Ik ben driege kimberly, en gebruik soms ook wel de schuilnaam coockie.
Ik ben een vrouw en woon in ninove (belgie) en mijn beroep is schoolbanken verslijten.
Ik ben geboren op 21/02/1994 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: dieren.
Dook in 1987 in de Amerikaanse staat Wyoming op en ontwikkelde zich al snel tot een nieuwe Rex-kat. Vaak wordt hij heel toepasselijk een kat in schaapskleren of een Sheepcat genoemd. Uiterlijk Deze kat heeft de typische gekrulde vacht en gekrulde snorharen van de Rex-katten. Anders dan de typische Rex is hij echter zwaargebouwd met een rechthoekig, gespierd lichaam. De kop is breed en rond, met een korte snuit. De oren, waarop oorpluimpjes staan, zijn kleiner dan die van de typische Rex. De vacht bevat ruwe dekharen die, net als de kroon- en wolharen, gekruld zijn. Selkirk-kittens worden met een gekrulde vacht geboren, maar de krullen verdwijnen als ze ongeveer zes maanden oud zijn, om te worden vervangen door een tijdelijk dunnige ruwharige vacht. Als ze dan tien maanden oud zijn, verschijnt de pluizige, overvloedige, gekrulde, volwassen vacht. Geschiedenis De eerste Selkirk Rex werd in 1987 ontdekt. Het was een blauw-crème met wit poesje. Ze werd geboren in een overigens normaal, kortharig nestje van gewone huiskatten. Het nest werd samen met de kortharige moeder naar een asiel voor ongewenste huisdieren gebracht. Het viel Peggy Voorhees van de Bozeman Humane Society in Wyoming op dat het krulharige kitten zeer bijzonder was. Dit poesje werd geadopteerd door Jeri Newman, een Perzenfokker uit Montana. Toen ze veertien maanden oud was, werd deze jonge poes, die Miss De Presto werd genoemd, gedekt door een zwarte Perzische kampioenskater genaamd Photo Finish. Op 4 juli 1988 wierp ze een nest van zes kittens. De helft daarvan bleek de krulvacht van de moeder te hebben; er was een zwart-wit katertje, een zwart poesje en een schildpadkleurig poesje. Voor de betrokkenen was het al snel duidelijk dat ze getuige waren van de geboorte van een nieuw en opwindend ras. Er werd besloten om het Selkirk te noemen naar de Selkirk Mountains in Wyoming. Verdere dekkingen, waaronder terugkruisingen op Miss De Presto werden gepland, net als allerlei uitkruisingen met diverse korthaar- en langhaarkatten. Andere Rex-katten werden echter niet in het fokprogramma van de Selkirk opgenomen, omdat vanaf het begin duidelijk was dat de Selkirk de enige genetisch dominante mutatie van de Rex was. Dat betekende dat de Selkirk niet verwant kan zijn aan één van de andere Rexen. Aangemoedigd door het succes van het fokprogramma van de Selkirk, richtten de betrokken fokkers de Selkirk Rex Society op en in augustus 1990 stemden twee Amerikaanse kattenorganisaties ermee in om het nieuwe ras officieel te erkennen. Persoonlijkheid Deze katten worden vaak beschreven als geduldig, tolerant, ontspannen, aanhalig en speels
Een in Noord-Amerika ontwikkelde effengekleurde versie in Chocolate en Lilac van de Himalayan ofwel de Perzisch Colourpoint. Hij heeft geen relatie met Kashmir. De naam is gebaseerd op het feit dat deze kat nauw verwant is met de Himalayan en dat Kashmir vlak bij de Himalaja ligt. Uiterlijk Een Perzische Kat met een effen Chocolate of Lilac vacht. Geschiedenis In de jaren dertig van de twintigste eeuw werden fokprogramma's opgezet om Perzen te verkrijgen met een Siamese aftekening. Deze Pers met points, die in de Verenigde Staten Himalayan werd genoemd , kreeg in de jaren vijftig kampioenschapsstatus. Bij de ontwikkeling van de kleurslagen Chocolate Point en Lilac Point, werden ook kittens met effen vachten geboren. Sommige fokkers vonden dat deze effen Chocolate en effen Lilac katten een eigen naam verdienden en noemden ze Kashmir. Hier was veel verzet tegen omdat men vond dat deze katten die gewoon Perzisch Chocolate en Perzisch Lilac waren, geen afzonderlijke rasnaam zouden mogen hebben. De Canadian Cat Association is één van de weinige grotere organisaties die deze kat als een afzonderlijk ras beschouwt. Persoonlijkheid Deze katten worden vaak beschreven als vriendelijk, intelligent, vlot, kalm, zelfverzekerd, toegewijd, veeleisend en aanhankelijk.
Land van herkomst : Duitsland Andere namen : Duitse Rex
Een lamswollen vacht over het hele lichaam
Voor zover bekend is dit het oudste kattenras met een gekrulde vacht. Hij verscheen voor het eerst in 1946 bij dr. Scheuer-Karpin. Maar het ras German Rex werd pas ontwikkeld vanuit een zwerfkat die in 1951 door fokkers werd opgenomen. Door deze te kruisen met een Cornish Rex werden gekrulde kittens verkregen. Dit bevestigde dat beide rassen hetzelfde gen bezitten dat verantwoordelijk is voor de krulhaarmutatie. De F.I.Fe en de L.O.O.F. hebben de German Rex erkend. De C.F.A. daarentegen onderscheidt hem niet van de Cornish Rex en de Devon Rex. Deze GErman Rex is erg zeldzaam.
Algemene kenmerken Middelgroot, sterk en gespierd. Gewicht : 2,5 tot 4,5 kg. Karakter/bijzonderheden Het is een actieve, maar geduldige kat. Hij heeft een gelijkmatig karakter, kan goed met andere katten opschieten en is erg aanhankelijk tegenover zijn baasje. De verzorging is eenvoudig.
De sinds kort ontwikkelde langharige versie van de Russisch Blauw. Uiterlijk In alle opzichten identiek aan de Russisch Blauw, met uitzondering van de vacht, die lang is en zacht aanvoelt. De blauwgrijze dubbele vacht heeft dekharen die een zilveren puntje dragen, waardoor de kat er schitterend uitziet. Geschiedenis Deze langhaar werd in de jaren tachtig gefokt door de Amerikaanse fokster Cora Cobb. De eerste twee langharige Blauwe Russen heetten Siegfried en Brünhilde. Ze stamden af van een zwarte poes, die Teri werd genoemd en een nestje wierp waaruit bleek dat ze het langhaar-gen droeg. Eén van haar dochters, Elsa, werd gekruist met een Russisch Blauwe kater. Ze kregen twee nesten; in het eerste nestje werd het katertje Siegfried geboren en in het tweede nestje het poesje Brünhilde. Deze twee werden door Cora Cobb gekocht en ingezet bij een zeer zorgvuldig fokprogramma om de nieuwe Longhaired Blue te fokken. In 1987 werd hij door TICA officieel erkend en hij lijkt klaar voor een toekomst met succes. Persoonlijkheid Deze katten worden vaak beschreven als kalm, terughoudend, zacht, rustig, aanhankelijk, lief, vriendelijk en intelligent. Kleurslagen Tot zover zijn er slechts twee erkend : Blue en White.
Land van herkomst : Verenigde Staten Andere namen : de Javaan, de Javaanse Kat, Mandarin (Nederland)
Een Oosters Korthaar of een Balinees, maar dan met een halflange vacht
Ondanks zijn naam is deze kat niet rechtstreeks afkomstig van het eiland Java. Uit fokprogramma's die aanleiding hebben gegeven tot het ontstaan van de Balinees (halflangharige Siamees), kregen Amerikaanse fokkers een oosterse kat met een halflangharige vacht, Javaan gedoopt vanwege zijn type. De vraag of de Javanees een echt nieuw ras is of enkel een variëteit van de Balinees, verdeelt de verschillende kattenassociaties. De F.I.Fe bijvoorbeeld, noemt een oosterse halflangharige kat met een volledig gepigmenteerde vacht en groene ogen 'Javanees'. Voor de C.F.A. is de Javanees enkel een Balinees in een andere kleur dan de vier erkende basiskleuren : seal, blauw, chocolate en lilac point. Het is voor hen dus een colourpoint met donkerblauwe ogen zoals de Siamees. De onafhankelijke Nederlandse kattenverenigingen kennen het ras Javanees niet. Zij erkennen de Balinees in alle kleuren en de Mandarin. Dit ras komt nog zelden voor in Europa.
Algemene kenmerken Middelgroot, maar zwaarder dan de Siamees. Lange, slanke, elegante maar mooi gespierde kat. Karakter/bijzonderheden De Javanees heeft het karakter en het temperament van een Oosterse kat. Extravert, spraakzaam met een melodieuze stem. Bezitterig; hij volgt zijn baas zoals een hondje en weet hoe hij alle gewenste aandacht kan verkrijgen. Tevens is het een sportieve kat en een goede jager. De vacht is makkelijk te onderhouden, temeer daar hij ervan houdt geborsteld te worden.
De Australian Mist, vroeger Spotted Mist genoemd, is een experimantele raskat uit Australië, die in Sydney, in de late jaren zeventig werd gefokt uit kruisingen van Burmezen met Abessijnen en tabby huiskatten. Het resultaat is een kat met een korte, f ijne, gevlekte vacht. De Australian Mist is de eerste belangrijke in Australië zelf ontwikkelde raskat. Uiterlijk Zijn korte vacht wordt beschreven als glanzend, dicht en veerkrachtig. De donkere vlekken komen voor op de zijkanten, flanken en buik, en tekenen zich af tegen een mistige grondkleur; aan dat laatste dankt het ras zijn naam. De poten en staart zijn geringd en het gezicht vertoont een typische tabby tekening. De vrij grote ogen zijn groen. Geschiedenis In 1976 startte een ecologe uit Sydney, dr. Truda Straede, een tienjarig fokprogramma om een gevlekte Australische raskat te creëren. Om te sterke inteelt te vermijden, traden niet minder dan dertig verschillende katten als stamouders op. De helft daarvan was Burmees, een kwart was Abessijn en nog een kwart tabby huiskat. De Burmezen moesten temperament, afmeting, bouw en kleurverdunningen leveren; de Abessijnen leverden intelligentie, kleuren en ticking, en de tabby huiskatten brachten kracht, gezondheid en vitaliteit met betrekking tot de voortplanting mee. Alle drie droegen ze bij aan de creatie van de gevlekte kat. Het resultaat was een evenwichtig getypeerde kat, zonder opvallende extremen en met een vriendelijk temperament. Beweerd wordt dat de Australian Mist goed tegen een leven binnenshuis kan. Dat is een belangrijke eigenschap voor een nieuw kattenras dat ontwikkeld is in een land waarvan de regering overweegt katten wettelijk huisarrest op te leggen om het in de natuur levende wild te beschermen. In 1986 werd deze kat officieel erkend. Kleurslagen Inmiddels zijn vijf kleurslagen erkend : Brown, Blue, Chocolate, Gold en Peach.
Een kortharige Amerikaanse raskat die het midden houdt tussen een Siamees en een Burmees. In het begin van de cat fancy werd de Tonkinees ook wel Golden Siamese genoemd; deze naam werd in 1961 in een boek gebruikt. Hij wordt tegenwoordig Tonkanees of Tonkinees genoemd, naar de golf van Tonkin. Net als de kat, is deze golf niet ver verwijderd van de Birmaanse (in het Engels Burmese) en Siamese (Thaise) territoria, zonder tot één van beiden te behoren. Zijn liefhebbers noemen hem kortweg Tonk. In het Engels wordt hij Tonkinese genoemd, in het Frans Tonkinois en in het Duits Tonkinese. Uiterlijk Halverwege tussen Siamees en Burmees, met Siameesachtige points maar een lichaamskleur die veel verzadigder van tint is dan die van de Siamees. De lichaamsvorm is ook intermediair en de oogkleur is, zeer aantrekkelijk, aquamarijn tot turkoois. Geschiedenis In de jaren vijftig wilde de kattendeskundige Milan Greer wat hij de Golden Siamese noemde tot nieuw leven brengen. Hij begon zijn project met de kruising Burmese kater x Chocolate Point Siamees. In zijn speciale kattencentrum zette hij zijn inspanningen voort en fokte deze katten vijf generaties lang door. Later, in de jaren zestig, kregen Canadese fokkers speciale belangstelling voor deze katten en zetten zich in voor officiële erkenning, met name Margaret Conroy. In 1965 was zij de eerste die een Tonkinees liet inschrijven in een stamboek, dat van de Canadian Cat Association. Haar inspanningen waren zo groot dat sommige auteurs beweren dat de Tonkinees een Canadees ras is. Bijna alle Amerikaanse kattenorganisaties gingen kort daarna over tot erkenning. Persoonlijkheid Deze katten worden vaak beschreven als nieuwsgierig, uitzonderlijk intelligent, geestig, zelfverzekerd, trouw, lief, ondeugend, levendig en aanhankelijk. Liefhebbers beweren dat ze alle goede eigenschappen van zowel de Siamees als de Burmees hebben, en geen van de slechte. Kleurslagen De Tonkinees wordt in allerlei kleuren gefokt, die in Amerika zeer exotische namen dragen.
Dit is een nieuwe Amerikaanse kat. Het eerste deel van zijn naam verwijst naar de staat New York, waar hij oorspronkelijk vandaan komt, en het tweede deel naar de chocoladebruine kleur van de vacht. Uiterlijk Zijn lichaamsbouw is identiek aan die van de Siamees, maar hij is groter. De lange vacht is variabel wat betreft chocolate kleuren en patronen. Geschiedenis Dit ras ontstond in 1983 op een boerderij van Jannet Chiefari. De stamouders waren een paar huiskatten van onbekende afstamming. De kater was langharig en zwart; de poes was langharig en zwart-wit. Ergens in hun achtergrond ging een spoor van de Siamees schuil. Vanwege de ondoorzichtige genetische achtergrond van dit ras, stellen de officiële kattenorganisaties zich terughoudend ten opzichte van deze kat op. Daardoor is hij zeldzaam gebleven en waren er rond 1990 niet meer dan honderd exemplaren. Persoonlijkheid Deze katten worden vaak beschreven als energiek, levendig, speels, enthousiast, beweeglijk en vrolijk.
Dit nieuwe ras werd in de jaren tachtig van de vorige eeuw in de Verenigde Staten ontwikkeld vanuit kruisingen tussen de Rode of Canadese Lynx met gedomesticeerde katten. Het ideale fokresultaat is een kat die zoveel mogelijk gelijkenissen vertoont met de Rode Lynx, de Canadese Lynx of de Moeraskat (Felis chaus), met het zachte, betrouwbare karakter van de gedomesticeerde kat. De gedomesticeerde Lynx is nog uiterst zeldzaam.
Algemene kenmerken Een krachtige kat, hoog op de poten met stevige botten en goed ontwikkelde spieren. Katers zijn veel groter en krachtiger dan poezen. Karakter/bijzonderheden Vriendelijk, sociaal, kan goed met honden overweg maar stelt zich vaak dominant op tegenover soortgenoten. Lief, een
Een zeer recente Amerikaanse raskat, die in alles op de Ragdoll lijkt, maar waarbij andere kleuren zijn toegestaan. Uiterlijk De Ragamuffin, een weelderig, langharig kattenras, wordt wel beschreven als de nieuwe lapjeskat met de vacht in allerlei kleuren ... een grote kat met een zijdeachtige pluisvacht die niet klit, en grote expressieve ovale ogen. Geschiedenis Dit is één van de nieuwste kattenrassen. De Ragamuffin werd in 1994 gecreëerd. De uitvindster van de Ragdoll, Ann Baker, richtte een organisatie op, de International Ragdoll Cat Association, waarvan de katten niet op shows verschenen. In het begin van 1994 scheidde een groep fokkers van de IRCA zich af, vormde een nieuwe groep en bedacht een nieuwe naam voor hun Ragdolls : Ragamuffin. De ACFA accepteerde deze katten als experimenteel ras. Volgens andere gegevens is de Ragamuffin inmiddels door de Amerikaanse United Feline Organisation voor competitie erkend. Hij kan bij de Amerikaanse Cat Fanciers Association wel worden geregistreerd, maar kan momenteel nog niet op hun shows worden ingeschreven. Persoonlijkheid Deze katten worden vaak beschreven als kalm, rustig, aanhankelijk, intelligent, speels, vreedzaam en lief.
Een mutatie van de langharige Maine Coon met een gegolfde vacht. Hij staat ook bekend als de Maine Wave. Het rex-gen werd als eerste gemeld door de Britse Maine Coon fokker Di Everett. In 1994 schreef zij : de eerste Rexed Maine Coon in Groot-Brittannië werd, voor zover ik weet, bij ons thuis geboren in 1988 ... we hebben in totaal vier Rexed kittens gefokt, van drie verschillende moederpoezen, alle gedekt door dezelfde kater. Uit tests bleek dat de betreffende mutatie verschilde van het gen voor Devon Rex en voor American Wirehair. Ook zijn er enige aanwijzingen die het onwaarschijnlijk maken dat het gen voor Cornish Rex erbij zou zijn betrokken. Di Everett onderzocht de verspreiding van het rex-gen onder Maine Coons en vond dat van de ongeveer vierduizend geregistreerde kittens in Groot-Brittannië er slechts ongeveer twintig Rex waren. Omdat sommige Rex-kittens jong stierven, werd er zelfs gedacht aan een semi-lethaal (de door veroorzakend) gen in de populatie, maar andere Maine Coon fokkers waren het daarmee niet eens. Zij benadrukten dat hun eigen Maine Waves juist barstten van gezondheid en suggereerden dat de vroege dood waarschijnlijk niets te maken had met de speciale vachtsoort. Sommige Maine Coon fokkers zien het rex-gen als een probleem dat moet worden geëlimineerd, maar anderen beschouwen het als een interessante nieuwe variëteit.
Land van herkomst : Groot-Brittannië Andere namen : Poodle Cats
Een grappige creatie met een schapenvacht en vleermuisoren
In 1960 in Devon, Engeland, vond Beryl Cox in een verlaten mijn in een nest verwilderde katten, een kater met een gekrulde vacht. Deze kater werd gekruist met een driekleurige poes, waaruit een kater met krulhaar geboren werd die Kirlee werd genoemd. Kirlee werd gekruist met een Cornish Rex, maar de kittens uit deze combinatie hadden rechte haren. Dit betekende dat de twee genen die voor beide mutaties verantwoordelijk waren - dat van de Devon en dat van de Cornish - zowel verschillend als recessief waren. Om het muterende gen van de Devon Rex vast te leggen, werd sterk ingeteeld op Kirlee, wat helaas bij sommige lijnen een erfelijke, dodelijke ziekte 'spasticiteit' met zich meebracht. Maar het ras wordt heel goed gecontroleerd en zowel Engelse, Amerikaanse als Franse fokkers werken gezamelijk aan een selectie van gezonde exemplaren met goed geplande stambomen. De Devon Rex werd officieel erkend door de F.I.Fe in 1967. In de Verenigde Staten werd dit ras pas na 1979 gescheiden van de Cornish Rex. Het is erkend door de C.F.A. en de T.I.C.A., die in 1988 een rasstandaard uitgaf.
Algemene kenmerken Middelgroot, gelijkmatig gebouwd. Gewicht : 2,5 tot 4 kg. Zeer grote oren. Korte, gekrulde haren. Karakter/bijzonderheden Het is een levendige, speelse en acrobatische kat, iets minder actief dan de Cornish Rex. Hij bezit een blijmoedig karakter en hoewel hij onafhankelijk is, kan hij goed opschieten met zijn soortgenoten en met honden. Hij heeft er een hekel aan om alleen te zijn. Deze aanhankelijke, gevoelige kat is met zijn zachte, bescheiden stemgeluid een aangenaam kameraadje. Hij is goed ingesteld op het leven binnenshuis, omdat hij kouwelijk is. De jongen ontwikkelen zich snel. De vacht heeft zich pas rond de zes maanden volledig ontwikkeld. Wat zijn verzorging betreft is wekelijks borstelen voldoende. Hij verhaart praktisch niet. Wel regelmatig wassen, want hij transpireert en zijn oren produceren veel oorsmeer. Door zijn stamboom goed in de gaten te houden voorkomt met het risico van spasticiteit.
Land van herkomst : Thailand Andere namen : Si-Sawat
Een onafhankelijke grijze geluksbrenger
Dit natuurras uit Thailand komt reeds sinds de veertiende eeuw voor. Het ras draagt de naam van een provincie in Thailand waar hij als geluksbrenger wordt beschouwd. Zijn oorspronkelijke naam, Si-Sawat, betekent 'kleur van de voorspoed'. In het Boek der kattengedichten van de dynastie van Ayutthaya (1350-1767) wordt vermeld dat zijn ogen schitteren zoals dauwdruppels op een lotusblad. Aan het einde van de negentiende eeuw werden exemplaren van het ras in Groot-Brittannië geïmporteerd en tentoongesteld, maar zonder succes omdat ze als blauwe Siamezen werden beschouwd. Een Amerikaanse fokster, Jean Johnson, vatte hun fok in 1959 op. Het ras werd in 1966 door de C.F.A. erkend en in 1969 door de T.I.C.A. Bij aankomst van het ras in Europa, in 1972, erkende de F.I.Fe de Korat. Ondanks het feit dat het ras in de Verenigde Staten goed bekend is, komt hij nog steeds weinig voor in Europa.
Algemene kenmerken Middelgroot, vrij gedrongen lichaam. Vrij gelijkmatig gebouwd. Gewicht : 2,5 tot 4,5 kg. Kortharig. Karakter/bijzonderheden Een levendige, actieve, zeer behendige en speelse kat. Houdt niet van drukte en lawaai. Hij heeft een rustige omgeving nodig. Weinig sociaal met soortgenoten en gereserveerd tegenover vreemden. Zacht, zeer vriendelijk, uiterst gevoelig en erg gehecht aan zijn baas. Hij eist veel liefde en aandacht op. Hij heeft een melodieuze stem. Makkelijke vachtverzorging; wekelijks borstelen volstaat.
De naam voor de langharige versie van de Scottish Fold. In België en in Nederland wordt hij Highland Fold genoemd. Onder die naam is hij ook door een Amerikaanse kattenclub erkend. Britse fokkers van de Scottish Fold noemen hem echter Coupari. De Fold is immers in de Lowlands van Schotland ontdekt. En dat wilden ze graag in zijn naam tot uiting brengen. Rekening houdend met deze herkomst, het dorpje Coupar Angus, 21 km noordoostelijk van Perth, wordt hij sinds kort Coupari genoemd. Er werden al vanaf het allereerste begin, in 1961, langharige kittens bij de Scottish Fold geboren. Toen de Britse fokkers echter een standaard opstelden, werd alleen melding gemaakt van de kortharige versie. Dat werd dan ook de algemene vorm, ook al werden er geen gerichte pogingen ondernomen het langhaar-gen te elimineren. De kortharige versie genoot de voorkeur omdat de langharige Folds soms een oorloze indruk wekten. Maar in de vroege jaren tachtig besloot de Amerikaanse fokster Hazel Swadberg de Longhair Fold op een kattenshow uit te brengen. Hij mocht alleen in de huiskatten-klasse uitkomen, maar zijn aanwezigheid trok wel sterk de aandacht. En in 1986 werd hij door TICA serieus genomen, toen officials met 39 stemmen voor en één stem tegen besloten om hem als zelfstandig ras te erkennen.
Land van herkomst : Verenigde Staten Andere namen : Dalles La Perm
Met of zonder haar !
In 1982 werd in een boomgaard van een boerderij in The Dalles, in de staat Oregon, een nestje van zes kittens geboren met hierin een poesje dat door de eigenares Linda Koehl, Curly werd genoemd. Curly werd naakt geboren, maar na twee maanden had ze een gekrulde, zijdeachtige vacht. Gedurende vijf jaar fokte L. Koehl menig andere kat met krulletjes die de voorouders zijn van het Dalles La Perm ras. De rasgebonden krulletjes zijn te wijten aan een spontane mutatie waarbij het gen verantwoordelijk voor deze eigenschap dominant wordt overgedragen. De T.I.C.A. heeft in 1996 het ras erkend en een rasstandaard opgesteld.
Algemene kenmerken Middelgroot, niet gedrongen type met een gekrulde vacht. Gewicht : 3,5 tot 5,5 kg. Karakter/bijzonderheden Deze extraverte en nieuwsgierige boerderijkat is een uitstekende jager en een goed maatje. Hij heeft een zachte stem.
De naam voor de langharige versie van de Scottish Fold. In België en in Nederland wordt hij Highland Fold genoemd. Onder die naam is hij ook door een Amerikaanse kattenclub erkend. Britse fokkers van de Scottish Fold noemen hem echter Coupari. De Fold is immers in de Lowlands van Schotland ontdekt. En dat wilden ze graag in zijn naam tot uiting brengen. Rekening houdend met deze herkomst, het dorpje Coupar Angus, 21 km noordoostelijk van Perth, wordt hij sinds kort Coupari genoemd. Er werden al vanaf het allereerste begin, in 1961, langharige kittens bij de Scottish Fold geboren. Toen de Britse fokkers echter een standaard opstelden, werd alleen melding gemaakt van de kortharige versie. Dat werd dan ook de algemene vorm, ook al werden er geen gerichte pogingen ondernomen het langhaar-gen te elimineren. De kortharige versie genoot de voorkeur omdat de langharige Folds soms een oorloze indruk wekten. Maar in de vroege jaren tachtig besloot de Amerikaanse fokster Hazel Swadberg de Longhair Fold op een kattenshow uit te brengen. Hij mocht alleen in de huiskatten-klasse uitkomen, maar zijn aanwezigheid trok wel sterk de aandacht. En in 1986 werd hij door TICA serieus genomen, toen officials met 39 stemmen voor en één stem tegen besloten om hem als zelfstandig ras te erkennen.
De naam voor de langharige versie van de Scottish Fold. In België en in Nederland wordt hij Highland Fold genoemd. Onder die naam is hij ook door een Amerikaanse kattenclub erkend. Britse fokkers van de Scottish Fold noemen hem echter Coupari. De Fold is immers in de Lowlands van Schotland ontdekt. En dat wilden ze graag in zijn naam tot uiting brengen. Rekening houdend met deze herkomst, het dorpje Coupar Angus, 21 km noordoostelijk van Perth, wordt hij sinds kort Coupari genoemd. Er werden al vanaf het allereerste begin, in 1961, langharige kittens bij de Scottish Fold geboren. Toen de Britse fokkers echter een standaard opstelden, werd alleen melding gemaakt van de kortharige versie. Dat werd dan ook de algemene vorm, ook al werden er geen gerichte pogingen ondernomen het langhaar-gen te elimineren. De kortharige versie genoot de voorkeur omdat de langharige Folds soms een oorloze indruk wekten. Maar in de vroege jaren tachtig besloot de Amerikaanse fokster Hazel Swadberg de Longhair Fold op een kattenshow uit te brengen. Hij mocht alleen in de huiskatten-klasse uitkomen, maar zijn aanwezigheid trok wel sterk de aandacht. En in 1986 werd hij door TICA serieus genomen, toen officials met 39 stemmen voor en één stem tegen besloten om hem als zelfstandig ras te erkennen.
Land van herkomst : Verenigde Staten Andere namen : Welsh kat, Longhaired Manx
Een langharige kat zonder staart, afkomstig uit Ierland
Een specifiek gen is verantwoordelijk voor de halflange vacht van de katten van het eiland Man in de Ierse Zee. In de zestiger jaren besloten fokkers - Blair Wright in Canada en Leslie Falteisek in de Verenigde Staten - om deze eigenschap vast te leggen en daarmee een nieuw langharig Manx-ras te creëren, de Cymric (Cymru is Welsh voor Wales). Rond 1970 erkende de Canadian Cat Association het ras als 'Longhaired Manx'. De C.F.A. volgde dit voorbeeld in 1989. Tot op heden (1999) heeft de F.I.Fe het ras nog niet erkend. In Europa komt men deze kat praktisch niet tegen.
Algemene kenmerken Middelgroot, gewicht 3,5 tot 5,5 kg, compact, redelijk gedrongen. Geeft een afgeronde indruk. Halflange tot lange vacht. Karakter/bijzonderheden Het is een speelse, actieve en evenwichtige kat. Hij is erg sociaal, heeft geen problemen met vreemden en kan goed overweg met andere dieren. Hij is lief voor kinderen. De verzorging is eenvoudig, één keer per week borstelen is voldoende.
Doordat de Rexen in de beginjaren na hun ontdekking met allerlei rassen werden gekruist, doken er ook Rexen met een Siamese aftekening op. Bij veel clubs is dit één van de vele kleurslagen van de Rex. De CFA in Amerika heeft deze kat echter in 1986 als een afzonderlijk ras met eigen kampioensstatus erkend.
Een experimenteel ras dat in de jaren tachtig in Engeland werd gecreëerd. Eigenlijk een mooie naam voor de Siamees of Balinees Bi-colour. Uiterlijk Oosters van bouw, met een slank, elegant lichaam, lange hals en wigvormig hoofd met grote oren. De vacht is wit met gekleurde vlekken. Seychellois kunnen zowel lang- als kortharig zijn, hun ogen zijn blauw. De witte tekening komt in diverse patronen voor, onder andere : Seychellois Septième : wit, met een gekleurde staart en grote gekleurde vlekken op kop, lichaam en poten. Seychellois Huitième : wit, met een gekleurde staart en kleine gekleurde vlekken op kop en poten. Seychellois Neuvième : bijna geheel wit, met een gekleurde staart en slechts kleine gekleurde vlekken op de kop. Geschiedenis Een reportage over de Seychellen vormde de inspiratie voor dit ras. De Britse fokster Pat Turner nam zich voor om het vachtpatroon te gaan fokken van de katten van de Seychellen. Dat bestond uit een bijna witte kat met kleine gekleurde vlekken en een geheel gekleurde staart (eigenlijk het Van-patroon). Zij startte haar project in 1984, samen met een andere fokster, Julie Smith. Als uitgangsmateriaal kozen ze twee Perzische poezen, schildpadkleurig met wit, en twee Siamese katers. De nakomelingen werd teruggepaard aan Siamezen en Oosters Kortharen. Bij elke generatie kwam het Seychellen-patroon versterkt te voorschijn. De eerste volledige geslaagde Seychellois in het programma waren Félicité, Victoria, Amirante en Thérèse en de eerste twee werden geshowd bij de introductie van het ras op een kattenshow in 1988. Het waren de eerste katten die onder hun nieuwe naam uitkwamen. In 1989 werd de Seychellois Cat Society opgericht en was de toekomst van het ras verzekerd. Persoonlijkheid Deze katten worden vaak beschreven als atletisch, warhoofdig, veeleisend en extravert