Ik zit momenteel op een terrasje in Castellane (FR). Dat is ergens aan de Verdon. Na vrijdag wasdag kwam zaterdag rijdag. Ik was vertrokken met het idee om tot de middag te rijden en dan te stoppen. Maar omdat ik langs de kustweg aan het rijden was (Via Aurelia) ging dat niet echt goed vooruit. Ik denk dat je het kan vergelijken met den dijk bij ons aan de kust, al weet ik dat eigenlijk niet zo goed. In alle geval, het vlotte niet echt. Dus ben ik maar wat blijven rijden om toch wat kilometers te doen. Uiteindelijk van 0930 tot 1700 aan het karren geweest en gestopt in een klein bergdorpje, Balestrino, alwaar ik op een parking ben blijven overnachten. Iets gaan drinken in de plaatselijke bar en daar op ne WC gezeten met een uitzicht over de bergen waar ge op een ander zou moeten voor betalen. Ongelooflijk! Na ongeveer een week in Italië kan ik het volgende zeggen over Italianen, zonder te generaliseren natuurlijk, zo zijn we niet. Als er een Italiaan achter u is, met om het even welk vervoermiddel, dan kan het niet rap genoeg gaan. Als hij voor u is, dan kan het niet traag genoeg gaan. Verkeersregels zijn er enkel voor de toeristen die nog niet goed weten hoe het eigenlijk echt moet. Als je iemand ziet met wie je moet bijpraten, dan stop je gewoon in het midden van de weg en begin je bij te praten. Hetzelfde met parkeren, dat doe je gewoon waar je moet zijn, ongeacht of er parkeerplaats is of niet. En verder heb je 10 paar ogen nodig om al die scooters in het oog te houden. Nope, na een week kan ik zeggen: ik hou niet zo van Italië. Alleszins, niet van het Noorden. Umbrië en Toscane vielen best mee eerlijk gezegd. De dag nadien doorgereden naar Frankrijk, weer de Via Aurelia blijven volgen. Rond de middag even Beach Time gedaan in Menton (FR). Daar trouwens nog ne ferme stoot gedaan. Alvorens te vertrekken naar het strand zoals gewoonlijk gechecked of alle deuren vast waren. En toen ik terugkwam gemerkt dat ik m'n raam nog gewoon helemaal had open staan En de netbook, digitale spiegelreflex en iPod gewoon in het zicht he... God beschermt de idioten blijkbaar Vervolgens nog een stukje kustweg en dan via Grasse naar Castellane gereden, over de Route Napoleon. Ook best de moeite. Weeral een paradijs voor motorrijders en ze pakken het er dan ook van. Ongelooflijk veel zin om terug ne motor te kopen Trouwens, Por Que Te Vas van Jeanette is een ongelooflijke driving song met 35° In Castellane mezelf op een camperparking gezet a rato 6 euro voor 24 uur en op het gemakske het dorpje in. Restaurantje gedaan, terrasje, ... Dag nadien (vandaag) naar de Info du Tourisme om een wandelkaart en een toerke van ongeveer 14 km uitgekozen. Vertrokken op 720 meter hoogte en uiteindelijk den top bereikt op 1540 meter. En nu dus een welverdiend terrasje. Plan voor morgen: eerst een cacheke doen hier in de buurt, in de namiddag een paar mooie baantjes doen hier in de Gorges en doorrijden richting Ste Marie de la Mer.
Gisteren was ik dus vastbesloten om online te geraken! Nu, het is me gelukt, zoals jullie hebben kunnen lezen. Maar het verliep toch op z'n Italiaans. In Sienna was een McDonalds, en daar hebben ze dus - normaal - altijd WiFi. Maar de McDo in Sienna bestond niet meer. Er was er wel eentje een eindje uit de stad. OK, dan rijden we daar maar naartoe, ik ging op het internet geraken he. Kom ik daar aan, is er inderdaad WiFi maar blijk je een paswoord nodig te hebben om erop te kunnen, en dat kun je enkel krijgen als je een Italiaans GSM-nr opgeeft, en dan SMS'en ze dat door. Ikke daar naar binnen, want ik zou wel niet de eerste toerist zijn met die vraag. Blijkbaar wel, die pipo's van de McDo hoorden het in Keulen donderen. En nee, ze hadden geen paswoord voor gasten, want je moest toch alleen maar een SMS sturen?!? Ja, maar ik heb geen Italiaans GSM-nr! Que?!? ...Niet gelukt dus Verder gereden naar Volterra, op aanraden van B&E. Zeer aan te bevelen stadje, bovenop een heuvel in Toscane. Muy mooi! Mezelf aan de rand van de stad geparkeerd en de stad ingetrokken. Mezelf tenslotte aan een tafeltje gezet voor wat prosciutto con melon en singilieri! Ook zeer aan te bevelen. Ter plekke eens gechecked of er WiFi was, en kijk eens aan! Daarvandaag heb ik dus m'n vorig berichtje gepost. Nog even een grappige Babelse spraakverwarring gehad met de eigenaar van het restaurant die per se Engels wou spreken maar daar eigenlijk niet zo in thuis was. "Many time! You understand?" Eum, no dus. "Many people, many time! You understand?" Euh, sorry, ik snap er nog steeds de ballen van, zeg het eens gewoon in het italiaans. Ik moest dus gewoon lang wachten omdat het druk was De volgende ochtend nog een toerke door Volterra gemaakt en verder gereden naar de Middenlandse Zeekust. Aangekomen ergens rond Marina di Massa en nog eens een camping gepakt wegens wat nood aan hygiëne. Lees: ne goeien douche en een waske doen. Dus zit ik hier nu op de camping, mijne was hangt te drogen en den Arno zingt op den achtergrond Quelqu'un a touché ma femme. Mooi, mooi, mooi, ... Voor zij die van getallekes houden: ik ben nu 23 dagen onderweg, ik heb in totaal 3.700 km gedaan (op de kop af), dus een gemiddelde van 168,28 Km per dag, maar wel met een standaardafwijking van 154,27 (een mens geeft wiskunde of niet he), den auto verbruikt 9,81 l/100Km en ik zit 27% boven m'n budget. Ciao ragazzo e ragazzi!
Vandaag ga ik eens echt gericht op zoek gaan naar een internetconnectie, want hier in Italië val je er ook niet echt over. Ik zit nu aan het Lago Trasimeno, en het is halftien 's ochtends. Ben een rustig ontbijtje aan het verwerken met zicht over het meer en de bergen van Umbrië op de achtergrond. Qua setting is het hier wel dik in orde. Mijn vorig berichtje heb ik in Split (Kroatië) geschreven terwijl ik op de boot naar Ancona (Italië) zat te wachten. Dus 's avonds die boot op en mezelf op het achterdek geplaceerd. En er is nog een Amerikaans koppel (Carry & Brian) van rond de 35 bij komen zitten en dat bleken heel toffe mensen te zijn. Zij had in het onderwijs gestaan maar in Amerika verdient dat blijkbaar helemaal niks, nadien was ze in een bar gaan werken - waar je pakken meer verdient - en nu had ze haar eigen bar. Hij was bartender, maar wel in een andere bar. Dus weer verbroederd natuurlijk. Want de Kuna's moesten op en wat kan je daar beter mee doen dan bier kopen Nadien vlotjes overgeschakeld op Euro's en toen we ergens aanlegden ook de rest van de Slivovice nog uit den auto gaan halen. Den dag nadien weer koppijn... 's Morgens een kaart van Italië gekocht en ik wist nog ongeveer waar Bart en Ella zaten en op de kaart zag ik een groot meer in de buurt: Lago Trasimeno. Dus daar naartoe gekard en heel de namiddag aan het meer liggen bakken en braden en ondertussen met Bart en Ella afgesproken voor de dag nadien. Ik was op goed vallen uit gestopt in Passignano, waar ik aan het water kon en waar er zelfs een camperparking was en een restaurantje. Camperparking gratis tussen 20:00 en 08:00 maar ik heb niet echt den indruk dat iemand zich daar iets van aantrekt. De politie moet hier voorbij om binnen te rijden en die doen alleszins toch geen moeite om dat na te kijken. Die avond gaan eten in het restaurantje. Het was weer zondag dus ik kon niks kopen om te koken. Rond halftien gedaan met eten en voor de rest was daar geen kloten te zien en al mijn boeken zijn al uit (dringend eens nen boekenwinkel zoeken waar ze engelstalige boeken hebben) dus ik denk: ik doe nog eerst even een wandelingetje langs het meer voor ik in bed kruip. Ik draai den hoek om en ik zie lichtjes. Dus dat moest onderzocht worden. Wat bleek? Ik lag aan de rand van een klein stadje! Ik daar naartoe natuurlijk en dat was levendig as hell! Na een tijdje had ik door dat er meer te doen was dan gewoon levendig. Was dat daar den eersten avond van de Palio! Da's een soort van middeleeuws gebruik waarbij de verschillende wijken van de stad tegen mekaar strijden. Keishow! Den dag nadien Castiglione del Lago bezocht, aan de overkant van het meer. Echt een zeer mooi stadje! En nadien naar Bart en Ella gereden die op een uurtje van hier zitten. Ik had nog een fles wijn bij van in Kroatië, en heb er hier eentje gekocht van Umbrië en eentje van Toscane zodat we een beetje aan vergelijkend warenonderzoek konden doen. De eigenaar van hun huisje (den Giovanni) had die avond zijn dochter op bezoek en ging met de vrouw en de nonna een BBQ doen en hij had ons maar ineens mee uitgenodigd. Wij daar dus met den Giovanni vlees gaan kopen bij ne keicoolen beenhouwer. Die snijdt een stukje prosciuto af om ons te laten proeven en den Giovanni zegt: "Lekker, mijn felicitaties!". Waarop de coolen beenhouwer, kurkdroog: "Ik weet het..." s' Avonds dus weeral verbroederd en halverwegen den avond nog te horen gekregen dat ik daar in een appartement mocht gaan slapen dat toch leeg stond. Deed wel eens deugd om nog eens in een fullsize bed te slapen Als tegenprestatie moest ik enkel een kaartje sturen vanuit Spanje. 's Morgens op het gemakske ontbeten met Bart en Ella, nog wat tips gekregen van things to do van den Bart, waarvoor nogmaals dank. En dan den auto terug ingeladen (met vers gewassen gerief, dank aan Ella en het wasmachien) en naar Assisi gereden. Ook wel best de moeite, al is het maar om te zien hoe er een hele industrie kan ontstaan rond de mystificatie van 1 persoon. En dan bedoel ik Franciscus he, niet den Big Boss van heel de sekte... Die avond bij gebrek aan alternatief terug naar Passignano gereden om te overnachten. 's Avons terug het stadje in en 2 Deense vrouwen tegengekomen, Sofie en Karen, en weer verbroederd natuurlijk. Dag nadien gewoon een beach-day gehouden aan het Lago Trasimeno. Het was weer koeke-heet! Ergens rond de 40°! Ik dacht dat mijn vel ondertussen al wel iets gewoon was, dus over heel den dag mezelf ne keer of drie ingesmeerdat - komt er trouwens toch terug ineens uitgezweet - maar dat had ik toch wat fout ingeschat. Niet echt hard verbrand, maar toch duidelijk voelbaar. En ondertussen zijn we dus weer helemaal bijgeschreven en zit ik aan mijn ontbijt, al is het nu tien uur in plaats van halftien. Plan voor vandaag: een plekske zoeken waar ik online kan en voor de rest weet ik het eigenlijk nog niet. Je leest het wel in mijn volgend berichtje.
Ik zit nu in Split, en ik heb in het internetcafé een half uurke internet gekocht. En dus heb ik al mijn offline berichtjes even online gezwierd. Gisteren heb ik Paklenica bezocht, een natuurpark vlakbij de kust. Toen ik daar naartoe reed ben ik een stukje door het binnenland gegaan. Wel redelijk confronterend, van het moment dat je van de toeristische streken weg bent, dan zie je de oorlogswonden nog: kapotgeschoten huizen met kogelgaten en gaten van obussen, mijnenvelden vlak naast de weg...
Paklenica was zeer mooi maar ook wel serieus zwaar! Het was wel 35 graden in de schaduw. En op sommige momenten moest je door de blakke zon, met nog wat extra stralingswarmte van de rotsen onder je. Maar zoals gezegd: heel mooi en dus de moeite!
Split was ook zeer mooi. Ik ben nu eigenlijk wat aan het wachten tot het kotje van de ferry overgaat. Ik ga een ticketje kopen naar Ancona (IT) en dan bij Bart en Ella op bezoek.
Weeral een offline-stukje. Het is de laatste week toch wat moeilijker geweest om een internetverbinding te vinden. Al moet ik in alle eerlijkheid ook wel vertellen dat ik er niet echt hard naar zoek hoor. Als ik toevallig een McDonalds of iets zou tegenkomen, dan stop ik wel. En verder probeer ik elke avond een netwerk te zoeken op de plek waar ik sta. Zoals nu, op een camping tegenover de ingang van Paklenica. Na de overzet (zie vorige post) rustig doorgereden naar Plitvice. Onderweg voorbijgestoken door 2 plaatselijke Schumachers die gewoon links bleven rijden en de andere auto's met de tientallen tegelijk voorbijstaken. Voor een bocht, voor een heuveltop, het maakte allemaal niet uit. Ik dacht nog: "Dat blijft toch niet duren ze.". En inderdaad, een paar minuten later stond alles stil, accident. Geen idee hoe het met de mannen is afgelopen, maar hopelijk voor hun blijft het bij een harde les. 's Avonds op een camping bij Plitvice gaan staan. Op de parking van Plitvice zelf mocht ik namelijk niet blijven staan. Heel propere en leuke camping trouwens, en best goedkoop ook nog. 90 Kuna of een dikke 10 EUR. De dag nadien Plitvice bezocht. Heel mooi park. Mooie meren met keimaffe kleuren, ook voor een kleurenblinde en mooie watervallen. Een grote wandeling van ongeveer 20 Kilometer gedaan doorheen het park. Dat was wel redelijk vermoeiend dus ben ik die avond terug naar dezelfde camping gereden. Die avond kwamen er ook nog 2 jonge twintigers uit Brussel naast mij staan met hun tentje, Ronny en Alice. 's Avonds serieus verbroederd met enkele flessen pivo en een halve fles Slivovice! Den dag nadien (vandaag dus) met ne serieuze kater richting Paklenica gereden waar ik morgen wil gaan wandelen door het nationaal park. Ik heb de toeristische route genomen, de Magistrale. Een heel mooie weg die langs de kust loopt. Links het Velebit-gebergte en rechts de zee, prachtig! Vandaag ook weer serieus veel haarspeldbochtjes gedaan, of Serpentina's, zoals ze dat hier noemen. Nu weet ik trouwens ook waarvoor die kleine raampjes boven de achterdeuren van nen Defender dienen Over Defenders gesproken: ik had nog nooit nen andere witte 110 tegengekomen en vandaag heb ik er begot 3 gezien. Vijf zelfs als ik die twee van de politie meetel, maar die waren natuurlijk niet helemaal wit. Ciao!
Weeral een offline-stukje. Ik ben nu aan het wachten op de ferry in Merag om naar het eiland Krk te gaan. Bedoeling is om verder te rijden naar de meren van Plitvice en daar vanavond aan te komen zodat ik morgen de meren kan bezoeken. Que ha pasado sinds mijn laatste berichtje? Zondag wou ik gaan wandelen. Volgens mijn Michelin-gids zijn de eilanden Cres en Losinj namelijk een paradijs voor wandelaars met zeer veel uitgezette wandelpaden... Zal allemaal wel zijn, maar bij de plaatselijke toeristische diensten weten ze in alle geval van niks. En stafkaarten of wandelkaarten zijn niet te vinden. Dus een beetje aan het aanmodderen geweest en ten langen leste naar het eiland Losinj gereden waar een "dolfijnencentrum" zou zijn. Stel u er niet te veel van voor. Een kamer in een oud huis met daarin een paar posters over het leven in de zee en een paar computers die een powerpoint afspelen. Maar soit, het is in een mooi dorpje te doen. In de namiddag op Losinj gaan wandelen. Stevig! Het eiland is eigenlijk een lange worst die op zijn smalst slechts 2 kilometer breed is met in het midden een heuvelrug. Van de ene kant naar de andere gewandeld, ondertussen nog een cache'ke meegepakt. Eindbestemming was een baai waar je alleen te voet of met de boot kan komen. Cool! 's Avonds wou ik naar de beenhouwer maar was ik even vergeten dat het zondag was. Dus ergens ne Cevapçiçi gaan scoren. Soort van reuzegrote hamburger. Daarna mezelf wat gaan verfrissen en op hetzelfde terras naar de finale gaan kijken. Ik heb maar één match gezien van heel het WK, maar dit kon ik toch niet laten liggen precies. De dag nadien moest er dringend gewassen worden (mijn kleren, ik hou mezelf nogal best proper, dank u) en kijk, toen ik opstond lag er achter mijn achterdeur een waterslang! De plaatselijke gemeentearbeider was de planten aan het water geven. Van de gelegenheid gebruik gemaakt om een waske te doen. In de namiddag naar een strandje gereden waar je volgens de Turist Info enkel te voet kon geraken. Maar toen ik het plan zelf eens bekeek, was er sprake van "vehicle track". En inderdaad, een mooie dirt road recht naar mijn eigen privé-strand, Zabodaski. Een paar uur helemaal alleen gelegen tot er in de namiddag nog wat volk langskwam. En ondertussen de was laten drogen en mezelf nog eens goed laten verbranden 's Avonds in Cres wat vlees en groensels gaan kopen en terug gereden naar Vrana om te overnachten, aan het kerkhof btw. 's Morgens kwam er nog een Deuze Duitse zeggen "Campieren ist verboten hier!!!". Ik had bijna teruggezeg: "Aber selbstverstendlich, Frau Hauptsturmbahnfurher! (klak)" En nu zit ik dus op de ferry te wachten, vlak achter ne sympathieken Duitser. Ook ne cacher trouwens, BigHiker. Tot de volgende! P
Ik maak dit berichtje even offline in het dorpje Lubenice, keiferm btw! Wat is er ondertussen allemaal gebeurd sinds m'n laatste berichtje? Ten eerste was het plan toen om diezelfde avond de ferry te pakken naar het eiland Cres. De laatste ferry vertrekt om 22:00 dus ik ging nog even naar de winkel op het vasteland. En ik dacht nog bij mezelf: wha'ever happens, tonight I'm on the Island! Ja, mooi niet dus! Ik kom terug van de winkel en zie dat m'n linkerachterband wel serieus plat staat! Eens goed tegen geshot, en ja hoor: platten tuub! Bandje vervangen (zo nen band van nen Def weegt trouwens al iets) maar dan wou ik wel op het vasteland blijven om naar de plaatselijke Donckers te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. 's Avonds een mooi plekske uitgezocht ergens bij de plaatselijke zoutberg. Daar moest voor het eerst toch geen volk zijn. 's Morgens naar de bandenman gereden en het was idd nen Donckers. Oudere, norse man, met stielkennis en waarschijnlijk heeft hij te veel gerekend Maar soit, ik moest toch verder. Dan de ferry gepakt in de voormiddag en rond de middag was ik on the Island! Eerst naar Belin gereden, daar het plaatselijk Ecocenter bezocht waar ze gieren redden. Nadien verder gereden naar Valun waar ik wat aan het strand ben gaan bakken en braden. Dat is me zo bevallen dat ik in plaats van de dag nadien te gaan wandelen onmiddellijk besloten heb om de dag nadien (zaterdag) nog eens te gaan bakken en braden. Diezelfde avond naar Lubenice gereden. Mooi dorpje op een klif met een werkelijk PRACHTIG uitzicht over de Adriatische Zee. Daar op de parking blijven slapen. Diezelfde avond begonnen daar de plaatselijke Parkavonden. Dus ik zat daar 's avonds op een bankje, met links van mij de zee en de ondergaande zon en voor mij een opera in open lucht. Het is weer eens wat anders... Vandaag dus heel den dag gaan luieren op het strand. Terwijl ik daar lag, kwam er eerst een motorjacht aan. Prachtig ding, twee verdiepen hoog! Een paar uur later komt er daar nog een jacht aan waarbij dat eerste gewoon in het niets verzonk! Dat tweede had vanachter zelfs een garagepoort waaruit een klein bootje kwam (om aan land te gaan) en een jetski! En tegen de avond kwam er nog een zeiljacht aan dat nog groter was. Er is er altijd wel eentje groter Vanavond mezelf nog eens een lekker restaurantje kado gedaan. Calamari gegeten, en prosciuto als voorgerecht. Heeft goed gesmaakt. Nu afrekenen en wat foto's gaan pakken van de ondergaande zon hier, moet ook de moeite zijn! Los groetos del P!
Als ik op reis ga naar de zee: snorkelgerief meepakken! Als ik op reis ga naar dé streek van de olijfolie (Istrië), niet de dag voor ik vertrek een fles olijfolie gaan kopen in den Delhaize! Als ik op reis ben in de streek van de Grappa, geen fles Slivovice kopen in de plaatselijke Lidl! Als ik ga zonnen op een FKK-strand, niet vergeten alles goed in te smeren! (Dat laatste is een grapje ze, ik smeer me altijd goed in)
Het is nu ochtend, al weet ik niet zeker van welke dag. En ik zit hier in het zonnetje aan de kerk te wachten tot de mensen van nr 38 wakker zijn. Die hebben blijkbaar de sleutel van een mooi kerkje hier (Beram) in de buurt. En omdat tegenwoordig blijkbaar iedereen draadloos internet heeft, al dan niet beveiligd, kan ik hier in dit boeregat even online
Mijn uitspraak van het Kroatisch is ondertussen al zo goed dat indien ik "dobra dan" (goeie dag) zeg, dat de mensen mij spontaan in het Kroatisch beginnen te antwoorden, waarop ik dan zeg "Ne, only dobra dan"
Verder reed ik een paar dagen terug door Slovenië en daar was ik ook nog iets grappig tegengekomen. Ik reed over de autostrada en zag plots een bord naast de weg met daarop in dikke hoofdletters, met uitroepteken en een totaal nietszeggend pictogram: "Prdzi Zol!" (of zo iets). Da's wel lachen, ge hebt dus totaal geen idee wat daarmee bedoeld wordt he...
Gisteren Pula bezocht. Heel mooie stad. Vroeger Romeins bolwerk geweest. En daar staat nog een van de best bewaarde amfitheaters. Echt de moeite! En ter plaatste een cache'ke gedaan Nadien een toerke gedaan naar het binnenland en ergens in een klein dorpke op het baskebalveld blijven slapen.
Plan voor vandaag: rondrit binnenland en oversteek naar het eiland Cres.
Het is hier wel toeristisch ingesteld, maar toch niet helemaal. Als je bijvoorbeeld in een stadje aankomt, dan weet je dat er ergens parkeerplaatsen moeten zijn, maar niemand die er aan denkt om wegwijzers naar die parkeerplaatsen te zetten
Ondertussen is het tien na acht ('s morgens) en ik ga mij een plaatske in de schaduw zoeken want het wordt alweer pokkeheet.
Ik zit ondertussen in Istrië (en het is hier WARM). De dag na die
mooie Alpenrit heb ik nog een mooiere toer gedaan! 's Morgens vroeg
vertrokken en de Timmelsjoch gedaan, geweldig mooi. Nadien de Jaufenpas
en Kreusbergpas. In totaal een dikke twee uur haarspeldbochten en passen
gedurende ongeveer 80 kilometer. Bijna drie keer klaar... (Ons
moeder leest blijkbaar ook mee dus ik moet wat op m'n taalgebruik
letten).
Trouwens, je merkt dat je in het Zuiden zit. De rijstijl
wordt anders. Verkeersregels zijn louter indicatief, ELKE bocht wordt
afgesneden ook al heb je een dikke Defender als tegenligger, ...
Diezelfde
dag tot in Poreç gereden en de eerste de beste camping gepakt wegens
redelijk moe. Druk en vol toeristen, maar soit, ze hadden er lekkere
calamari fritti, dus dat maakt ook al veel goed. De zondag dan een
rustdag gepakt op de camping. Wat kleren gewassen, wat in de zon gelegen
(verbrand natuurlijk), wat gezwommen (ZAAAALIG water) en 's avonds een
spaghetti'ke gemaakt en ineens saus voor drie dagen. Om u een idee te
geven over hoe warm het daar was: de douches lagen op ongeveer 200 m
van mijn kampeerplek en als ik ging douchen zonder me af te drogen, dan
was ik droog tegen dat ik aan den auto was...
Maandag een bezoek
gebracht aan Poreç. Kan best een mooie stad zijn, maar dan moeten ze
eerst 95% van de toeristen buitensmijten. Ik vond het maar niks met al
dat volk. Doorgereden naar Rovinj (via het Fjord van Lim). Rovinj is een
pak kleiner, minder toeristisch, en beviel me en pak beter. Nadien
doorgereden naar Pula en een camping gepakt op het schiereiland
Premantura.
Dinsdag weer een rustdag gehouden, maar deze keer
voornamelijk verplicht. Ik zit nml met een ontsteking aan mijn tand en
ben antibiotica en pijnstillers aan het pakken. Dinsdag was ik eigenlijk
heel den dag van de kaart en ben ik gewoon rustig in de schaduw blijven
zitten en veel geslapen.
Vandaag lijkt het iets beter met de
tand en ga ik Pula bezoeken en nadien waarschijnlijk binnenland
Istrië...
Amai, vandaag ongeveer de mooiste autorit van m'n leven gedaan. Massive thx to Peter C! Via het Zwarte Woud Oostenrijk binnengereden, ondertussen ongeveer een uur naast de Bodensee gereden. Die See ist so groht dat het bijna een Zee is, of ein Mer, ge snapt me wel. In alle geval, het was de moeite. Dan naar het Lechtal gereden, nadien een pracht van een pas tussen het Lechtal en het Otztal en dan nog een prachtige pas naar Obergurgl... Echt keihard de moeite! De passen zijn bij momenten zo steil dat je echt wel op je toerental moet letten, zeker met zo ne camion gelijk nen Defender. Maar als ge hem in z'n juiste versnelling houdt, dan gaat het gelijk een naaimachientje! Zelfs nen BMW aan het opjagen geweest ... Het rijdt hier tsjokvol motoren natuurlijk, en gelijk hebben ze. Het is hier echt gewoon een bochtenparadijs. Voor morgen staat de Timmelsjoch op het programma en dan verder door naar Istrië.
Net zoals gisteren heb ik weer een pensionnetje gezocht. Heb ongeveer 10 uur in den auto gedaan en en morgen zal het nog een lange dag worden, dus enig comfort (en een douche) zijn wel stevig aan te bevelen. Na de douche tot in het dorp gewandeld en mezelf op nen Tiroler Gröstl en einen Grossen getrakteerd. Dat had ik wel verdiend vond ik zo!
Vandaag scheen de zon weer dat het geen naam had. De linkerarm regelmatig ingesmeerd met factor 50, ik rijd Johnny-style, weet u wel
En nu lig ik hier op mijn kamer in Pension Bergfrieden, met op de achtergrond het geluid van een waterval en zicht op de vallei... Life is a fucking beach!!!
PS voor de collega's: ik heb nog niks van Sissi gehoord, keep you posted...
Dag 2 van de vakantie. Gisteren tot in het Zwarte Woud gereden (Haus Muhlengrund, op aanraden van Peter en An) en vandaag van daar uit naar Oostenrijk/Italië via een paar prachtige Alpenpassen. Keihard kicken gewoon!
Gisteren ook gemerkt dat nen Defender met open ramen en flappen vooraan (airco avant den oorlog) redelijk veel lawaai maakt, zeker op de autostrade. Dus gisteren heb ik heel den dag met oordopkes gereden. Het is weer eens iets anders
Nu even aan het rusten aan ne McDonalds en daar hebben ze draadloos internet. Dus maak ik van de gelegenheid even gebruik.
In tegenstelling tot een vorig berichtje ben ik vandaag dus niet vertrokken. Ten eerste had ik verleden week te horen gekregen dat mijn job in het onderwijs (om wille van wettelijke redenen, iemand anders had TADD, voor zij die thuis zijn in de materie) waarschijnlijk volgend jaar niet verzekerd zou zijn. Gezien ik een prachtig jaar achter de rug had, was dat wel even een opdoffer natuurlijk. En dan moet er daarnaast ook terug gesolliciteerd worden. En ten tweede was het laatste dagen redelijk stresserend, waarschijnlijk ook wel door bovenstaande reden, waardoor ik echt niet klaar was om te vertrekken.
Dus: morgen ben ik weg, net voor het hier tropisch warm wordt...
De auto is bijna volledig ingeladen. Zodadelijk nog wat kleding inpakken en we zijn er.
En voor de rest zal het Lot mijn reisleider zijn. Zoals eerder gezegd heb ik wat vrienden die onderweg ook ergens op verlof zijn. Ik heb leuke adresjes doorgekregen, ... En dat alles samen zal mee mijn reis bepalen.
Dus, als je nog op reis bent in juli of augustus, of je kent nog leuke plekjes in Croatië, Italië, Frankrijk of Spanje, dan geef je maar een seintje op PopReis@gmail.com
Ik heb een Defender 110 gekocht, bouwjaar 1998, Td5 motor. Hij is
ingeschreven als lichte vrachtwagen en ik heb hem een beetje aangepast
om mee op reis te kunnen gaan.
Aanpassingen: - nieuwe
bestuurderszetel geplaatst (oude was versleten, ons moeder mag't ni
weten) - nieuwe autoradio geplaatst (met iPod-aansluiting zodat ik
niet naar Duitse muziek moet luisteren onderweg) - bedplank
geïnstalleerd (wegklapbaar, maar ze zal 99% van de tijd wel uitgeklapt
zijn) - tweede batterij geïnstalleerd + omvormer zodat ik met een
gerust hart stroom kan verbruiken (inclusief 220V) zonder schrik te
moeten hebben niet meer te kunnen starten - verduistering op de ramen
zodat ik aangenaam kan uitslapen
Vandaag voor de eerste keer de auto eens helemaal ingeladen. Gewoon om te zien waar ik alles het beste kwijt kan. Het grote voordeel van een Defender 110: hij is groot en ik krijg dus heel makkelijk alles weg. Van het moment dat ik onderweg ben, zal alles zijn juiste plaats wel krijgen.
Ook wel leuk: naast Bart en Ella die eind juli in Italië zitten, zitten Peter en Lief begin augustus in Frankrijk. En dat komt ook ongeveer uit met mijn plannen. Dus misschien kan ik wel regelmatig bij vrienden langs. Zou ook wel leuk zijn
In bijlage een foto van een lege en een van een volgeladen auto.
Voila se, that's the spirit! Nog niet vertrokken en het plan is al weer aangepast. Ik ga 9/10 al een dag vroeger vertrekken, woensdag 30 juni dus. Waarom? Als ik een dagje vroeger vertrek, dan kan ik rustig elke dag een 500 Km doen en dan ben ik op drie dagen in Istrië. Anders zou ik die afstand op 2 dagen afhaspelen en dan is het eerder werk dan wel vakantie. En dat is niet de bedoeling.
Vandaag na het school ook even langs de Keuring geweest om een weging te laten doen. Dus ook dat is allemaal in orde. Verder heb ik vandaag de exacte data doorgekregen van de vakantieplannen van vrienden van mij. Die zitten in Italië rond dezelfde periode dat ik in Kroatië/Italië zit. Maar op het eerste zicht lopen de periodes naast mekaar en zullen we mekaar dus niet zien. We zullen wel zien hoe het allemaal loopt.
Een plan moet er zijn, al is het maar om er vanaf dag 1 van af te kunnen wijken.
Voorlopig ziet mijn plan er als volgt uit: een drietal weken Croatië, met de overzet naar Italië, op het gemak door Italië en langs de Franse Riviera richting Pyreneeën, een stukje Pyreneeën meepakken en doorrijden naar de Picos de Europa om daar wat te wandelen met een kameraad die daar ook zal zijn, vervolgens naar de Extremadura om vanaf daar naar huis te rijden.
Wat is de bedoeling? Ik vertrek binnenkort (rond 1 juli) op reis door Europa en ik had al van enkele mensen gehoord dat ik ze op de hoogte moest houden. En als je op reis bent, dan hou je zowiezo graag een soort van dagboek bij ook.
Vandaar deze optie. Een mens moet met z'n tijd meegaan, niet waar?
Dus hier zullen regelmatig postjes verschijnen van mijn trip en de resterende voorbereiding.