De nacht was een grote ellende. Ons Franse kamergenoot had blijkbaar een beetje te diep in het glas gekeken en heeft zowat de hele nacht liggen zingen en verhalen verteld. Om 6 uur ben ik dan maar opgestaan en vertrokken naar mijn favoriete terrein het hooggebergte. Het is een geweldige dag geworden. Onder een stralend zonnetje en op mijn eentje richting Rabanal in een prachtige omgeving. Ongelooflijk panorama met al die fauna en flora, daar krijg je echt een kick van. In Rabanal ben ik nog even langs gegaan bij onze landgenoot uit Grimbergen maar hij was niet thuis
Ondanks dat er geen pelgrims te bespeuren waren bleek alles toch volgeboekt. Er zat dus niks anders op dan 5 km verder gaan naar Foncebadon, alvast een goede opwarmer voor morgen. Daar aangekomen had ik direct een kamer. Toen de interne keuken was gedaan ging ik naar het terras en wie zit er daar, jawel onze vriend uit Grimbergen. Weer 1 van die toevallige gebeurtenissen die zich met regelmaat voordoen in de camino. Jammer dat hij al een beetje beschonken was want hij was met een medeburger van 86 jaar naar Astorga geweest om zijn pensioen. Ik weet niet of er nog veel overschiet van dat pensioen. Voor de rest hebben we met onze kleine clubje weer gezellig en vrolijk gegeten vanavond en nu gaan we slapen.
|