Giftige woorden

Inhoud blog

	Eindelijk terug thuis
	Zijn mobieltje
	Mijn beste vriendin
	Mijn dood
	Mijn negentiende verjaardag

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Giftige woorden

Maite Carranza

23-03-2016

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Mijn dood

Het was absoluut niet gemakkelijk om aan het idee te wennen dat buiten deze vier muren de wereld vier jaar zonder mij is doorgegaan. In het begin schreeuwde ik tot ik mijn stem verloor, en als mijn keel pijn deed, sloeg ik met mijn vuisten op de muur tot ze gingen bloeden. Hoe dan ook niemand haalde me uit dit hol en de dagen vielen de een na de ander, zoals een hakbijl die me stukje bij beetje mijn hoop ontnam.
Toen Pep 's avonds terugkwam van zijn werk, gaf hij mij de krant wat hij normaalgezien nooit deed. Ik wist dat hij dit niet zomaar deed. Hij wachtte totdat ik mijn eigen overlijdensbericht zou zien staan. Mijn wereld stortte in. De aarde heeft me opgeslokt en niemand weet dat ik nog leef. Hier zit ik helemaal alleen in een wijnkelder; ideeaal voor wijn, maar nu is het mijn graf.
Ik vind het superhard te accepteren dat ik alleen ben, maar ik weet dat niemand mij nog kent. Barbara? Barbara wie? De wereld is egoïstisch en kan het totaal niet schelen.

Geef hier uw reactie door