Donderdag dus eindelijk vertrokken naar Ecuador.

Veel te lang vliegen maar het was nog redelijk confortabel. Na 18uur reizen vanaf het vertrek in Belgie kwam ik aan om half 11. 

Een half uur te vroeg dus niemand om mij op te halen. Ik besloot dan maar om te wachten met een klein hartje. 

Om 11uur werd ik opgehaald en naar familie Sossa gebracht. Een fortuinlijk huis (toch als je naar de buurt kijkt) Jolanda da gastvrouw (rond de 60)

woont samen met haar moeder en nog drie zussen in hetzelfde huis. 

Een zeer lieve madam, familie maar wel gierig. ze heeft me een rondleiding gegeven in het huis. 

Veel te moe dus meteen gaan slapen. 

Veel te vroeg wakker en nog veel te moe 'jetlag'. Ik kreeg 1 boterkoek met een beetje cremekaas. (harde platte kaas)

Het eten is veel te zout. Ik word er snachts wakker van. Dorst dorst en nog eens dorst. 

Van diaree heb ik nog geen last van maar wel twee dagen krampen. Ik vermoed dat het ergste nu voorbij is.

Conversatie gaan nog redelijk. Die dag nog heb ik de buurt wat verkent en Jolanda stuurde mij naar een park Imitchia zeer groot en interessant.

Dit weekend heb ik me vooral bezig gehouden met de buurt. Jolanda heeft me wel meegenomen naar een 'moderne' supermarkt. Veel interessant fruit en groenten gezien en uitleg. 

Vandaag heb ik mijn eerste spaanse les achter de rug. Best vermoeiend. Ik krijg les van Marco. Iedereen krijgt individueel les en het begint met het toetsen naar de kennis van Spaans. Ik vermoed dat ik daar niet veel van gebakken heb. 

Ben wel zeer blij dat de lessen gestart zijn. Ik verveelde mij wel een beetje. Ik durf niet goed buiten komen. Ze maken mij hier bang met verhaaltjes zoals: iemand die op je rug ketchup spuit en een knappe dame komt dat opkuisen maar daarvoor moet je je rugzak afzetten en nog iemand anders gaat er dan mee lopen. Zulke verhalen hoor je dus. Leuke stad anders

Het probleem zouden de colombianen zijn die hier geen werk krijgen en zo aan hun geld moeten komen. 

Ok amigos ik ga jullie laten. tot