Gisteren heb ik niet te veel gedaan... een beetje vakantie genomen tijdens de reis. In de voormiddag anderhalf uurtje aan het zwembad gelegen, en toen het topke van mijn kopke een beetje warm begon te worden, dan maar wat in het stadje Naval gaan wandelen.. heb een goede fietsenwinkel gevonden, waar ze niet alleen Chinese brol fietsen verkochten, maar ook degelijk materiaal voor toch weinig geld. Misschien toch een idee voor een volgende reis... me beperken tot een drietal plaatsen, een fiets kopen en er een fietsvakantie van maken. In de namiddag dan opnieuw aan het zwembad tot rond een uur of zes. Doet wel eens deugd, een dagje niets doen, geen lange afstanden moeten afleggen, met niemand moeten onderhandelen over de prijs van dit of dat... moet ook eens kunnen. Vandaag heb ik het eilandje Higantangan bezocht. Een eilandje van niemendal, een uurtje varen met de pumpboat vanuit de haven van Naval. Ik heb daar een paar uurtjes rondgewandeld, wat gegeten in een plaatselijk eethuisje... gewoon kip aan het spit met wat rijst. Morgen vertrek ik naar Ormoc en van daaruit hoop ik direct verbinding te hebben naar Cebu City.
Yesterday I took a lazy day off from traveling. Spent some time at the swimming pool, walked around town, checked out the bicycle and motorcycles stores, then later that day I spent some more time at the swimming pool. It felt good to relax a bit, after all this is supposed to be a holiday as well. Today I visited the little island of Higantangan. A small island only an hour by pumpboat away. It was a fun ride going there, and as I was the only " Americano " on board, I had a lot of questions to answer to everybody, and I only hope I was able to satisfy everybody`s curiosity. I walked around in Higantangan for a few hours. had my lunch there, chicken BBQ and hanging rice, and finally I went back to Naval, to undergo the same questions but this time from other people Tomorrow morning I will try to get an early bus to Ormoc from where I hope to catch a connecting ferryride all the way to Cebu City... so on the road again tomorrow for most of the day.
Dan toch gisteren namiddag aangekomen in Biliran, in het stadje Naval. Er is hier een heel tof hotelletje, en gelukkig hadden ze nog kamers vrij. Biliran is een prachtig eiland, eigenlijk vind je hier alles wat de Filipijnen te bieden heeft : bergen, rivieren, watervallen, rijstterrassen, en dit alles op een eiland waar de tijd nog geen vat heeft op de mensen... je moet soms wel wat geduld hebben om iets te bekomen, maar dat neem je er graag bij. Gisteren had ik opnieuw anderhalf uur vertraging, want ik ben van Tacloban naar Naval gereden met een minibus, en die hebben de gewoonte pas te vertrekken als ze volzet zijn. Dus als je geluk hebt vertrekt die onmiddelijk, en als je pech hebt ( zoals ik gisterennamiddag ), dan moet je gewoon wachten tot er voldoende passagiers zijn. Maar eind goed al goed en ik geniet al van dit prachtig eiland.
Finally arrived in Biliran... Biliran is one of those place where the Philippines are at their best. Laid back rural life, stunning scenery, gentle people, and everything runs on Filipino time : there is no yesterday, tomorrow is not there yet, and today lasts forever. Patience here is not a virtue, it is a necessity. But I love the place and luckily for those who want to visit, there is a great place to stay as well, the Marvin`s Sea Side Inn ( see pics ). So for the next two days I am going to explore the island and hopefully I can get to one of the neigbouring islands as well...
Vandaag was het plan om naar Biliran te gaan. Het weer was nochtans opnieuw super goed. maar toch deze ochten met volle moed vertrokken. De bedoeling was om met de veerboot van Bogo naar het eiland Leyte te varen, naar het havenstadje Palompon. Daarna met de bus naar Biliran... maar het begon al met een vertraging van maar liefst 3 uur in Bogo, ze moesten namelijk wachten op een bus met passagiers voor het eiland Leyte. Dan bleek al rap dat de boot een beetje overladen was, dus vaarde hij extra traag... nog eens een vertraging van een uur extra. Dus uiteindelijk aangekomen om 19u30 in Palompon. Op zich is dat allemaal niet zo erg, maar Palompon is zo een stadje waar het leven na 19u `s avonds stilvalt.. dus geen bussen of jeepneys meer die me naar Biliran konden voeren. Gelukkig had ik dit al door voordat die ene bus van Ceres Lines, die voor de vertraging van de veerboot verantwoordelijk was, vertrokken was, dus kon ik met die bus mee naar Tacloban. Uiteindelijk ben ik dan omstreeks 22u aangekomen in Tacloban, na een ware dodenrit door de bergen van West-Leyte. Dus 12 uur onderweg en ik ben nog 150 km van mijn bestemming verwijderd. Gelukkig ken ik de stad nogal goed, en ik heb nog een kamer kunnen boeken in mijn favoriete hotelletje hier, het Alejandro Hotel. Maar de stad is wel enorm veranderd, nog nooit op een plaats geweest die in zo een korte tijd zo gegroeid en uitgebreid is. Ik heb zojuist goed gegeten in een restaurantje rechtover het hotel, en nu ben ik hier voor dit kort bericht. Ik ga nu douchen en in mijn bed kruipen, want ik ben doodop.
Today was one of those disaster days... while traveling trough the Philippines using public transport only, it is unevitable that sooner of later you will have one of those days that all goes wrong. This morning I left early ( around 9am ) to the port of Bogo, from where you can take the ferry either to Masbate or to Leyte. As my destination is the little island of Biliran I had to go to Leyte first, to the port of Palompon, in normal days a two hour ferry ride. But the ferry had a three hour delay, due to the late arrival of a Ceres Lines bus, that was taking passengers from Cebu City to Tacloban. And then it turned out that the ferry was really heavy loaded, so he did the haul at a smaller speed then he usually does... so another hour of delay.... so finally I arrived at 7.30 pm in Palompon, a little coastal town that dies out once after 7 pm, so no way to take a bus of jeepney to Biliran. Luckily I realised that before the Ceres Bus left., so I managed to book a seat on that very bus that was responsible for the delay in the first place. Finally I arrived here in Tacloban at around 10 pm, hungry and exhausted.... a 12 hour trip to eventually arrive 150 km from where I am supposed to be.... one of those days. But good thing that I know the city well, so exactly 11 minutes later I was already checked into the Alejandro hotel... a decent place, at 1500 pesos a night... I am tired but not beaten yet. Just had Filipino steak in a restaurant nearby, and after posting this message, I am going to take a hot shower and go to bed. A beauty sleep is needed.
Toch een dagje langer in Medellin... gewoon omdat het vandaag zo een prachtig weer is, en het zou zonde zijn om de ganse dag in een bus en veerboot te zitten. Met sommige van die veerboten is het echt wel plezant reizen, zolang je maar niet naar het toilet moet. Maar ik moet eerlijk toegeven dat de geur ruimschoots gecompenseerd wordt door het zicht op zee.
Another day in Medellin... the weather is so nice today, no wind, no clouds, no rain.. it would be a pity to spend a day like this on the bus and pumpboat... on the last ferry I took this picture, while almost squatting down, and while holding my breath for about 5 minutes
