 |
|
|
| |
|
|
| 01-05-2010 |
 Tussen Rovigo en Turijn |
Ciao cari,
Tussen Pasen en vandaag is er een hele tijd verlopen. Hoog tijd om jullie te laten weten 'wat hij daar allemaal aan het uitspoken is'.
Pasqua en Pasquetta
Naast Kerstmis is Pasen hier één van de belangrijkste familiefeesten. Het programma: Paaswake met het koor in de basiliek van het episcopaat van Treviso, de volgende morgen paasconcert in de ochtendmis. Daarna een uitgebreide 'pranzo' met de familie, de vicenti's en tante Patrizia: innovatieve voorgerechtjes (resultaat van een intense voorstudie van Sara) zoals brustangolitaartjes of bresaularolletjes met filadelfia en peperoni. Daarna een lekkere pasta, gebraad, en tot slot reuzegrote paaseieren.
Na deze gastronomische ontdekkingstocht gingen we langs bij de familie van Sergio om ook daar te klinken op deze dag.
Paasmaandag (Pasquetta) is het de traditie om met vrienden te gaan picknicken bij de bronnen van de Sile, op een tiental km van Piombino. Met Riccardo, Dodo, Enrico en de rest van de compagnia maakten we een picknick klaar, maar de donkere wolken doorkruisten onze plannen. We bleven dan maar bij Riccardo thuis. In de vroege namiddag konden we nog in de tuin zijn nieuwe luchtgeweer uitproberen, maar dan barstte de regenbui los en nestelden we ons met z'n allen in de sofa voor de Piraten van de Caraiben.
Sergio 60
Al voor Pasen had Sergio de kaap van 60 jaar overschreden, maar zijn feestje hield hij de daaropvolgende zondag. Hij nodigde twee bevriende families uit voor een pranzo in de agriturismo van Piombino.
In de namiddag liet het koor weer van zich horen. Met twee andere koren uit de omgeving hielden we het verbroederingsconcert 'Coro in Coro'. Het was een groot succes en zodoende hield Matteo, de dirigent, vorige week vrijdag een buffet om iedereen te bedanken voor de geslaagde voorstelling.
Rovigo en Fratta
De zondag daarop organiseerde de bibliotheek een culturele uitstap naar Rovigo, een stadje in de buurt. Daar bezochten we een tentoonstelling van Venetiaanse schilderkunst in het '700. Daarna kregen we een rondleiding door de stad. 's Middags aten we in een restaurant in Rovigo en vroeg de gids me een spoedcursus voor de uitspraak van de namen van Nederlandse en Vlaamse artiesten die ze zou noemen in haar gidsbeurt in de namiddag (Rogier van der Weyden, Hans Memling, ...). In de namiddag bezochten we een Palladiaanse villa in Fratta, nabij Rovigo. Na dat bezoek hielden we een laatste gelato-stop en reden we terug naar Piombino.
Groene vingers
Vorige week zaterdag werd het gras gemaaid. Renata met de bosmaaier, Sergio en ik met de grasmaaier. Al snel kregen we hulp van het petekindje van Sergio, Elia, die met zijn plastieken grasmachien achter ons aan reed en zelfs als alles mooi geëffend was, niet van ophouden wilde weten. Zondag vierde diezelfde Elia zijn derde verjaardag. En als cadeau gaf Sergio hem een bosmaaiertje cadeau. De hele namiddag was hij bezig in de tuin en zijn verjaarsdagstaart zou pas gegeten worden als Elia het gras had afgereden, de planten had gesnoeid en nieuwe bloemen geplant. Een tuinman in spé is het minst wat je kan zeggen.
Venezia
Dinsdag vierde Castelfranco zijn patroonheilige, San Liberale. Dat betekende een vrije dag voor iedereen die in deze stad naar school gaat. Ik maakte er een dagje Venetië van. In de stralende zon maakte ik een toertje langs de mooiste wijken, met als uiteindelijke bestemming de gallerijen van de Venetiaanse Academie, waar eveneens Venetiaanse kunst wordt tentoongesteld.
's Avonds maakte ik mijn valies want de volgende ochtend om zes vertrok de schoolbus richting Turijn voor een driedaagse schoolreis.
Torino
Na heel wat 'confusione' over de studiereis van dit schooljaar
(We gaan op schoolreis naar Rome - Neen, we gaan niet op schoolreis als protest tegen de schoolhervorming - Niet de hele klassenraad is akkoord met zo'n protest, dus we gaan toch op reis, als er begeleidende leerkrachten worden gevonden - Het initiatief moet door de leerkrachten genomen worden, dus de schoolreis naar Rome, vergeet het maar - De godsdienstleerkracht komt met het voorstel Turijn, maar er worden geen begeleidende leerkrachten gevonden - dan moeten we ons associëren met een andere klas, maar we geraken niet met z'n allen in één bus, en dus vertrekken we niet - ... - We gaan naar Turijn.)
is het er toch van gekomen. Om zes uur 's ochtends vertrekken we met drie klassen, en vier begeleidende leerkrachten naar wat ooit de hoofdstad van Italië wa. De busrit (toch een grote bus gevonden) duurt zes uur, maar als je met zijn vieren geconcentreerd bezig bent met kaartspelletjes en het vervloeken van de tegenpartij, vliegt de tijd snel voorbij. Eenmaal aangekomen staat er een bezichtiging van de heilige lijkwade (de Sindone) op het progamma. Ziehier hoe je een hele namiddag kan verspillen: twee uur en een half aanschuiven (mét reservatie, ik mag er niet aan denken wat het zonder reservatie zou zijn) om de lijkwade een halve minuut te zien te krijgen, terwijl je het - van net iets verder - kan bekijken zolang je wil vanuit de dom zelf, die je naar believen binnen- en buiten kan stappen. Daarna volgde het 'museum van de Sindone', waar ze ons dezelfde presentatie lieten zien die werd afgespeeld in een van de antichambres tijdens het aanschuiven. Verder was er niet veel te zien.
We sliepen bij een vrijwilligersorganisatie, de Sermig, die goedkoop maaltijden en slaapplaatsen aanbiedt, maar in ruil vraagt om deel te nemen aan een presentatie van de organisatie, een presentatie die de hele donderdagvoormiddag en ook een stuk van de namiddag. Tegen drie uur werden we vrijgesteld en bezochten we een tentoonstelling en de tuinen van de Veneria Reale, een soort Versailles in het klein. Dit bezoek was zeer de moeite waard.
Vrijdag was de interessantste van de drie dagen. We maakten een gegidste stadwandeling door het centrum en bleven stilstaan bij de belangrijkste toppers van de Piemontese eetcultuur: café Pepino, waar het ijsje werd uitgevonden en het enige café waar nog op artigianale wijze gianduia wordt gemaakt.
Daarna bezochten we het Egyptemuseum, het grootste ter wereld na dat van Cairo. Tegen drie uur was het afgelopen en keerden we huiswaarts.
Tot zover Italië
Un abbraccio
Pieter
01-05-2010, 15:21 geschreven door Pieter 
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
