Processieweg goes Argeles-Gazost ... een mijmering vooraf

Toen ik pas naar de lagere school ging, - verdomme dat is lang geleden -, toen keek ik met bewondering naar die mannen van 't vijfde en zesde leerjaar. Bewondering is misschien fout uitgedrukt, het was vooral respect en ook wel een beetje schrik dat ze mij inboezemden. Als zij spraken, dan zwegen wij... wij luisterden.

Dat luisteren, dat is mij altijd bijgebleven ... en toen "flanelle Peter" opdroeg om het voorwoord te schrijven ... toen heb ik geluisterd, ... zat hij niet in het vijfde leerjaar toen ik juist kwam piepen ?

Luisteren dat zullen we trouwens de komende weken en maanden allemaal moeten doen.

Luisteren naar goede raad, naar ons vrouw, naar toogpraat, naar ons lichaam, naar het gehijg van onze eerste achtervolger, naar het gepiep van een ongesmeerde ketting, ...

Maar begin juni ... dan komt de verlossing, dan mogen wij spreken, althans dan zullen onze benen spreken. Begin juni wachten ons een heleboel Pyreneeëncols.

Cols die onze benen en onze longen zullen martelen met percentages van 7 tot 10%. Beklimmingen van rond de 20 km. Jongens het wordt weer een helse opgave.

Afzien maar toch ook genieten, genieten van het landschap en van de sfeer. Zij die er al eens bij waren weten het, zij - voor wie het de eerste keer is, zullen het ondervinden.  De sfeer van kameraadschap, van samen een doel bereiken, van heldenverhalen bij het avondeten, van schrik hebben bij het ochtendgloren, van nen goeie Leffe bij aankomst. Het hoort er allemaal bij....

Het is na al de 4e maal dat de Processieweg al fietsend de bergen in trekt. De pyreneeën zijn voor ons onbekend terrein, en we rekenen erop dat het weer allemaal naar behoren zal verlopen.

Vooraleer het zover is, zal er nog duchtig moeten getraind worden, kilometers fretten, af en toe een klopke krijgen.

Ik heb gemerkt dat iedereen tegenwoordig een koersfiets heeft, de tijd van de zonderlingen op de MTB is definitief voorbij.

Stilaan beginnen we af te tellen ... zodra de zon terug in 't land is en de zomer voor de deur staat, dan vertrekken wij naar Argeles-Gazost.

Hautacam, Tourmalet en nog andere reuzen worden onze doelen voor dit jaar ... hier worden de echte mannen van de mietjes onderscheiden

Zij die er bij zijn, het wordt ongetwijfeld weer reuze-leuk.

Zij, die er niet bij zijn, spijtig ... je weet niet wat je mist.

Aan allen veel  trainingsgenot en vooral veel leute !

Beloki.

.