Lydia is zo verward. Ze ziet overal haar zus, ze praat zelfs met haar. Ze word er zelf bang van en zij niet alleen.
Onlangs waren we bij vrienden gaan eten, we hadden er niet echt zin in maar dat ging onze zinnen wat verzetten. Zo konden we ook eens ontspannen na al de renovatiewerken in ons huis op ons eigen eiland. De avond verliep rustig, maar toen zag ze haar zus in het raam. Ze riep: 'GA WEG!' Eerst wist ik niet waarover ze het had maar dan sloeg ze met haar handen op het raam. Lydia keek me aan met bloedende handen en huilde dat ze bang was.
Ik weet niet hoe ik hiermee moet omgaan, zelfs op school praat ze met haar overleden zusje Kirstie.
