Gisteren hielden we onze jaarlijkse modellendag met de leden van onze fotoclub. De locatie was een prachtig privépark in Brakel. Ondanks de voorspelde regen bleef het de hele dag droog. Prachtig fotografieweer zelf. Tien leden kwamen naar de afspraak met 6 modellen. Het vinden van modellen is niet zo evident. Verschillende meisjes hebben op het laatste moment zelf afgezegd of kwamen gewoonweg niet opdagen. Een oud zeer bij een modelshooting. Wij en de aanwezige modellen hebben er in ieder geval van genoten om in een ongedwongen sfeer eens een dag aan modelfotografie te kunnen doen.
Zelfde foto ... ander verhaal ! Een foto genomen in een immens flatgebouw. Het gebouw waar ik dagelijks passeerde fascineerde me al een tijdje. Ik wou d'er eens foto's nemen. Het was er donker van binnen, er brandde nergens licht. Ik liep van de ene verdieping naar de andere zonder dat ik, wonderlijk genoeg, iemand tegen kwam. Tot op die ene verdieping, was het op het vierde of op het derde, plots stond hij daar, een onbekende nogal dreigende man in tegenlicht. Ik zag enkel zijn silhouet. Bang bleef ik staan maar toch vond ik hem mysterieus en ik maakte vlug een foto. Op de achtergrond zag ik het bordje Uitgang Sortie. Was dat de enige uitgang ? De man versperde echter de weg. Plots ging een deur open. Drie strepen fel zonlicht op de grond bracht wat helderheid in de donkere gang. Een vrouwenstem doorbrak de stilte. "Armand, waar zat je toch ?".
Een foto genomen in een leegstaand ziekenhuis. Tijdstip: in de vroege avond bij bestaand licht. Ik heb bewust mijn model, in dit geval een fotoclublid, in tegenlicht gefotografeerd zodat enkel een silhouet zichtbaar is. Op de achtergrond is het bord Uitgang Sortie te zien. Op de voorgrond drie strepen zonlicht die ik bewust in beeld wil houden omdat het de reflectie van de persoon op de grond doorbreekt. Een foto die het tijdloze in beeld wil brengen. Alsook een beetje het dreigende van de onbekende persoon.