De laatste twee weekends waren hectisch, maar superplezant. Vorig weekend stond er zaterdag een tweede badmintontoernooi op het programma. Het was een geslaagde namiddag met spannende matchen die op het scherpst van de snee gespeeld werden. Met drie op de vier gewonnen partijen en een vijfde plaats keerde ik tevreden naar huis terug. Enig minpunt: het duurde een uur langer dan voorzien en bijgevolg had ik bij thuiskomst slechts een luttele twintig minuten om mij van de door zweet doordrenkte sportuitrusting te ontdoen, een deugddoende douche nemen en mij feestelijk uit te dossen voor een fuif ter gelegenheid van de achttiende verjaardag van Edoardo. Tot diep in de nacht hebben we de macarena gedanst en onze rug verrokken bij het limbospelen. Om in schoonheid te eindigen met het eendrachtige gebrul van het italiaanse volkslied. Veel tijd om uit te slapen zondag werd me echter niet gegund. 's Morgens was het immers feestmis voor het 'pensioen' van Don Aldo, die na vijftig jaar de mis te lezen ermee ophoudt. Natuurlijk werd er in het lang en het breed gespeecht en het muzikaal gedeelte werd verzorgd door het befaamde kerkkoor van Piombino, inclusief ondergetekende. Na de mis keerden we terug naar huis voor een snelle hap, om daarna met het koor naar Padova te vertrekken voor een bezoek aan het burgelijke museum (publiekstrekker: een tijdelijke tentoonstelling over Caravaggio en zijn volgelingen) en aan de CAPELLA DEGLI SCROVEGNI, een familiekapel van boven tot onder geaffresceerd door Giotto. De tentoonstelling was interessant en werd zeer goed gegidst. Ook de Capella degli scrovegni was zeer de moeite waard. Na het bezoek maakten we een korte stadswandeling, tot het tijd was om terug te keren en afgemat maar zeer voldaan in bed te kruipen.
