gedicht van danielle de jongste dochter van mijn zus
lieve mama Jij bent zo speciaal voor mij. Als ik verdrietig was maakte jij me weer blij. Jij hebt mij de beste opvoeding gegeven die een kind zich kan wensen. Jij hebt mij geleerdom respectvol en beleefd te zijn tegen alle mensen. In de puberteit kon ik jouw opvattingen en ideën niet altijd waarderen, maar nu besef ik pas wat je mij daarmee wilde leren. Ik probeer dezelfde wijze lessen aan mijn kinderen later mee te geven, zodat hij/zij deze kan gebruiken in de rest van zijn leven. Bedankt voor de fijne gesprekken en alle mooie dingen, voor de straf die ik soms verdiende en voor het slapen gaan liedjes zingen. Alles wat je voor mij deed, deed je met een liefdevol en warm hart wat ben je toch een bijzonder persoon, een lieve schat Wat ben ik gezegend met zo een lieve moeder als jou. Ik wil nog maar 1 ding zeggen: "Ik hou onvoorwaardelijk veel van jou
Zachtjes fluisterde ik hoe gaat het nu Streelde daarna teder over je wang zag ik je tranen en je slikte de woorden in maar je ogen vertelden alles ze zeggen ik ben zo ontzettend bang ik begrijp het lief mens dat je bang was vaak heel veel angst en ook pijn en al die vragen die door je hoofd speelde wat moet er met mijn kinderen als ik er niet meer zal zijn liefdevol sloeg ik mijn armen om je heen zegde huil maar even en laat je verdriet maar gaan echt helpen kon ik je niet met deze ziekte maar wel laten voelen dat je er niet alleen voor zou staan
Telkens als ik aan je denk krijg ik tranen in mijn ogen Telkens als ik aan je denk moet ik huilen Telkens als ik aan je denk denk ik aan vroeger Die tijd zal ik nooit vergeten Telkens als ik aan je denk Denk ik t is niet eerlijk Waarom jij? Ik kan het nog steeds niet beseffen Het valt ook niet uit te leggen Elke keer als ik naar een foto van je kijk , Schud ik mijn hoofd. Ik kan het gewoon niet geloven Maar 1 ding zal ik je beloven ma we zullen je nooit vergeten heel veel liefde van je man. petra erik .daniella .johan ton en je kleinkinderen die heel veel van je houden
De ziekte nam bezit van je maar weet lieve zus je man johan en je kinderen petra , johan en danielle en kleinkinderen zullen niet alleen zijn.
Je gezicht school je achter achter een masker. Je lach was verdwenen, de ziekte nam bezit van je. Je keek ons aan zonder gevoel en zo vocht je om nog even bij ons te zijn. Je ogen vroegen Waarom ? waarom
Zoekend naar antwoorden, dwaalde je door het leven. Je was nog zo jong. Het is niet eerlijk. Woorden vallen in het niet. Juist misschien op dit moment, in deze leegte kan je ons niet meer bereiken.
Het is niet eerlijk,lieve zus omdat we je hebben moeten laten gaan. wij houden van je franka, maar... wij wisten dat wij je eens moesten loslaten. Het gevecht tegen de dood heb je verloren De ziekte die je lichaam langzaam kapot maakten.
Je ogen spraken, ik ga naar mijn Vader en moeder Laat me nu maar gaan, ik heb genoeg geleden. Mijn tijd is Zijn tijd. Daar zal ik rust vinden geborgen in het Vaderhuis met zijn vele woningen.
maar weet lieve franka, you never walk alone
veel sterkte en liefs toegewenst aan jou man en kinderen ,wij zullen er voor hun zijn als ze ons nodig hebben
Ik wist dat ik je los moet laten, zodat jij dit leven kon verlaten. Maar je was nog veel te jong om je nu al over te moeten geven. want je wilde nog zoveel doen in dit leven Toch heeft het niet lang meer geduurt Niemand die dit heeft geweten Toch zal ik je nooit vergeten. Ik voel mij zo machteloos en dat maakt mij zo boos en al ben ik door verdriet overmand ik geef je over in Gods hand
lieve lieve ma, je bent een moeder uit duizenden, ondanks je verdriet en pijn maak je je nog zorgen om ons , iedere keer als ik kom vraag je hoe is het met je knie, en als ik naar huis ga zeg je kijk je goed uit jongen, en dan vraag je weer heb je goed geslapen, eet je wel goed en ga zo maar door en dan krijg ik het slecht, want dan denk ik ma ma je denkt altijd aan je 'man kinderen en kleinkinderen en je cijfert jezelf weg, jij hebt altijd voor ons gezorgd zo goed als je kon, en nu gaan we voor u zorgen, ma ma waarom jij? ik heb iedere dag verdriet, ma wat moet ik zonder jou, ik hou zoveel van jou dat is met geen pen te beschrijven, ik besef het eigenlijk nog niet want als ik bij je ben, dan lijkt er niks aan de hand je praat maak nog grapjes, je geest is nog goed, en toch ga je ons verlaten, waarom waarom, ma ik hou zielsveel van je, ik zal je lekkere hachee erwtensoep en je bami gaan missen, ma we steunen je tot het laatste love you
princes
