De geschiedenis van ClubFM...

Aangezien het grootste deel van de frequenties van ClubFM afkomstig zijn van het vroegere Radio Contact-netwerk in Vlaanderen en heel wat "dolfijne" medewerkers betrokken zijn bij het huidige ClubFM, starten we ons verhaal eind jaren '70...

Tot het einde van die jaren 70 werd het radiolandschap in België gedomineerd door de publieke omroepen.  Maar hun monopolie werd bedreigd.  Inderdaad, in die periode verschenen de eerste vrije radio's (later zullen we spreken over particuliere radio's), in het voetspoor van een groeiende beweging met als doel de vrijmaking van de ether.  Onder hen, het veelbelovende maar toen nog onbekende Radio Contact.

In het begin zonden deze radio's uit in de illegaliteit, omdat er geen enkele wetgeving terzake voorhanden was.  Het was de wet van juli 1979 inzake radiocommunicatie die stap voor stap de organisatie van een land van private radio's zou mogelijk maken.

Alles begon toen vier vrienden, Pierre Houtmans, Francis Lemaire, Freddy Neyts en Catherine Servaes, besloten hun eigen radio te maken, toen nog als piraat.

Op 9 februari 1980 beleefde Brussel de eerste uitzending van non-stop muziek, 16 uur per dag, op 101.3 fm. 

Op 1 maart begonnen de eerste uitzendingen mét presentators.  Die programma's waren tweetalig en werden uitgezonden op één en dezelfde frequentie.  Er waren dus afwisselend programma's in het Frans en in het Nederlands.  In november 1981 zou het Franstalige Radio Contact zijn oorspronkelijke frequentie 101.3 fm behouden, terwijl z'n Nederlandstalige tegenhanger gebruik zou maken van 104 fm.

Op 28 juni 1980 werd een eerste grote show georganiseerd in St. Agatha Berchem.  Grote kanonnen uit die tijd, zoals Plastic Betrand, werder gevraagd.  Het spektakel was een zucces dankzij het massaal opgekomen publiek. 

Op 20 september van dat jaar organiseerde Radio Contact in Vorst Nationaal nog een groots spektakel, met alweer veel optredens van gekende artiesten, en dus nog meer geapprecieerd door het publiek. 

Het was de eerste keer in België dat een uitzending ook werd doorgestraald via een TV-piraat "Tele-Contact", die louter voor deze gelegenheid was opgericht en die vandaag natuurlijk niet meer bestaat.

De eerste oktober 1980 was voor Radio Contact het begin van een lange reeks van 17 inbeslagnames die zouden doorgaan tot 1987, jaar van de wettelijke erkenning.

De eerste juni 1982 werd door 2 gebeurtenissen gekenmerkt.  Allereerst was er de officiële lancering van publiciteit op antenne.  De behandeling hiervan werd verzekerd door een bedrijf dat onafhankelijk werkt van Radio Contact; de afdeling radio van reclameregie IP Belgium.  Het is die regie die tot op de dag van vandaag no steeds instaat voor de nationale reclameverkoop van ClubFM in Vlaanderen en Radio Contact in Wallonië.

Verder was er de start van de nieuwsdienst in de vorm van nieuwsbulletins, uitgezonden op regelmatige tijdstippen van de dag. 

Op het einde van 1983 deed de informatica z'n intrede bij het station.  De programmaleiding, informatieverwerking, publiciteit, muziekdatabase en boekhouding gebeurde vanaf dan op de computer.

Het was in diezelfde periode dat Radio Contact zou beginnen uit te breiden doorheen België op op die manier een netwerk te vormen dat later het grootste van het land zou zijn.

1987 was het jaar van de erkenning van Radio Contact als private radio.  Terwijl het op dat ogenblik een sterk netwerk van 18 stations vormde, van Oostende to Bastogne, won het station eindelijk een moeizaam gevecht dat het 7 jaar eerder was begonnen.  Contact heeft inderdaad altijd al het symbool willen zijn van de strijd om de vrijheid van meningsuiting en het doorbreken van het staatsmonopolie, én om de vrijheid van communicatie en onderneming.

In maart 1988 vierde Radio Contact z'n 8ste verjaardag.  Voor deze gelegenheid besloot het station een dolfijn in de Antwerpse zoo te sponsoren, het dolfijntje Pat.

In oktober van datzelfde jaar, wees een CIM-studie uit dat Radio Contact 500000 luisteraars had over heel België, overduidelijk een groot succes voor een jong station.

Bij het begin van 1989, besloot Radio Contact te verhuizen naar een nieuw gebouw, aan de Telemachuslaan 33 in Vorst.  Dit gebouw bood plaats voor administratie en management, marketing en promotie, zeven studio's waarvan 5 live-studio's en twee productiestudio's, dat alles op een totale oppervlakte van 650 m², verdeeld over 4 verdiepingen. 

Het Contact-netwerk omvatte toen al 32 stations in heel België.

1990 zou voor Radio Contac teen belangrijk en uitzonderlijk jaar worden.  Inderdaad, in maart vierde het station zijn tiende verjaardag. 

Voor deze gelegenehdi, besloot Radio Contact om het beroemde Manneke Pis van Brussel zijn 486ste kostuum te schenken, het kostuum van een vrije-radio-maker.  Het ensemble bestond uit een koptelefoon, een microfoon op de borst en een dolfijn geborduurd op het t-shirt.

1990 betekende ook de val van het totalitaire regime in Roemenië, dat van kracht was sinds de opkomst in 1974 van Ceausescu als president van de republiek.  Radio Contact maakte gebruik van de liberalisatie van dit land om zijn eerste radio buiten de landsgrenzen te indroduceren.  Dat was het begin van een politiek van internationale expansie in verschillende Oostbloklanden.

Op 1 juni 1990 besloot Radio Contact te gaan uitzenden in stereo, met als gevolg een betere geluidskwaliteit, maar ook de 18e inbeslagname door het BIPT op 6 juni 1990.  Na overleg op politiek niveau werd stereo toegelaten opd e FM-band.

Op 1 september 1991 werden de uitzendingen ook uitgezonden via satelliet.  Daartoe werden de programma's opgestraald in Brussel en heruitgezonden via Eutelsat naar de verschillende stations in België.  Het was op dit moment dat Radio Contact de grens van 1 miljoen luisteraars doorbrak.

In die periode verkeerde de sector van private radio's in slechte papieren.  Met andere woorden, netwerken van private radio's werden verboden in Vlaanderen.  Radio Contact omzeilde de beperkingen op de meest wettelijke manier, namelijk door het opkopen van advertentietijd op lokale radio's die onafhankelijk bleven. 

Op 1 april 1992 vierde Radio Contact z'n 12de verjaardag, en lanceerde het station in samenwerking met het WWF de operatie "red de dolfijnen", gesponsord door de zanger Pierre Rapsat.

Op 1 november 1992  telde Radio Contact anderhalf miljoen luisteraars over heel België.  Nooit eerder had een private radio zo snel zoveel succes.

Op 1 september 1993 schakelde Radio Contact over op digitale satellietuizendingen, zoals ClubFM het tot op vandaag nog steeds doet.

Voor de vijftiende verjaardag, organiseerde Radio Contact op 8 en 9 april 1995 een groots muzikaal evenement, het "Music Festival by Radio Contact" in paleis 5 van de Heizel in Brussel.  Sterren als Edwyn Collins, Snap, Soulsister en 2Unlimited werden uitgenodigd.

In 1998 wordt in Vlaanderen een tweede netwerk opgericht.  Het kleine zusje van Radio Contact krijgt de naam FamilyRadio mee.  Het wordt een volkse radio voor een breed publiek.  In december van datzelfde jaar verhuisde Radio Contact ook naar de nieuwe gebouwen aan de Oorlogskruisenlaan 94 in Neder-Over-Heembeek.

In 1999 telt Radio Contact 82 frequenties over heel België, waarvan 44 in Vlaanderen, 37 in Wallonië en in de Oostkantons. 

In 2001 doet Radio Contact via de NV Vloro een gooi naar één van de 2 op te richten landelijke netwerken in Vlaanderen.  Om zeer duistere reden was het niet Contact (met meer dan 20 jaar radio-ervaring in Vlaanderen) maar wel 4FM die naast Q-music met een pakket ging lopen.  NV Vloro diende wegens de rare beurssprongen van Think Media, net voor het bekendmaken van de licenties, klacht in, maar dat leverde niets meer op.

Door het mislopen van een nationale vergunning kwam Radio Contact in Vlaanderen in moeilijke radiowateren terecht.  De reclame-inkomsten werden bijna enkel nog verdeeld tussen de VRT-zenders en de twee nieuwe commerciële spelers. 

In 2003 werd met het binnenhalen van jong programmadirecteur Bjorn Verhoeven een nieuw elan aan de zender gegeven.  Het marktaandeel steeg opnieuw maar om duistere redenen mocht de jonge ploeg z'n werk niet afmaken. 

Midden de jaren 2000 besloot oprichter Francis Lemaire de Waalse tak van Contact over te laten aan RTL.  Dit impliceerde ook dat Radio Contact Vlaanderen definitief op eigen benen kwam te staan, wat het er voor de Vlaamse dolfijn niet makkelijker op maakte. 

In 2008 besloten enkele franchise-nemers van Radio Contact uit het netwerk te stappen.  Eén van die franchisenemers was Christophe Moens.  Op 1 maart 2008, ook de 28ste verjaardag van Radio Contact, begon naast Contact een bescheiden netwerk op enkele frequenties in Oost- & West-Vlaanderen; ClubFM was geboren, voorlopig nog met non-stop muziek.

In november van datzelfde jaar begonnen de gesproken programma's van ClubFM.  Vroegere contact-stemmen Didier Laporte en Mathieu De Blauwe maakten hun opwachting.  Qua stijl en format werd teruggegrepen naar de goede jaren van Radio Contact; een brede hitradio met veel muziek en up-to-date informatie.

Contact zelf stopte op 1 januari 2009 z'n gepresenteerde programma's en schakelde met Contact+ op 1 maart over op een ouder format.  Het was een publiek geheim dat Francis Lemaire op zoek was naar een overnemer van de Vlaamse dolfijn. 

Na enkele maanden moeilijk onderhandelen was het ex-contact franchisenemer en ClubFM-oprichter Christophe Moens die eind november 2009 dan eindelijk een akkoord kon maken met Francis Lemaire en Contact Vlaanderen NV en zo het oudste netwerk van Vlaanderen nieuw leven kon inblazen met de oprichting van Vlacora BVBA.

Op 2 december 2009 was het ClubFM-signaal niet alleen via de 25 bestaande frequenties maar ook via de 35  Contact-frequenties te horen. 

Met in totaal 60 frequenties was het netwerk en het zendbereik in Vlaanderen voor een privaat radionetwerk nooit groter.  In april 2010 worden aan de Leopoldlaan 98c in Eeklo nieuwe studio's gebouwd, vanwaar het nationale ClubFM-signaal vertrekt.  In de loop van 2010 wordt ClubFM zowel op promotioneel als programmatorisch vlak verder uitgebouwd.

bron: http://www.radioclubfm.be