Vandaag een HETE dag….

De techniekers startten vroeg …de auto volgeladen en op weg naar de opslagplaats, daar wachtten een ploeg hulpvaardigen op hun opdracht! Uniformen en petjes werden eerst uitgedeeld om de motivatie te voeden….Taken werden gedelegeerd, de omgeving geïnspecteerd…en er werd gezweet!!

Het medisch team werd eerst op sleeptouw genomen door Zr.Lievke naar de klasjes…Indrukwekkend die welkomst bij de kleutertjes…zang en dans en zelfs een gedichtje werd voorgedragen. Ook in de lagere school  was iederéén enthousiast: we kregen bloemen en teksten en deelden een grammaire-oefening…maar daar waren we niet de sterkste?!?

De artsen gaven ons een grondige rondleiding door het hospitaal…maar helaas we waren vooral onder de indruk van  de aanwezigheid van tal van onbruikbare toestellen, kapotte bedden, afwezigheid van matrassen, stinkende ziekenzalen,…Treffende beelden van doodzieke mensen, stervende patiënten, comateuze mensen, …zullen ons niet meer verlaten. Een verbrand kind heeft de moed om  ons te vertellen dat het goed gaat met haar…ongelooflijk, dat grijpt je werkelijk naar de keel als je ziet hoe haar gezicht en rechterarm en hand compleet verbrand zijn! Ziekten als malaria, slaapziekte,tuberculose en lepra vieren weer hoogtij…voor vele mensen helaas dodelijk bij gebrek aan geld voor demedicatie. Bij ons toch onvoorstelbaar????? Vooral de grote onmacht verlamt ons bij het zien van al dat leed.

De materniteit stemt ons terug iets positiever…ons techniekers herstelden de omvormer en er is terug electriciteit…Het  is deugddoend dat alles vrij netjes is, het team lijkt ontvankelijk voor scholing en de registratie is ordelijk. Vertederend hoe moeders  hun baby’s koesteren en aan de borst leggen…puur natuur, hier geen borstvoedingsbeleid nodig! Kleine baby’s worden net als bij ons gekangoeroed….bij gebrek aan couveuses maar toch heel  efficiënt!

Terug veel stof tot nadenken…en plannen…en fondsen zoeken?