 |
|
|
| Burkina Faso |
| meer info:
www.bloggen.be/angoesburkina |
|
| 30-01-2007 |
 Bericht aan parochie Wezel |
Bisschoppelijk paleis, Nouna
30 januari 2007
Waarde parochianen,
Eerst en vooral "un grand merci" aan iedereen die Project Tansila gesteund heeft of interesse toont voor onze inzet. Deze korte boodschap is bedoeld om u, geïnteresseerde en geëngageerde Wezelaar, beter in te lichten over mijn huidige situatie en het dorpje Tansila in het algemeen.
In Tansila leven ik en mijn zus in een soort bunker met ijzeren ramen, net als bijna iedereen in het dorp. Elke morgen staat er een dozijn kinderen aan onze deur om ons te verwelkomen: de kinderen weten dat ze van ons altijd wat water of wat te eten krijgen en zijn daar erg blij om. Tansila telt ongeveer 12000 inwoners. De medische crew van Tansila bestaat uit 9 enthousiaste, jonge zielen: 6 verpeegkundigen en 3 ambulanciers, maar geen dokter! De dichtsbijzijnde dokter is die van Solenzo, 50 km en bijna 3 uur rijden van Tansila. Het medisch team is niet alleen verantwoordelijk voor Tansila, maar ook voor de naburige dorpen, samen goed voor meer dan 33000 mensen (zonder dokter). Dagelijks sterven in ons dorp kinderen en volwassenen, gewoon door gebrek aan nodige middelen. Ziektes die al lang te behandelen zijn, eisen hier nog elke dag hun dodelijke tol.
Tansila is afgesloten van de bewoonde wereld: geen electriciteit, geen netwerk. Om iemand buiten het dorp te bereiken moet je 10 km verder naar "la coline" rijden: een heuveltje waar je ontvangst hebt vanuit Solenzo. Weinigen kunnen zich dit veroorloven.
Mijn persoonlijke bijdrage aan de gemeenschap is op dit ogenblijk nog quasi nihil, maar ik ben mij vollop aan het voorbereiden om volgende maand te starten met een cursus Engels aan het CEG, college van Tansila. Ik word daarbij geholpen door de lokale prof Engels/Frans, mr Abdoulahaty SIENOU. Verder houd ik een oogje in het zeil bij de bouw van het weeshuis (later meer info). De uiteindelijke intentie is om zelf mee de handen uit de mouwen te steken, maar op dit moment heb ik nog wat last met de omschakeling van kimaat en voeding.
Dat brengt mij bij mijn volgende puntje: het eten. Veel variatie mag je uiteraard niet verwachten. Elke dag eet je ofwel rijst, of wel "tô", een plaatselijk brouwsel dat hier erg geliefd is. Ik vind het persoonlijk niet echt geweldig: het heeft iets weg van een spons en de geur is allerminst aangenaam. Het vlees is eigenlijk niet om over naar huis te schrijven, maar ik doe het toch. De dieren worden hier voor je ogen afgemaakt, om even later vrolijk in stukken gesneden op je bord te verschijnen. Je krijgt echt alles voorgeschoteld: geen stukje vlees zonder bot, de poten, ingewanden en zelf het hoofd. Er werd mij verteld dat er zelfs mensen zijn die enkel een portie kippenkoppen bestellen.
Het klimaat kan iedereen zich wel voorstellen: neem de warmste zomerdag in België, en het is net zoals januari in Burkina Faso. Helaas weet ik dat de temperatuur enkel nog zal stijgen: we zitten in het koele seizoen. In april gaan we naar 45 graden in de schaduw! Niet iets om naar uit te kijken dus. Bovendien laat de lucht het hier niet toe om aan sport te doen, zoals je dat gewoon bent in België. Je bent veel sneller uitgedroogd en dus uitgeput.
De mensen zijn erg gastvrij, staan altijd open voor een gesprek en zijn enorm vriendelijk. Iedereen groet elkaar (niet groeten = een belediging). Al de mensen in het dorp zijn afhankelijk van elkaar en weten dat ook. Buren zijn automatisch vrienden. Je komt bij elkaar binnen alsof je thuis bent. Dagelijks breng je je buurman een bezoekje en regelmatig nodig je elkaar uit om te komen eten. Dat kan je je in onze parochie nauwelijks voorstellen.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (1)
| 26-02-2007 |
| veel succes! |
Hallo Filip,
blij te lezen dat alles goed gaat in Tansila. Geweldig dat jullie de
moed hebben om ginder de handen uit de mouwen te steken! Engelse les
geven lijkt me zeer nuttig, maar niet zo voor de hand liggend als hier
in het Westen: wij horen en zien op TV niets anders, maar in Burkina is
dat wel anders.
We wensen jullie alvast nog heel veel succes in het warme Afrika, en zullen jullie avonturen en vorderingen blijven volgen.
Groeten van Lore, David en Hannah.
26-02-2007, 15:55 geschreven door David
|
|
|
|
|
|
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
