Vanmorgen om 6.00 u wakker gemaakt door een stel vogels dat een hels kabaal maakt. Omdat we gisteren in het donker zijn toegekomen zien we vandaag de pousada in zijn volle glorie. Volgens Stefke zitten we live in National Geographic. Een echt paradijs voor de gemiddelde vogelaar. Hier is alles te vinden, van kleine kolibries over arenden en gieren tot de extra grote tujuju (een hele grote ooievaar met zwarte kop, wit lijf en rode bek). Na het ontbijt moeten we allemaal in een bootje - een uit de kluiten gewassen roeiboot. We zijn vooral blij als de moeke neerzit. De bestuurder van de boot, Jacques, wijst ons een koppeltje visarenden aan. Ze blijven ons heel de tijd volgen. Op de oevers zien we kaaimannen, leguanen, nog meer andere vogels, papegaaien enz. Op een gegeven moment wordt het bootje stilgelegd en krijgen we allemaal een vislijn in onze handen en beginnen we op piranha's te vissen. Inge vangt er de meeste, 5 stuks, gevolgd door Josee met 4 stuks. Stefke en de Jelle vangen niets. De visarenden zitten nog steeds vlakbij en stilaan wordt duidelijk waarom. Jacques slaat de gevangen piranha's met zijn groot mes boven op hun kop, steekt een rietstengel in hun bek (zodat de vissen blijven drijven) en gooit ze terug in het water. De arenden komen naar beneden en vangen de vissen uit het water. Hij heeft zelfs een kaaiman na 4 jaar trainenzo ver gekregen dat die ook een vis van een stok komt eten. Daarna is het tijd om terug naar het hotel te gaan om te lunchen en een siesta te houden. Tegen 4 uur is het tijd om te vetrekken op onze safari. We kruipen in een grote safaritruck en rijden de tranpantaneira op. Onderweg alweer een heleboel beesjes gezien. Jammer genoeg ondervinden we letterlijk de nadelen van het regenseizoen in de pantanal. Duizenden en duizenden muggen. En het zijn venijnige want ze steken goed door. We kunnen muggemelk spuiten wat we willen, niets helpt. Iedereen heeft zijn deel, maar vooral Stefke wordt op prijs gesteld door de beestjes. Ze staat vol beten. Van beneden tot boven. Dwars door haar kleren door. We komen terug in het donker en kruipen direct onder de douche om de industriele hoeveelheden muggemelk af te wassen. We bekomen bij een caiperinha van de doorstane beproeving en kruipen na het eten in ons beddeke.
