Weer vroeg op, maar een geweldige verrassing: blijkbaar is het gestopt met regenen. Ontbijten en naar de lijn. En zowaar, als het licht word is er geen wolkje aan de hemel en we hopen allen dat het zo nog vele weken zal blijven. Als de bakken weg zijn naar MOC voor de namiddagplanning en het zijn weer bommen. Eerst laden en dan bikken, het eten is hier goed alleen een probleem: t is twee keer warm, dus de kilos zullen er aanvliegen. De sfeer in de groep gaat er zienderogen op vooruit en er wordt goed gelachen. Nu beginnen ook de eerste tekenen van het andere eten de kop op te steken, de darmen beginnen te rammelen en af en toe klinkt er wel een scheet in de bus. Na de tweede wave hoeven we geen bommen meer te hangen want er wordt slecht weer voorspeld op de range. Dus bakken afwerken en naar de kamer. Rap omkleden en een toerke in de omgeving maken om toch iets van Noorwegen te zien en te shoppen. Dat shoppen valt een beetje tegen, het is hier pokkeduur, 4,5 voor een halve liter bier. Dieter zal hier geen moeite hebben met sparen. Het is hier mooi: heuvels en fjorden en verspreidde boerderijen. Wat opvalt: in de dorpjes waar we doorrijden is soms een winkeltje maar nergens een café of restaurant te zien, dus ik vermoed dat het hier thuisdrinkers zijn. Poging Nr 2 voor internet, maar weer nada, is wel frustrerend als bijna iedereen rond jou wel internet heeft. Na het eten naar de Bierkelder maar het is daar zo ongezellig en er hangt een raar geurtje, dan zijn we maar terug naar de slaapblok gegaan en hebben we onze noodvoorraad JP5 aangesproken in de ontspanningsruimte.
Opstaan om 5:45 uur, douchen en aankleden de gordijnen open en: .het regent pijpenstellen, naar de mess voor het ontbijt. Op de lijn aangekomen en na wat zoeken naar materiaal begonnen met laden, na 5 minuten drijfnat, want onze regenkledij zit nog in de groene koffer en wij weten niet waar die staat, klinkt bekent!!! Dus na het klaarmaken van de eerste wave kan iedereen terug naar de slaapblok om droge kleren aan te trekken. Ondertussen ontvang ik op MOC van Fred, een oude bekende van vorige moves, de tasking voor de namiddagwave, en als de bakken op de lijn staan beginnen we eraan. Zijn net op tijd klaar om nog een hapje te eten want de mess gaat sluiten. Na de 2de wave moeten de bommen gehangen voor dinsdagmorgen, dus dat doen we dan ook nog maar. Ondertussen hebben we gelukkig wel onze regenkledij gevonden, scheelt een pak aan omkleden. Probeer in de Canteen op het internet te geraken, maar nougaballen, is wel balen want ik wil naar huis bellen, mijn mail controleren en aan mijn blog beginnen. s Avonds nog een lekkere maaltijd en dan een pintje drinken en wat keuvelen in de Bierkelder, we zijn wel allemaal wapenmaker maar kennen niet iedereen even goed maar het is toch een gezellige babbel. Maar weer niet te laat, want om 5:45 loopt de wekker weer af.
Om 7:30 in KB vertrokken richting Melsbroek om twee uur voor vertrek bagage in te checken en koffie te drinken. Onmiddellijk bij aankomst krijgen we bericht dat we zowiezo twee uur vertraging hebben. Bwah, wat zijn twee uur op 7 weken, pindanootjes. Om 12 uur horen we tijdens het nieuws dat de C-130 voor Afganistan in panne staat en dat er een vervangtoestel gezocht wordt, je kan al raden welke C-130 dat gaat worden: de onze natuurlijk. De ouw rotten onder ons voelen al nattigheid en verheugen zich al op een retourtje a la maison om het morgen nog eens te proberen. Ogenblikkelijk past men onze vertrektijd aan naar 15 uur met een vraagteken, wat het vermoeden alleen maar groter maakt van nog een nachtje thuis te slapen. De klok staat op 15 uur en we zijn nog steeds niet door de controle geweest. De onrust stijgt. Om 15:15 gaan we eindelijk door de controle en klimmen we aan boord van de gerepareerde C-130. Na een vlucht van 3 uur landen we om 18:45 in Örland Noorwegen, waar we verwelkomt worden door een koude wind en horizontale regen, ik schat een graad of 5-6. Snel met de bagage naar de kamer en rap naar de mess voor de eerste Noorse maaltijd, het personeel werkt wat langer om ons nog te kunnen voederen. Terug naar de kamer, rap een douchke en naar de Bierkelder voor enkele pintjes. Rond middernacht in onze tram gekropen want morgen is het weer vroeg dag, moeten om 7 uur op de lijn zijn om bommen te hangen.
Weer vroeg op, maar een geweldige verrassing: blijkbaar is het gestopt met regenen. Ontbijten en naar de lijn. En zowaar, als het licht word is er geen wolkje aan de hemel en we hopen allen dat het zo nog vele weken zal blijven. Als de bakken weg zijn naar MOC voor de namiddagplanning en het zijn weer bommen. Eerst laden en dan bikken, het eten is hier goed alleen een probleem: t is twee keer warm, dus de kilos zullen er aanvliegen. De sfeer in de groep gaat er zienderogen op vooruit en er wordt goed gelachen. Nu beginnen ook de eerste tekenen van het andere eten de kop op te steken, de darmen beginnen te rammelen en af en toe klinkt er wel een scheet in de bus. Na de tweede wave hoeven we geen bommen meer te hangen want er wordt slecht weer voorspeld op de range. Dus bakken afwerken en naar de kamer. Rap omkleden en een toerke in de omgeving maken om toch iets van Noorwegen te zien en te shoppen. Dat shoppen valt een beetje tegen, het is hier pokkeduur, 4,5 voor een halve liter bier. Dieter zal hier geen moeite hebben met sparen. Het is hier mooi: heuvels en fjorden en verspreidde boerderijen. Wat opvalt: in de dorpjes waar we doorrijden is soms een winkeltje maar nergens een café of restaurant te zien, dus ik vermoed dat het hier thuisdrinkers zijn. Poging Nr 2 voor internet, maar weer nada, is wel frustrerend als bijna iedereen rond jou wel internet heeft. Na het eten naar de Bierkelder maar het is daar zo ongezellig en er hangt een raar geurtje, dan zijn we maar terug naar de slaapblok gegaan en hebben we onze noodvoorraad JP5 aangesproken in de ontspanningsruimte.
