Wat een zalige nachtrust... De bedden waren steenhard maar de airco in de kamer (dewelke wel meer dan nodig was) maakte het goed. 's Morgens werden we verwend met verse toasts, spiegeleitjes alsook rijst en thaise gerechten. Met de buik vol gingen we nu richting het financieel centrum van Thailand om Jean zijn visum in orde te brengen. Dit nieuw gedeelte van de stad wordt gekenmerkt door torenhoge wolkenkrabbers waar alle grote bedrijven (Sony, grote banken, etc ...) zich gevestigd hebben. Deze ultra moderne look staat compleet in contrast met de electriciteits- en rioleringsvoorzieningen in de stad (gans de stad). De riolering is gewoon een open riolering en loopt gewoon onder de straten. Door de duikers heen kan je deze riolen (met de nodige stank) zien stromen. Elke professionele belgische electricien zal zich eens goed in de haren krabben als hij de voorzieningen al maar ziet .. laat staan er aan moet werken.
Nadien namen we de taxi richting een kleinere wat in de buurt. Een wat is een gebedsoord en slaapgelegenheid voor de volgelingen van Boedha. In deze wat werden we gewijd door een priester. Enkel Caroline niet. Reden hiertoe was dat men deze tempel niet mocht betreden met blote schouders.
Na dit bezoek namen we de taxi en vroegen hem naar de Iron Mountain, een wat bovenop een berg in centrum Bangkok. Bejoule (of zoiets) een taxichauffeur zijne kwebbel stond maar niet stil. In zijn gebrekkig engels vertelde hij ons dat zijn ouders (woonachtig in dezelfde streek als waar wij momenteel verblijven) al hun vee verkocht hadden om hem een 2de hands taxi te kopen. Vanaf toen staat hij heel alleen in voor het onderhoud van gans de familie. Bejoule heeft ons toen voor 80 bath (ongeveer 1,5 euro) gans de namiddag rondgereden. Zijn rijstijl deed wat aan schumacher denken ???
Na de Iron Mountain was het tijd voor de grootste wat van heel Thailand. De wat Pra keo. Echter mochten we hier totaal niet binnen. Een 3-tal weken geleden is de zus van de koning overleden en werd zij in deze tempel opgebaard. Tevens was het verplicht om bedekte schouders en een lange broek aan te hebben (met een temperatuur van om en bij de 37°C ???) Hallo kroket. Dan maar even naar een plaatselijke markt in de buurt van de wat.
Nog een klein staaltje van de electriciteitsvoorzieningen in Bangkok, maar dan wel in de buitenwijk waar we sliepen.....
Onze landing te Bangkok verliep veel beter dan onze landing te Berlijn (niet moeilijk). Doch waren we nu nog wat zenuwachtiger ... rarara ... zouden de zwan-worsten, de rolmopsen, de binnenbanden voor de kruiwagen, de ganse apotheek, de kaas etc .. etc .. daar iets mee te maken hebben ??? Doch, geen enkel probleem.... De douane liet ons zonder enig probleem passeren. We waren in Thailand ... JOEPIE !!! In de centrale hall van deze luchthaven stonden Jean & E ons op te wachten. 2 taxi's .. een knal oranje en rode brachten ons naar ons hotel aan de rand van de stad (Sudan Hotel).
Na wa uitgerust te hebben werd het tijd voor onze eerste stappen in de stad ... Alweer een taxi (nu maar 1) bracht ons naar hartje Bangkok. Dadelijk overviel de warmte en smog van deze stad ons op de adem .. ook de verwachtte zweetdruppeltjes doken bij ieder van ons op ...
Kijkje te ChinaTown : op zoek naar sportkledij
Met de Tuk Tuk : In Thailand krijgen de chauffeurs van zowel taxi's als tuk tuks (lees toektoek) 5 liter benzine indien ze toeristen afzetten aan grote winkelketens. Wijle op weg naar een goudsmit (ai onze portomonees ... is het niet waar Caroline ????)
Een groot winkelcomplex ... enkel informatica Doch .. geen enkel spoor van apple ????? bizar bizar bizar
Verkeersbeeld in de straten van Bangkok ... auto's, taxi's, auto's, brommerkes, brommerkes, auto's, tuktuks, taxi's .. etc ... En dan maar klagen in België over het milieu ... *** kuch kuch kuch ***
Avondeten in de wijk van het Sudan Hotel: Al tijdens gans de dag viel het ons op dat Hannes enorm succes had bij alle meiskes ... Het was dan ook zeer regelmatig dat ze Hannes wouden aanraken over zowel hoofd, armen, buik ... En .. hij genoot er wel van ... Vooral van de 2 meisjes van het restaurant . En de opa en mezelf ??? Tja konden alleen maar jaloers toekijken
En toen ... toen was iedereen wel moe .............. Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Zondag 20 juli2008 en wijle weg ... richting Thailand. Enkel mama had reeds gevlogen met een lijnvliegtuig, al was het 30 jaar geleden. Dus voor ieder van ons was deze eerste vlucht vrij spannend en behoorlijk chaotisch (zie hieronder maar !!)
Bij inchecken werden we met een bus naar ons toestel gebracht. We vlogen naar Berlijn (Tempelhof) met een Avroliner RJ100. Echter was het de buschauffeur niet duidelijk waar dit toestel zich bevond. Het opstijgen ging vrij turbulent. Het regelmatig terug naar omlaag vallen van een 20-tal meter deed onze buiken kriebelen. Te Berlijn aangekomen hebben we toch 3 pogingen nodig gehad om te kunnen landen : 1ste poging : piloot merkt een probleem aan het toestel op. Landen op Tempelhof was gezien de korte landingsbaan niet echt veilig. 2de poging: dan maar naar Schoenefeld. Ditmaal werd het landen belet door een stilstaand vliegtuig op de landingsbaan. 200 meter boven de grond terug alle motoren aan op volle kracht. Te horen aan het geronk van de motoren was het de moment. De kleppen terug binnen en zorgen dat we terug boven waren. 3de poging: in plaats van Schoenfeld dan maar naar Tegel. Tiens was dit niet de luchthaven waar wij gingen opstijgen ? Hoera voor ons. geen taxi meer nodig .
Te Tegel was het nu nog een 3-tal uurtjes eer we terug konden vertrekken. Ditmaal was het met LTU/Air Berlin en vlogen we met de veel grotere Airbus A330-200 (enfin toch langs de buitenzijde, want de plaats die we binnen hadden was te vergelijken met de Avroliner van SN). Het opstijgen en landen met dit toestel voelde veel stabieler aan dan ons vorig toestel. Last van oren en keel was dan ook nu veel minder.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
