we terug aan het camp waren aten we een heel uitgebreide brunch. Toen hadden we wat tijd om te relaxen, eindelijk want we waren nog steeds moe van onze heenvlucht. Het eerste wat we deden was een warme buitendouche nemen, gezellig met zijn tweetjes onder de omgekeerde emmer toen gingen we aan de receptie op het world Side web. En we hadden geluk, het werkte, regelmatig valt het wel al eens uit. Lore en Yoni waren online en we konden via de chat al een deel van onze avonturen kwijt. We waren wel heel blij dat we onze kids dag konden zeggen! Na dat geschat keerden we naar onze tent en rustten we wat op ons bed. Om 3 uur werden we aan het salon verwacht voor een kopje thee of koffie met wat lekkers. De 4x4 deelden we met 2 Nederlandse koppels. Zij hadden al heel wat ervaring met wildlife. Ze konden ons ook heel wat vertellen over hun eigen avonturen, met de jaren verzameld in een hele "documentaire". De avondsafari was al heel wat frisser dan de vorige avond . Op onze rit spotten we hyena's, giraffen, zebra's , gnoes, impala's en een slapende leeuw. Na de drive hadden we nog even tijd om ons op te grissen en dan was het apero-time, gevolgd door een heerlijke maaltijd in de halve cirkelboma. Met op de achtergrond een lekker warm en gezellig haardvuur. Toen we plots lawaai hoorden in het kamp, bleek dat een jonge hyena even nieuwsgierig was komen kijken, maar deze werd met enige dwang het kamp uit gebonjourd! Het eten was weerom super super lekker. Toen onze buiken rond stonden , kropen we moe maar voldaan onze "koffer" in.
Met nog wat slaap in de ogen verlieten we onze hotelkamer op zoek naar een Vodafone winkel om een Afrikaanse sim kaart aan te schaffen. Dat lukte niet zonder problemen, de eerste winkel kon ons niet verder helpen en gelukkig kon dat in de tweede winkel wel. Telefoneren kunnen we dus nu zonder veel tamtam! Dan onze huurauto gaan oppikken, bij een heel zielige, norse vrouw van Hertz. De start was voor Wim wel een hele aanpassing. Links rijden, richtingaanwijzers aan de verkeerde kant, schakelen wat stroever met de.linkerhand, geen lachertje om zo Johannesburg uit te geraken. Een goeie chauffeur herken je uit duizenden! Het lukte Wim aardig onze rit naar Botswana in een supertempo af te leggen. Onderweg verwittigden we de safarilodge de tijd van arriveren! Ze stuurden een ranger om ons met een 4x4 te komen oppikken aan de grens met Botswana. Tijdens onze rit naar de Lodge zagen we al wat zebra's, giraffen en impala's! Het kon al zeker niet meer misgaan! Aangekomen in de Lodge moesten we ons haasten voor een snelle hap en vertrokken we al voor onze eerste safari. In de Verhoogde 4x4 deelden we de wagen met 2leuke Hollandse koppels. Wat een ervaring was het! We volgden de olifanten op zoek naar. Wat water in de opgedroogde rivier. Ze graaiden met hun poten en slurf naar wat water! En geluk hadden ze, ze lesten hun dordt aan het beetje vocht dat ze vonden! Meer en meer olifanten volgden het voorbeeld van de anderen, het moeten er zeker een 100 tal geweest zijn! De groepen wisselden elkaar af! Fantastisch! Na de drive konden we ons nog even verfrissen en werden we uitgenodigd om bij de boma om lekker te gaan eten! Het was een superdag!!!
Met heel wat vertraging eindelijk wat nieuws van ons in het verre Zuid-Afrika . Nu pas tijd en energie en een goeie internetverbinding om wat neer te pennen. Onze wekker wekte ons al heel vroeg in de ochtend om op tijd op de vlieghaven te zijn. Bram bracht ons om 3.15u naar Zaventem en na alle controles en wachtrijen om in te checken, kregen we de juiste plaatsen toegewezen op het vliegtuig, een Boeing 777. De 11 uur in het luchtruim verliepen vlekkeloos, soms wat turbulentie, maar dat namen we er graag bij. Wim beluisterde veel muziek en ik keek 2 films: child 44 ( superfilm) en mordecai. Verder doodde ik de tijd met wat Zweedse kruiswoordraadsels en rusten.(slapen lukte niet)toen we arriveerden was het echt wel spannend. Waren onze valiezen meegereisd of stonden ze nog in Brussel of Amsterdam ? Nadat onze zenuwen serieus op de proef gesteld werden, kwamen ze eindelijk tevoorschijn op de band. Mijn hart sloeg al bijna enkele slagen over!
In de inkomhal stond de man van de bookingorganisatie ons al op te wachten, hij begeleidde ons naar het hotel , waar we maar al te graag ons bed op zochten. De wekker stond ook nu weer opgesteld op een zeer ochtendlijk uur!
De valiezen staan zo goed als klaar om straks in de autokoffer te zetten. Ze zijn serieus vol gepuzzeld en wees maar zeker dat het puzzelen was. Elk kleine hoekje en plekje werd benut, sokken in de hoekjes, ondergoed tussen de "spleten". Toch hebben enkele kledingstukken de valies niet kunnen aanvullen, die liggen weer netjes in de kast tot we terug zijn We kunnen het nog steeds niet geloven dat we morgen rond deze tijd waarschijnlijk al ergens boven Afrika zweven. Maar wat moet je nu 11 uren in een vliegtuig zitten doen? Enkele boeken staan al klaar op de i-pad, kruiswoordraadsels steken al in de handbagage en hopelijk kunnen we nog genieten van wat goeie films. Dat zal wel voldoende zijn om de tijd te doden zeker! Mijn fotomateriaal was eigenlijk als eerste klaar voor vertrek, nog een laatste check of alles in orde is, lege geheugenkaarten, die waarschijnlijk goed gevuld zullen mogen terugkomen, de gepaste lenzen, filters om de landschappen nog wat meer te accentueren en een statief om de camera stil te houden bij al dat moois wat we te zien gaan krijgen. We zijn er klaar voor!
De laatste dagen vliegt de tijd voorbij! Er is nog zo veel te doen! Nog 2 nachtjes slapen en het vliegtuig brengt ons naar de andere kant van de wereld. Een vlucht van 11 uren naar Johannesburg staat op ons reisprogramma. Hopelijk vind ik wat rust op deze vliegende reus, want 11 uren stil zitten zal voor mij heel moeilijk zijn. Onze valiezen zullen nog wat moeten herschikt worden en waarschijnlijk ook wat lichter moeten gemaakt worden, want ja wat moet je nu allemaal wegmoffelen als je overdag 25 graden verwacht en de temperaturen 's nachts soms tot 8 graden kunnen dalen? We zullen toch op Zaventem moeten verrekken met onze dikke winterjas en stevige staplaarzen, want ik vrees dat deze anders niet meer in onze valies zullen geraken. Het zal nogal een zicht zijn wanneer ze morgen 30 graden voorspellen.
Op het terrasje hadden we zicht op het zwembad. 'S Avonds aten we een lekkere pizza in een drukbezochte plaatselijke pizzeria. Het was overheerlijk! Aangekomen aan onze kamer besprongen we het bed en genoten we nog na van een mooie dag!
De laatste dagen vliegt de tijd voorbij! Er is nog zo veel te doen! Nog 2 nachtjes slapen en het vliegtuig brengt ons naar de andere kant van de wereld. Een vlucht van 11 uren naar Johannesburg staat op ons reisprogramma. Hopelijk vind ik wat rust op deze vliegende reus, want 11 uren stil zitten zal voor mij heel moeilijk zijn. Onze valiezen zullen nog wat moeten herschikt worden en waarschijnlijk ook wat lichter moeten gemaakt worden, want ja wat moet je nu allemaal wegmoffelen als je overdag 25 graden verwacht en de temperaturen 's nachts soms tot 8 graden kunnen dalen? We zullen toch op Zaventem moeten verrekken met onze dikke winterjas en stevige staplaarzen, want ik vrees dat deze anders niet meer in onze valies zullen geraken. Het zal nogal een zicht zijn wanneer ze morgen 30 graden voorspellen.
