Vandaag zijn Diane & Jo vertrokken richting België. Rond 19u zijn ze opgestegen in Afrika. Eerst richting Frankfurt en vandaar naar Brussel. Morgenvroeg rond 8u komen ze aan op Zaventem na hopelijk een rustige vlucht! Jurgen & ik pikken ze daar op en dan zit hun vakantie er helemaal op. Harry gaat nu beginnen aan deel 2 van zijn opleiding. Hopelijk doet hij het daar even goed en kunnen we af en toe wat nieuws achterlaten op deze blog!
Na de expeditie naar de Caprivistrook (Namibia), reden we het lange stuk terug naar Maun, ons basiskamp voor de Okavangodelta. Hier dienden we voor 10 dagen proviant in te slaan; eerst Third Berdge campsite, dan Xakanaxa en Khwai campsite in het Moreimi reservaat. Daaraan gekoppeld planden we een berzoek aan Savuti en Ihaha in het Chobe reservaat. Op weg naar Third Bridge reden we al vast in het diepe zand ... zwaar graaafwerk in de hitte... en uitkijken of we niet zelf in de gaten werden gehouden. Ervaringen uit het verleden leren ons dat overal in het gebied leeuwen rondhangen, rustend onder een struik, wachtend op koelere tijden of ...opportuniteiten. Third Bridge heeft een tragisch verleden ...Altijd zijn er de agressieve bavianen die niet terugschrikken uw wagen en inhoud te belagen. In Augustus echter was het een hyena die tijdens de nacht een 8 jarig meisje van rond het kampvuur pikte en meesleurde ... De reaktie van de ouders hebben het kind kunne nbevrijden doch met verschikkelijke verwondingen!!! Misschien wel het gevolg van de versoepeling van de reglemetering rond het toelaten van kinderen in de parken. Vroeger was er een leeftijdsgrens van 12 jaar ... Jonge kinderen bewegen nu eenmaal zoals de prooidieren van predatoren!! Ons verblijf daar verliep zonder problemen, zelfs de olifanten waren rustig. Xakanaxa, prachtig gelegen aan de rivier. De eerste nacht dacht Jo dat ik er weer eens vroeg uit was om voor koffie te zorgen ... We hoorden hem 'Harry' zeggen, zo met een toon van, ben jij het weer. Toen zag hij waar ik al lang mijn aandacht op richtte, een reusachtige olifant was onze tenten aan het bestuderen nadat hij de auto aan ee ninspectie had onderworpen. Zelfs toen de tusks van de olifant voor zijn raampje verschenen, dacht hij nog dat ik een grap met hem uithaalde... De olifant verloor zijn interesse en wandelde uiteindelijk verder ... de koffie was laat die morgen. Ondanks er niet zo veel dieren in het gebied rond hingen, bleef het spannend en mooi. Zo op een avondrit vonden we een enkele bomen vol gieren. Jo deed de deur open van de wagen om beter te kunnen fotograferen. Deur toe en 10 meter verder zagen we een mannetjes leeuw zich wentelen in het gras! Hij en drie leeuwinnen hadden een buffel gepakt. De dames lagen even verder bij het karkas. Een leeuwin besloot op een schuinsliggende omgevallen boom te gaan liggen ... even later vervoegden de 2 andere dames zich bij haar. Prachtige foto's. De buffel was waarschijnlijk afgezonderd van de grote kudde die we tijdens een boottocht vanuit het kamp hadden gezien, een honderttal buffels trokken door de vlakte. Het weer speelde ook een rol. We werden verrast door de 'vroege' regens, een big smile op de gezichten van de Botswanezen, voor ons wat minder ... weer regen. Khwai had ook veel te bieden. ( Ook extra benzine in Kwhai village over de brug) Zo waren er toch prachtige sightings zoals een luipaard dat een kudu had gedood. De wilde honden die er zouden rondhangen, lieten zich niet zien. Lange rit naar Savuti. Het verhaal was me verteld dat er ergens onderweg 2 mannetjes leeuwen op pad waren. We hebben ze gevonden!!! In Savuti waren vorig jaar 2 olifanten geschoten die auto's en tenten 's nachts belaagden. Misschien was het een van hen die 2 jaar terug onze wagen probeerde open te breken. Savuti zou 'leeg' zijn volgens de verhalen ... toch vonden we 2 cheetahs die aanstalten maakten om op jacht te gaan. In de parken is memn opmerkelijk strenger geworden op het 'off road' driving naar een sighting bijvoorbeeld. Zelf de touroperatos letten er mee op wanneer zij het vooral waren die voor hun clienten maar al te graag de weg verlieten. De laatste dag reden we terug naar het camp om de weg naar de nabijgelegen pumppan in te slaan in de hoop de beruchte Savuti leeuwenpride eindelijk te zien te krijgen, een pride die berucht is om hun jacht op olifanten.Voor we de weg insloegen, trippelde daar een wilde hond over de weg om koelte te zoeken in een van de vele plassen van de laatste regens!!! Even verder lag een 2de hond in de schaduw, PRACHTIG en dat na zovele near missers, juist te laat of ... Die 2 honden zouden later in de campsite de jachtr inzetten op enkele impala's. De zanderige rit naar Ihaha ... buffels en olifanten waren overal. Ook enkele dode dieren en brandjes die verdacht roken naar verbrand ... vlees, zou er terug gevaar zijn voor anthrax uitbraak? Hier werden ook wilde honden gesignaleerd doch wi hebben ze niet gezien. Een jeep vol engelsen echter hebben ze gevolgd tijdens hun jacht op een impala. Het duurde geen 20 minuten of het dier was verslonden, enkel de kop bleef achter... Hier eindigt dit korte relaas over de Okavango ervaringen. We zijn nu in Kasane om even te verposen alvorens de rit naar Pretoria aan te vatten. Later meer... Groetjes van mijn compagnons Diane en Jo aan iedereen!
Gisterenavond rond 22u hebben we Diane & Harry nog aan de lijn gehad. We hadden in de loop van de dag een sms gekregen en 's avonds wilde ik even proberen of ze nog ontvangst hadden. En jawel... ze namen op, maar ze sliepen allemaal al!! Poets wederom poets, want Harry had ons al regelmatig sms-jes gestuurd voor dag en dauw. Met dan als afsluiter: groetjes van de vroege vogel. Nu waren het dus de late vogels die eens belden! Alles was ok in Afrika. Ze hadden die avond een gin tonic gedronken aan de kant van de Chobe rivier. De komende twee dagen gingen ze nog bekijken wat ze gingen doen en dan terug richting Pretoria. Van daar zullen Diane & Jo dan opnieuw vertrekken richting België. Ze komen op maandagmorgen rond 8 uur 's morgens aan in Zaventem waar we hen zullen opwachten. Dat wil ook zeggen dat de vakantie van Diane er weeral opzit en dat we weer een maand verder zijn! Binnen een dikke maand zal dus ook Harry weer thuis zijn...
Hallo, terug in Maun na de noordelijke kant van de Okavango verkend te hebben. Onze eerste stop was de communitie campsite, genoemd N//guoabaca. Aan de Popa Falls, een serie stroomversnellingen aan de Okavango rivier. Een verlaten oord in een prachtige omgeving. Het lijkt hier wel tropisch, de vogels de plantengroei. Het is ook een uitgelezen plaats om op tiger te vissen - zie foto -. Volgende stop was een verkenning van de driehoek aan het einde van de Caprivi. Mudumu game reserve heeft heel primitieve kampeerplaatsen, niks dus. Daarom worden er geen fees verwacht... Olifanten waren overal aanwezig, maar ook de zeldzame Roan en Sable antilopen kom je er tegen. Tijdens ons verblijf werden 29 Sable van het Mahango reservaat naar Mudumu verplaatst. Men is duidelijk bezig dit reservaat op te waarderen. Stroperij lijkt verleden tijd of onder kontrole. Mijn reisgenoten hebben weinig slaap gekregen omdat de hippos heel rumoerig waren... dat en de olifanten die rond het kamp zwierven. Om te recupereren hebben we daarna 2 nachten in Drotsky`s Cabins ingelast. Een idillische plek aan de Panhandle. Goed gegeten en gedronken in gezelschap van vele andere gasten die voor de lentevakantie naar daar trokken om te vissen op de Okavango. Wij hebben met een bootje tochtje gemaakt; carmijn rode bijeeters, wattled cranes, giant kingfishers en de kleine malachite..., crocs ... Nu terug in Maun om ons voor te bereiden op de 10 daagse Moremi em Chobe ervaring. Het is hier heet dus veel drinken meezeulen, en benzine!
Ik heb nog een heleboel Foto's ontvangen van onze vrienden. en volgende SMSjes:
Hittegolf met middagtemperaturen tot 40°C. Een jaar waarin we al veel wild gezien hebben. Ook zeldzame dieren. Enkel nog een luipaard en Jo heeft de BIG FIVE al gezien. Dat heeft bij mij 5 jaar geduurd! Groetjes Diane.
In Mudumu, met hippo's in de buurt, baboons in de bomen en een pinotage in de voeten.... Met een scheef oog op uitkijk naar oli's. Prachtig! Harry.
Zo, dit was het weer voorlopig. wij houden jullie op de hoogte. Ann en Jurgen.
Hallo, wegens allerlei `toestanden` kan ik mijn USB stick hier niet inpluggen om mijn teksten over wat na `ecotraining` weer te geven. Daarom hier een verslagje van de laatste week. Vanuit Pretoria vroeg vertrokken naar Botswana en de Centrale Kalahari. Als tussenstop kies ik zoals vorig jaar het leuke Kham Rhino Sanctuary, dicht bij de stad Palapye. Dit herbergt of herbergde de laatste neushoorns van Botswana. Nu zijn er al dieren uitgezet in Moremi - waar er twee `gepoached` werden door twee leden van de BDF, de legerbrigade die anti poaching als enig doel heeft! Die gasten hadden ze snel te pakken en zitten nu voor 33 jaar in den bak... Ons kort bezoek van 1 nacht had succes; een moeder met kalf stond aan een waterpoel en twee mannetjes witte neushoorns zagen we later bij een modderpoel. Volgende dag de rit naar Rakops waar we benzine en extra water opsloegen voor de drie nachten in ee ngebied waar je voor alles zelf moet instaan, ook water om u te wassen enz... De 40 km naar de gate waar de formaliteiten werden afgehandeld. Vooral het betalen van de permits; 120 pula pp en 50 pula voor de wagen, en dit per dag ( 1 pula = +/- 0.10 Euro) Een prachtig gebied en enorm groot gebied (>58 000 km2) met droge pans waar in dit seisoen springbokken de laatste sprietjes gras zoeken. Veel dieren zijn er niet wegens de barre omstandigheden doch ze zijn er wel! Daar er weinig struikgews of beschutting is, vind je - wie er oog voor heeft - wel wat hij of zij zoekt. De eerste dag vonden we een prachtige cheetah onder een boom aan de kant van de weg. Het was te warm om zich te verplaatsen zodat we er ongestoord bij konden parkeren. In de vlakte zagen we plots een honeybadger rondlopen. Ik vertel mijn medereizigers dat ze zich gelukkig mogen preizen bij deze sighting... even later zien we hoe een Dark Chanting Goshhawk zich druk maakt ... om een andere Honeybadger die zojuist een Cape Cobra te pakken heeft> Met de kronkelende slang tussen zijn krachtige tanden vlucht hij weg achternagezeten door de roofvogel die maar al te graag de prooi wil ontfrutselen. Die dag zagen we 5 badgers! De nacht werd opgeluisterd door leeuwengebrul. Mannetjes die hun territorium al brullend afbakenen. Soms weerklonk in de verte het antwoord van een andere leeuw. Het geluid hield zich op en rond onze campplaats (Sunday pan campsite !!!). De volgende ochtend nadat ik mijn medereizigers met een tas verse koffie uit de tent gejaagd heb, zijn we de sporen gaan zoeken! Op de weg vonden we prachtige afdrukken die we enkele km volgden tot ze van de weg afweken. Vanop het dak van de wagen vond ik de prachtige manen van de leeuw onder enkele bomen. Hij zou daar de rest van de dag resideren. We zijn dan maar verder gereden naar Deception valley ... onderweg ... 3 cheetah`s onder een boom!
De Centrale Kalahari is voor mij een van de mooiste gebieden die ik al bezocht heb. Ook de verlatenheid, de stilte, de kleuren zijn onvergelijkbaar. De eerste dag zijn we een groep van 3 auto`s tegen gekomen ... met hartelijke begroetingen langs beide kanten "what have you seen?..." Vandaag de lange rit naar Maun, ald tussenhalt naar Namibia ... en terug zendmasten, en berichtjes na een week stilte! Alleen wil de provider in Botswana mijn MMS foto`s niet doorsturen ... sorry ... voor later. Met de tonen van de White Stripes onderweg naar Maun, waren we terug in de 'bechaving'! (mijn CD gekocht in Parijs!)
Gisteren, 17 september 2007, Zijn Jo, Diane & Harry zonder problemen in Botswana geraakt! Deze foto kregen we nog toegestuurd. Momenteel zitten ze in een neushoornpark en ze hadden er al gauw 3 gezien! Wordt vervolgd!
We hebben gisteren nog vernomen dat nu ook Diane & Jo goed en wel zijn aangekomen in Johannesburg. Vandaag vertrekken ze voor een tocht van een maand... Telkens we nieuws of foto's ontvangen, zullen we de blog voor jullie aanvullen!