Na een vlucht volgens schema, veilig geland vanmorgen om 5u15 in Brussels airport.
Het grote temperatuursverschil was metéén de eerste gewaarwording...
Het terugzien met familie was fijn en hartverwarmend, het afscheid van ons equipe deed een beetje pijn want we voelden ons zowaar al een beetje familie! De vele vrienden n collega's in Popo hebben we ook met een tikkeltje weemoed achtergelaten met een hoop afspraken, beloften en heel wat plannen.
Vandaag vertoef ik dan wel terug thuis maar mijn geest zit nog deels in Popokabaka. De huidige situatie van Congo drukt op de ganse populatie zijn stempel, er is spanning! De volksgezondheid is schrijnend, de nood aan structuur , aan materiaal en aan kennis is groot.
Onze bijdrage is miniem maar heeft toch bij heel wat mensen het leed even verzacht en toverde terug een glimlach op hun gezicht! Wij hopen vooral dat onze collega's in het Zuiden de moed behouden om er samen te strijden voor een menswaardige zorgverlening!
Dank aan al onze blog-lezers voor hun enthousiaste belangstelling.
Graag zullen we onze ervaringen met beeld en klank voorstellen op een latere datum.
Wordt vervolgd!
Het team
|