dit is een blog speciaal gemaakt voor mijn overleden zus franka
door te klikken op sommige foto,s word u door gelinkt naar een powerpointvoorstelling
21-12-2008
mijn zus franka is 15 december toch nog onverwacht overleden
de woorden van haar man johan en haar kinderen en kleinkinderen
tot zover het ging ben je bij ons gebleven, voor je man ,je kinderen en kleinkinderen alles gegeven `t was een leven van grote werkzaamheid, altijd opnieuw tot weldoen bereid. god riep je weg uit dit aards bestaan. eeuwig dank voor wat je voor ons hebt gedaan.
wij hebben je mogen begeleiden in je laatste levensdagen. het was fijn om dit samen voor je te mogen doen. je was voor ons een lieve vrouw, moeder ,schoonmoeder en oma. heden ben je van ons heengegaan
Op Maandag 3 November, hebben we de uitslag gekregen dat je ernstig ziek was, op Maandag 15 December heb ik je moeten laten gaan.
Alles leek normaal, je was ziek dat wisten we, we hoopte nog dat we een tijd bij elkaar zouden zijn, dat het maar 6 weken mocht duren heeft niemand geweten.
je was omringt door je man en kinderen, iedere dag. Op maandag avond zei je nog tegen je kleinkinderen: tot morgen schatjes. Daarna ging je na de toilet, je vroeg me nog om een shaggie te draaien, dat heb ik nog voor je gedaan. Maar had nooit gedacht dat dat je laatste shaggie zou zijn.
Ik was er vanaf het begin tot het eind bij, het laatste wat ik van je heb gezien en herinner, is met geen pen te beschrijven. Dat zal me eeuwig bij blijven. Je had me nog iets willen vertellen, ik zag het in je ogen. Zag je lippen bewegen en hoorde dat je iets wilde zeggen. Maar door alles kon je dat niet meer, Vraag me af wat je me nog wilde zeggen. ben bij je gebleven tot de laatste seconde. Ik wilde je redde maar dat ging niet meer. Uit eindelijk ben je in mijn armen gestorven.
Mama het doet me zo verdriet dat jij er niet meer bent. Wat moet ik zonder jou? Tegen wie moet ik nou de dingen zeggen die ik jou vertelde? Het afscheid nemen doet me verdriet, mama waarom ben je er niet? Ik weet dat jij me gelukkig wilt zien, maar lieve mama het word zo moeilijk zonder jou!
emotioneel verhaal van daniella de dochter van mijn zus franka
Het doet mij zoveel verdriet dat we haar hebben moeten laten gaan. Oh wat mis ik haar!! Bij alles wat ik doe denk ik aan haar, niks zal meer zijn zoals het voorheen was. Alles wat ik doe, denk ik waarom is mama er niet meer? was mama nog maar bij ons. Had haar nog zoveel willen vertellen. Nog zoveel willen doen.
De feestdagen zijn geen feestdagen meer. Verjaardagen zijn geen verjaardagen meer, lieve mama het is zo kil en koud zonder jou....
Vraag me af dat ik hier ooit nog overheen kom. Mensen zeggen alles heeft zijn tijd nodig om alles te verwerken, de vraag is kan ik dit ooit nog verwerken?
Sommige mensen weten niet wat ik heb moeten doorstaan, sommige mensen weer wel. Hoe me moeder is heen gegaan vergeet ik nooit van me leven meer!
Mijn gedicht was: Mama voor jou ga ik door het vuur, zal voor je zorgen en bidden tot het laatste uur. Dat heb ik gedaan, en ooit zal ik weer bij je zijn, dan kan ik je weer in mn armen sluiten, en zeggen hoeveel ik van je hou!
Waarom jij, waarom nu al, Je was nog zo jong en nog zo geliefd. Waarom ben jij uit ons leven, Waarom duurde dat voor jou maar even, Waarom ben jij nou niet gebleven, Waarom ben jij vertrokken zonder reden? Het is zo koud en stil hier zo zonder jou, Is dit het nou? Ik wil je herinneren zoals je was, Maar nu besef ik pas, Wat ik je allemaal nog had willen vragen en zeggen, En ik had je nog zoveel uit te leggen. Maar nu is het te laat. Ik weet me geen raad........ Niet met me gevoelens en niet met me verdriet, Nee, jou vergeten zal ik niet. De herinneringen blijven in mijn gedachte, De foto's waar je op lachte. In mijn hart zal je altijd blijven bestaan, Al zal het nu wat moeilijker zijn, Want leven zonder jou doet pijn. Ik zal je nooit vergeten, En je moet weten. Dat ik heel erg veel van je hou. Je bent mijn kleine ster, Die twinkelt van heel ver. Zo ben jij ook een beetje bij mij. Je zal altijd in mijn hart zijn en in mijn gedachten.. Ik neem nu afscheid, jij moet nu gaan, In mijn hart zal je altijd blijven voort bestaan.
Lieve mamma, Wij schrijven dit gedicht speciaal voor jou , om je nog één keer te zeggen hoeveel wij van je houden Helaas zeggen wij dit voor de laatste keer Want je bent er niet meer. Drie kinderen heb je met pappa groot gebracht Jullie werkten voor ons dag en nacht Jij en pappa hebben ons een gelukkig gezin gegeven Maar waarom mocht jij zelf niet verder leven. Bijna twee maanden geleden kreeg je met je gezondheid problemen Vandaag moeten we afscheid van je nemen Jij vocht voor je leven tot het einde toe Al had je pijn verdriet, of was je moe Jij hebt je ziekte moedig gedragen Want er is niemand die jou ooit heeft horen klagen. Maar waarom moest jij van ons heen We begrijpen het niet Dit doet ons heel veel verdriet Ze zeggen dat je verdriet van je af kunt schrijven maar dit verdriet om jou zal altijd blijven Er is één ding dat troost ons nog het meest Wij zijn trots en dankbaar dat jij onze mamma bent geweest. Jij zult altijd in onze gedachten blijven, dag en nacht Het enige wat we nu nog kunnen zeggen : mamma rust zacht
emotioneel verhaal van daniella de dochter van mijn zus franka
Lieve Mama, Tranen over mijn gezicht als ik aan je denk, word ik gek van de gedachten dat jij er niet meer bent. Mama wat moet ik zonder jou? Me leven staat op zijn kop, Ik hou het niet langer meer!! ik keek je aan en voelde je pijn. Mama waarom jij? Aan wat hebben wij dit verdient. Je stond alijd voor ons klaar, wisten wij iets niet dan belde we jou, lieve mama waarom jij? Ik was 24uur per dag bij je, het doet me pijn hoe ik jou heb moeten zien lijden... had ik je ziekte maar kunnen ontnemen.... Dat alles kon verdwijnen Mama voor jou ging ik door het vuur, ben voor je blijven zorgen en bidden tot het laatste uur. Ook al heb ik veel verdriet, verlaten doe ik je niet! Mama waarom jij? Veel liefs, van je dochter die veel van je houdt
