En het rare is dat ik nog steeds verdriet heb, iedereen zegt dat het logisch is omdat ik zolang verliefd op hem was, ik wist niet dat liefde zo'n hel kon zijn. Ik weet gewoon dat Juanito helemaal niet verdrietig is omdat het uit is, hij heeft gezegt dat hij de laatste 2 weken ongelukkig met mij was, en nee meneer maakt het dan niet uit, nee hij wacht gewoon totdat hij een nieuw hapje heeft gevonden. Het boeit hem ook niet eens dat mijn hart is gebroken.
Hij heeft mij gewoon gebruikt, hij hield niet eens van me, al die keren dat hij tegen mij heeft gezegt dat hij van me hield is allemaal leugen!
Mijn weekend is echt stom, een maand geleden zat ik nog op een geheime plek met Juanito. Nu zit ik eenzaam 24/7 op mijn kamer.
Op Facebook krijg ik geen berichten meer en op Hyves ook niet, mijn spreekbeurt wat ik op mijn verjaardag moet houden is af. En mijn weekend is al weer bijna voorbij. Ik haat liefde echt zo erg. Waarom moet ik het nou weer zijn, waarom moet ik weer zo'n kut gevoel krijgen als ik het zo nu even mag noemen.Ik heb niks verkeerd gedaan dat ik zo iets moet meemaken. School is doodsaai ook al is het, het belangrijkste schooljaar van de hele bassischool tijd. Nog een half jaar en dan kan ik de brugklas in! Dan begint de echte leven, en mijn nieuwe start daar dacht ik net aan, ik ontmoet nieuwe vrienden, en natuurlijk nieuwe jongens! nieuwe kansen dus.. ahahha maar ik moet Juanito gewoon uit mijn hoofd zetten en gewoon richtte op mijn cito toets. Weet je... eigenlijk sinds dat het uit is tussen mij en Juanito gedragen we anders tegen elkaar, en ik gedraag me al helemaal anders.
Ik draag oogpotlood en mascara wat ik eigenlijk al een lange tijd niet meer heb gedaan, het is gewoon anders nu, het lijkt wel of ik een belangrijk persoon ben verloren. Je bent dan zo lang verliefd op iemand en dan vertel je het aan diegene, breekt hij of zij je hart. Ik denk steeds of ik hem nog leuk vind of niet, hij denkt nog steeds dat ik hem terug wilt. Liefde maakt je blind..... Ik weet echt niet hoe ik nu met hem om moet gaan, moet ik hem steunen om zijn vader enzo of toch maar bot tegen hem doen dat hij een lozer is dat hij me heeft gedumpt?!
sinds dat het uit is met Juanito, kan ik gewoon niet zonder hem! Hij is wel een eikel dat hij nu al weer een nieuwe vriendin heeft maar toch...
Ik had wel altijd lol met hem gehad, denk ik.... Ik weet gewoon niet wat ik moet doen! Hoe moet ik nu nog een jongen vertrouwen, iedereen die ik heb gehad hebben het of uitgemaakt of ze zijn weggegaan. En dat heb ik tegen hem gezegd maar ja hij zei tegen me dat hij nooit weg zou gaan, nou dat heb ik echt gemerkt.Thuis is het ook ontzettend verschrikkelijk, mijn ouders hebben af en toe ruzie waar nergens op slaat! mijn broers haat ik gewoon hun doen zo ontzettend dom tegen mij, eentje heeft liefdesproblemen en raad eens de ander ook! Het is gewoon familie probleem.
Mijn ouders die misschien gaan scheiden, ik en mijn broers die liefdesverdriet hebben, Juanito doet zo ontzettend dom tegen mij he niet normaal,
grapjes maken mag niet meer, maar ik weet wel waarom. Zijn vader zit in de bak. Het is echt zielig voor hem maar dan nog ik ben wel zijn ex maar je kan toch gewoon normaal doen.Ik heb niks van mijn vriendinnen die denken alleen maar aan zich zelf en de jongens ( mijn vrienden) die denken alleen maar door. Ik wil gewoon opnieuw beginnen en dat gaat moeilijk lukken. Ik wil weg, weg van hier, een nieuwe start.
September is de ergste maand uit 2012. Het begon alleen goed in augustus totdat september kwam, toen was het alleen maar hel.
Augustus begon goed omdat ik eindelijk Juanito als vriendje had voor een maand.... Toen kwam september en toen ging het uit. Mijn liefdesleven is gewoon een hel geworden. Ik wil eigenlijk never nooit meer een vriendje, ze breken toch altijd je hart. Misschien denk ik er binnenkort anders over maar nu heb ik alleen maar slechte zin en een gebroken hart! en het stomste is dat ik ongesteld ben dat is echt kut.
ik ben al zolang verliefd op Juanito geweest en dan mij dumpen voor een ander is het stomste wat ik ooit heb meegemaakt. Mijn vrienden zijn alleen maar blij dat het uit is, ze haten hem heel erg ze noemen hem zelfs de sukkel van de stad. Ik heb nooit naar mijn vrienden geluisterd dat hij vreemd zou gaan, en raad eens ze hebben allemaal gewoon gelijk. Ik heb een gebroken hart en het liefst zou ik hem helemaal onder schelden dat hij een sukkel is en dat hij gewoon nooit meer een vriendin meer mag krijgen, maar dan denk ik ook dat ik dan weer een trut ben en dat ik hem gewoon ontzettend mis. Ik ben dan wel zo jong, maar je moet toch genieten van je leven! dat heb ik gedaan tot nu dan. Weet je ik moet niet verdrietig zijn dat het uit is, ik moet blij zijn dat ik het meemaak. Toch?..... of moet ik nog steeds van hem blijven houden en het weer opnieuw proberen?
