Hoi, hoi. Het is weer eens een tijdje geleden dat ik jullie geupdated heb (geloof het of niet, maar zo moet je dat blijkbaar schrijven), dus we zullen ons best nog eens doen. Momenteel zit ik in een piepklein dorpje (een huis of vijf) in de Pyreneeën. Ik zit IN de auto want buiten is het redelijk aan het regenen. Ik wist eerst niet goed meer wat het was, maar toen herinnerde ik het me. Maar al bij al heb ik nog geluk gehad, want ik was buiten mijn potje aan het koken toen het serieus begon dicht te trekken. En net toen ik de spaghetti aan het afgieten was, gingen de sluizen open. God beschermt zijn idioten, blijkbaar... Verleden keer zat ik nog in les Saintes Maries de la Mer. De dag nadien ben ik, zoals gepland, eerst te voet nog een cacheke gaan zoeken. Jammer genoeg niet gevonden, maar da's eigenlijk niet zo erg. De wandeling heb ik toch gehad, en daar is'm het om te doen uiteindelijk. Nadien ben ik vertrokken richting Carcasonne. Een dikke 20 Km ervoor ben ik gestopt in een klein dorpje, Puichéric. Een fleske wijn ingeslagen, eten gemaakt, boekske gelezen, ... Chillen, gelijk de jeugd pleegt te zeggen. Het enige wat wat minder chill was, was het feit dat het weer serieus was beginnen waaien. Zo hard zelfs dat m'n brood gewoon van tafel waaide als ik het niet vasthield en dat m'n stoel telkens omverblies als ik er af ging. 's Avonds ging die wind gelukkig toch wat liggen zodat ik nog rustig heb kunnen slapen. De dag nadien Carcasonne bezocht. Een prachtige vestingstad. Echt de moeite! Als je daar ooit in de buurt komt, het is de moeite om een omweg voor te maken. En dat te bedenken dat ik daar een jaar of 10 geleden gewoon ben doorgereden tijdens een andere Ronde van Frankrijk zonder te beseffen wat een schat dat daar was... Na mijn bezoek aan Carcasonne doorgereden naar een klein campingske in de Pyreneeën dat mij was aanbevolen door collega Karo. Via een prachtige weg (Gorge de St Georges) daarnaartoe gereden: een weg op de bodem van een kloof die kronkelend de rivier volgde. Maar op het laatst moest ik te veel tegen de zon in rijden, wat ik redelijk vermoeiend vond. Dus ben ik maar gestopt ergens op die weg (in Gesse) aan een petanqueveldje dat niet gebruikt werd. Voordeel: petanqueveldjes liggen meestal perfect horizontaal De dag nadien (we zijn zaterdag ondertussen) ben ik dan doorgereden naar het gezellig campingske. Gestopt in St-Louis om inkopen te doen. Bleek ook een leuk vestingsstadje te zijn. Rond de middag dan aangekomen aan de camping. En Karo had inderdaad gelijk: een zalig plekske gewoon. Gesticht ergens in de jaren '70 door een overgewaaide Belg (een Wouters blijkbaar ) in volle hippie-periode. Ze maken geen reclame dus iedereen die daar is, die heeft het van iemand gehoord. Het zit er vol Belgen maar "vol" is reletief. Ik denk dat er slechts een tiental tentjes op de wei stonden. Diezelfde avond kookten de zussen/eigenaars paella en ben ik rustig mee aan tafel geschoven. Nog kennis gemaakt met een tof Zwitsers koppel: Marcus en Reinhilde, die al een maand of twee onderweg waren met een omgebouwd VW-busje. Heel toffe mensen weeral. De dag nadien op de camping gebleven. Ik was m'n Petzl al een paar dagen kwijt en ik besloot om de auto eens helemaal ondersteboven te halen om dat ding te zoeken. Van de gelegenheid gebruik gemaakt om er ineens eens met de vod door te gaan. Ons moeder zou fier zijn... Auto gekuist, Petzl gevonden en dan was het terug chill-tijd. Op een uurtje van de camping liggen natuurlijke warmwaterbronnen. Dus ik daar naartoe met de bedoeling om het er eens goed van te pakken. Mooi wandelingtje door het bos, met een paar ferm vergezichten ondertussen. Tijdens de wandeling kwam er ineens een jonge roofvogel (merk en type onbekend) over mij over vliegen. Hij had me niet gezien en landde in een boom op slechts een meter of vijf van mij! Een tijd op blijven staan kijken, en toen ik uiteindelijk mijn camera wou pakken, toen merkte hij me op, strekte zijn vleugels en zweefde weg... Show! Aan de bronnen aangekomen, en daar zat een ouden hippie. Rond de 60 blijkbaar maar hard geleefd want hij zag er minstens 70 uit. Maf: zo een oude vent die daar in zijne pure rondloopt, nen joint rolt en beleefd aanbiedt, die nen boom begint te knuffelen, ... Maar de mens leek zich goed te amuseren. Goei stuff in den joint waarschijnnlijk Toen begon het ineens te overtrekken en hoorde ik het donderen. Het kwam maar dichter en dichter en omdat ik een uur van de camping afzat, heb ik dan maar rap m'n biezen gepakt. Het onweer is tenslotte uitgebleven, maar er kwam wel een serieuze mist opzetten vanuit de zee. Temperatuur een flink pak naar beneden, zelfs wat regen er bij... DIe avond tijdens het koken in de gemeenschappelijke keuken nog een fijn Belgisch koppel leren kennen: Brecht en Ellen, uit Deurne. Die avond is geëindigd met een kampvuur, veel verbroedering en veel wijn... De ochtend nadien (zonder koppijn, de kwaliteit van de wijn was blijkbaar best OK) terug alles ingepakt om verder de Pyreneeën te doen. Richting Andorra gereden, nog steeds in de mist. Er hing bij momenten zelfs zoveel mist in de passen dat je nog maar amper kon zien of het nu naar links of naar rechts was. Dan ben ik maar op't t gemakske achter ne camion blijven hangen. Voorbij steken ging toch niet en die camion was makkelijker te volgen dan de baan Op een gegeven moment een hoge pas overgestoken (2400 m) en nadien zaten de wolken terug op hun juiste hoogte. Het is dan stilaan terug netjes warm beginnen worden. Ik ben ondertussen namelijk zo ver dat ik nen dikke frak aandoe als het onder de 25 graden komt. Op het eind van de dag gestopt ergens in het boerengat waar ik nu zit, beginnen koken, en de rest weet je dus...
OK, het vorige postje heb ik nog steeds niet online kunnen zetten, maar toch begin ik al aan het volgende. Plan: zodadelijk Reinosa (SP) binnenrijden en zien of het internetcafé dat gisteren gesloten was, vandaag open is. De dag na het koken-vlak-voor-de-regenbui zag mijn plan er als volgt uit: rijden richting Picos tot ongeveer 15:00 en dan rustig de voeten omhoog met een boekske. Strak plan! Al zeg ik het zelf. Rond 15:00 was het echter serieus aan het waaien. Zat ik weer in een trekgat tussen 2 bergketens? In alle geval, ik dacht bij mezelf: ik rij even door tot het gedaan is met waaien. Rond 18:00 ben ik dan uiteindelijk toch maar gestopt terwijl het nog steeds serieus aan het waaien was. Weer van het niveau: de stoel waait weg als ik er niet op zit. De eerste eventuele slaapplaats die ik checkte, had te weinig bescherming tegen de wind. Maar toen zag ik plots een gier voor mij vliegen. Ik volgde hem omhoog en ik zat begot in een kolonie!!! I kid you not: overal rond mij waren zeker 50 gieren aan het rondvliegen op zoek naar voedsel. Ongelooflijk zicht!!! Toch maar iets verder gereden. Een mens wil zijn eten niet riskeren, die beesten zijn tenslotte groot. Iets verder gestopt op ongeveer een kleine kilometer van de weg, in de vlakte van Aragon, op ongeveer 20 Km van het dichtsbijzijnde dorp. Helemaal alleen op de vlakte! Gekookt en genoten van de zonsondergang. 's Nachts geslapen zonder mijn verduistering op te hangen, er was toch niets of niemand in de buurt, en zo kon ik de sterren nog mooi zien ook. 's Ochtens wakker geworden bij zonsopgang. Redelijk indrukwekkend. Slaapplaats: Santacara, of Santaclara, dat wil ik kwijt zijn. Die dag was weer een rijdag richting Picos. Het rijden was best fijn en het weer was toch niet geweldig dus ik heb eigenlijk een pak meer kilometers gemaakt dan de bedoeling was. Gestopt ergens halverwege een berg tussen Reinosa en de Pico de tres mares. Nu op zoek naar een internetcafé, dan de Pico bezoeken en dan verder naar Potes waar ik afgesproken heb met de Lucas.
