Om 7:30 in KB vertrokken richting Melsbroek om twee uur voor vertrek bagage in te checken en koffie te drinken. Onmiddellijk bij aankomst krijgen we bericht dat we zowiezo twee uur vertraging hebben. Bwah, wat zijn twee uur op 7 weken, pindanootjes. Om 12 uur horen we tijdens het nieuws dat de C-130 voor Afganistan in panne staat en dat er een vervangtoestel gezocht wordt, je kan al raden welke C-130 dat gaat worden: de onze natuurlijk. De ouw rotten onder ons voelen al nattigheid en verheugen zich al op een retourtje a la maison om het morgen nog eens te proberen. Ogenblikkelijk past men onze vertrektijd aan naar 15 uur met een vraagteken, wat het vermoeden alleen maar groter maakt van nog een nachtje thuis te slapen. De klok staat op 15 uur en we zijn nog steeds niet door de controle geweest. De onrust stijgt. Om 15:15 gaan we eindelijk door de controle en klimmen we aan boord van de gerepareerde C-130. Na een vlucht van 3 uur landen we om 18:45 in Örland Noorwegen, waar we verwelkomt worden door een koude wind en horizontale regen, ik schat een graad of 5-6. Snel met de bagage naar de kamer en rap naar de mess voor de eerste Noorse maaltijd, het personeel werkt wat langer om ons nog te kunnen voederen. Terug naar de kamer, rap een douchke en naar de Bierkelder voor enkele pintjes. Rond middernacht in onze tram gekropen want morgen is het weer vroeg dag, moeten om 7 uur op de lijn zijn om bommen te hangen.
