Een beetje geschiedenis De Europeanen die op mysterieuze ruïnes stuitten in het oerwoud ver ten oosten van Ayuntthaya meenden een oeroude Chinese of Griekse beschaving te hebben ontdekt. Pas in de 19de eeuw werd de geschiedenis van de Khmer ontrafeld, die van de 9de tot de 14de eeuw heersten over wat nu Cambodja en Noordoost-Thailand heet. De Khmer waren fabelachtige bouwers; In Thailand zijn veel bouwwerken te bezichtigen waaronder de prasat Hin Khao Phnom Rung dewelke we vandaag bezocht hebben.
Op de uitgewerkte vulkaan Khao (waar ook de thuishaven van Jean in de krater gevestigd is) staat het Khmer tempelcomplex Prasat Hin Khao Phnom Rung. Deze hindoetempel werd gebouwd om Shiva's verblijf op de berg Kraisala te symboliseren, vandaar de processieweg naar het centrale heiligdom en de in totaal 200meter lange naga-bruggen. De bouw van de tempel begon in de 10de eeuw. net als andere Kmer tempelcomplexen ligt deze tempel op de route naar de bekenste Angkor Wat in Cambodja. De gebouwen liggen zo dat bij Songkran (1x per jaar) door alle 15 poorten de opgaande zon te zien is.
Bezoek aan het museum
De tempel : Prasat Hin Khao Phnom Rung
WAT PADHAMMAS LARAM Na de middag hebben we nog één uitstapje gedaan naar een plaatselijk wat temidden het natuurreservaat op zo een 20km van Sai Tree 16. Hier leven de monikken zeer zeer zeer zeer zeer primitief temidden de natuur.
Deze morgend opgestaan met een stralende hemel. Het beloofde zeer warm te worden en het was ook warm. 8 uur in de ochtend en de thermometer gaf 31°C in de schaduw aan... puf puf ... Gisteren werd de kinderen beloofd om met de moeder van E mee gaan te vissen aan een meer hier een 5-tal km vandaan.
15 minuten en Helena haar eerste vis gevangen
Hannes beetje teleurgesteld dat hij nog geen vis gevangen heeft
Iedereen aan het vissen. Mè, Lai & E vissen met bamboestokken
Ook Hannes vangt een vis
Tegen 13u00 veranderde het weer van stralende zon en verschrikkelijk warm tot een plensbui ... we waren ff meer dan st..ndnat Snel snel terug huiswaarts ......
Gans de namiddag heeft het nu geregend hier ... Zodra het opklaarde zijn we allen in de auto gekropen en naar de markt van Lahan Sai geweest. En als ik zeg allen was dat ook allen ... In totaal zaten we met 9 in de pickup. Jean & ik van voor. Caroline, Helena, Hannes, E, Yew, Mie & Lai op de achterbank. Zou dit in België mogen ??? Onderwegen kwamen we ook het type vrachtwagen van de streek tegen. In een oude vrachtwagen waar de motor van stuk was heeft men hier een 2de hands motor (250cc) van een brommer of tuktuk geplaatst.
Op deze plaatselijke markt hebben we ons avondeten gekocht... Vis, groenten, gamba's, inktvis en insecten (krekels, rupsen & sprinkhanen).
Als apperitief hebben we dan ook van al dit geproefd. Ook van de sprinkhanen (enfin toch Hannes & ik) ... Al bij al smaakte het wel
Caroline trachtte wel, maar uiteindelijk is het haar toch niet gelukt... Misschien de volgende keer wel
Helena op weg om samen met Yew, Mie naar huis brengen op de scooter
Hannes en Helena ook aan het helpen in de keuken ...
Een bezoeker dewelke ook wou genieten van thai-food ...
Vandaag ons laatste ontbijt in het sudan hotel en richting "Jean's paradise". Wel hebben we beslist om een tussentijdse stop te maken in korat, een 250km ten noorden van Bangkok. Onderweg nog even een stop op een bloemenmarkt. Orchideën, orchideën en nogmaals orchideën.
Bij aankomst in ons hotel te Korat (KF Pavilion Hotel) was de vreugde groot toen Hannes en Helena ontdekten dat er op het dak van het hotel een zwembad was ... plonsen maar Aan de overzijde van ons hotel was "The Mall", een enorm groot winkelcomplex. Vooraan The Mall stonden 2 prachtwagens (een 10-tal meter lang en 3 meter hoog) volledig vervaardigd uit kaarsenvet. Jongens besprenkelden deze wagens regelmatig om deze tegen de hitte te beschermen.
's Avonds in de buurt van het hotel nog vlug iets drinken. E had een pokpok schotel besteld .... was dit hottttttttttttttttttttttttt !!!!! Helena wou dit ook even proberen .... Hebben bijna de brandweer moeten bellen
Na een goede nachtrust op nog hardere bedden was het tijd om onze spullen te pakken en richting Sai tree 16 te rijden (nog een 200km verder). Onderwege hebben we nog even halt gehouden bij een pottenbakkerij....
Zou dit in België toegelaten worden ??
Even naar de winkel ... rara wie kreeg er weer kussen van de maskes ???
Lahan Sai, het laatste klein stadje vooralleer we in Sai Tree 16 aankwamen ... 10 km verder nog even passeren in Talampuk waar eddy woonde ... Rechts de straat in. Nog 3km verharde weg, dewelke overging in een rode aarde ondergrond... hobbel hobbel hobbel ... Nu zitten we nog maar een 20km van Cambodja af ... Links, rechts, overal rijstvelden, mangobomen, kokospalmen, rubberbomen, Maniok ...........
Na wat opfriswerken, verkenning van het dorp en het huis, uitpakken en ons klaarmaken voor een lekkere maaltijd in Lahan Sai ... met z'n 7-en (wij en Yew) kregen we het volgende voorgeschoteld : - Gebakken rijst met kip voor de kids - Gamba's in een licht pikante uitvoering - Visterrine ... was dit pikant seg ... - Groenteschotel met Gamba's Dit was het lekkerst dat we tot nu toe gegeten hadden. Dit te samen met 2 liter bier en enkele flessen cola kregen we de rekening van 620 bath ... Euh is dit nu echt maar 11,5 euro ???
Wat een zalige nachtrust... De bedden waren steenhard maar de airco in de kamer (dewelke wel meer dan nodig was) maakte het goed. 's Morgens werden we verwend met verse toasts, spiegeleitjes alsook rijst en thaise gerechten. Met de buik vol gingen we nu richting het financieel centrum van Thailand om Jean zijn visum in orde te brengen. Dit nieuw gedeelte van de stad wordt gekenmerkt door torenhoge wolkenkrabbers waar alle grote bedrijven (Sony, grote banken, etc ...) zich gevestigd hebben. Deze ultra moderne look staat compleet in contrast met de electriciteits- en rioleringsvoorzieningen in de stad (gans de stad). De riolering is gewoon een open riolering en loopt gewoon onder de straten. Door de duikers heen kan je deze riolen (met de nodige stank) zien stromen. Elke professionele belgische electricien zal zich eens goed in de haren krabben als hij de voorzieningen al maar ziet .. laat staan er aan moet werken.
Nadien namen we de taxi richting een kleinere wat in de buurt. Een wat is een gebedsoord en slaapgelegenheid voor de volgelingen van Boedha. In deze wat werden we gewijd door een priester. Enkel Caroline niet. Reden hiertoe was dat men deze tempel niet mocht betreden met blote schouders.
Na dit bezoek namen we de taxi en vroegen hem naar de Iron Mountain, een wat bovenop een berg in centrum Bangkok. Bejoule (of zoiets) een taxichauffeur zijne kwebbel stond maar niet stil. In zijn gebrekkig engels vertelde hij ons dat zijn ouders (woonachtig in dezelfde streek als waar wij momenteel verblijven) al hun vee verkocht hadden om hem een 2de hands taxi te kopen. Vanaf toen staat hij heel alleen in voor het onderhoud van gans de familie. Bejoule heeft ons toen voor 80 bath (ongeveer 1,5 euro) gans de namiddag rondgereden. Zijn rijstijl deed wat aan schumacher denken ???
Na de Iron Mountain was het tijd voor de grootste wat van heel Thailand. De wat Pra keo. Echter mochten we hier totaal niet binnen. Een 3-tal weken geleden is de zus van de koning overleden en werd zij in deze tempel opgebaard. Tevens was het verplicht om bedekte schouders en een lange broek aan te hebben (met een temperatuur van om en bij de 37°C ???) Hallo kroket. Dan maar even naar een plaatselijke markt in de buurt van de wat.
Nog een klein staaltje van de electriciteitsvoorzieningen in Bangkok, maar dan wel in de buitenwijk waar we sliepen.....
Onze landing te Bangkok verliep veel beter dan onze landing te Berlijn (niet moeilijk). Doch waren we nu nog wat zenuwachtiger ... rarara ... zouden de zwan-worsten, de rolmopsen, de binnenbanden voor de kruiwagen, de ganse apotheek, de kaas etc .. etc .. daar iets mee te maken hebben ??? Doch, geen enkel probleem.... De douane liet ons zonder enig probleem passeren. We waren in Thailand ... JOEPIE !!! In de centrale hall van deze luchthaven stonden Jean & E ons op te wachten. 2 taxi's .. een knal oranje en rode brachten ons naar ons hotel aan de rand van de stad (Sudan Hotel).
Na wa uitgerust te hebben werd het tijd voor onze eerste stappen in de stad ... Alweer een taxi (nu maar 1) bracht ons naar hartje Bangkok. Dadelijk overviel de warmte en smog van deze stad ons op de adem .. ook de verwachtte zweetdruppeltjes doken bij ieder van ons op ...
Kijkje te ChinaTown : op zoek naar sportkledij
Met de Tuk Tuk : In Thailand krijgen de chauffeurs van zowel taxi's als tuk tuks (lees toektoek) 5 liter benzine indien ze toeristen afzetten aan grote winkelketens. Wijle op weg naar een goudsmit (ai onze portomonees ... is het niet waar Caroline ????)
Een groot winkelcomplex ... enkel informatica Doch .. geen enkel spoor van apple ????? bizar bizar bizar
Verkeersbeeld in de straten van Bangkok ... auto's, taxi's, auto's, brommerkes, brommerkes, auto's, tuktuks, taxi's .. etc ... En dan maar klagen in België over het milieu ... *** kuch kuch kuch ***
Avondeten in de wijk van het Sudan Hotel: Al tijdens gans de dag viel het ons op dat Hannes enorm succes had bij alle meiskes ... Het was dan ook zeer regelmatig dat ze Hannes wouden aanraken over zowel hoofd, armen, buik ... En .. hij genoot er wel van ... Vooral van de 2 meisjes van het restaurant . En de opa en mezelf ??? Tja konden alleen maar jaloers toekijken
En toen ... toen was iedereen wel moe .............. Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Zondag 20 juli2008 en wijle weg ... richting Thailand. Enkel mama had reeds gevlogen met een lijnvliegtuig, al was het 30 jaar geleden. Dus voor ieder van ons was deze eerste vlucht vrij spannend en behoorlijk chaotisch (zie hieronder maar !!)
Bij inchecken werden we met een bus naar ons toestel gebracht. We vlogen naar Berlijn (Tempelhof) met een Avroliner RJ100. Echter was het de buschauffeur niet duidelijk waar dit toestel zich bevond. Het opstijgen ging vrij turbulent. Het regelmatig terug naar omlaag vallen van een 20-tal meter deed onze buiken kriebelen. Te Berlijn aangekomen hebben we toch 3 pogingen nodig gehad om te kunnen landen : 1ste poging : piloot merkt een probleem aan het toestel op. Landen op Tempelhof was gezien de korte landingsbaan niet echt veilig. 2de poging: dan maar naar Schoenefeld. Ditmaal werd het landen belet door een stilstaand vliegtuig op de landingsbaan. 200 meter boven de grond terug alle motoren aan op volle kracht. Te horen aan het geronk van de motoren was het de moment. De kleppen terug binnen en zorgen dat we terug boven waren. 3de poging: in plaats van Schoenfeld dan maar naar Tegel. Tiens was dit niet de luchthaven waar wij gingen opstijgen ? Hoera voor ons. geen taxi meer nodig .
Te Tegel was het nu nog een 3-tal uurtjes eer we terug konden vertrekken. Ditmaal was het met LTU/Air Berlin en vlogen we met de veel grotere Airbus A330-200 (enfin toch langs de buitenzijde, want de plaats die we binnen hadden was te vergelijken met de Avroliner van SN). Het opstijgen en landen met dit toestel voelde veel stabieler aan dan ons vorig toestel. Last van oren en keel was dan ook nu veel minder.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Snel snel terug huiswaarts ......
