Daarna hebben we de stad platgelopen en het busstation voor Helle opgezocht want ze was er niet gerust in tegen morgen. Vanaf morgen gaan we dus met drie mannen verder richting Navarette (op zijn minst), op liefst nog iets verder want we mogen wel eens gaan opschieten vind ik. Maar goed in de camino neem je tijd voor je vrienden natuurlijk. Nu gaan we met zijn allen eens lekker gaan eten als afscheid aan Helle en morgen vliegen we der in.

Tot morgen

Marnix

Al voorbij was. We zijn dan maar vertrokken naar het centrum daar vonden we Helle met Bob. Nog even naar de kerk en weg waren we richting Logrones. Gezien de korte afstand zou dat een ritje worden van 11 km. Ik zou natuurlijk kunnen verder gaan maar wou de groep blijven om reden dat Helle maandag al naar huis gaat. Ik vind dat wel een beetje vervelend , het is haar 1e camino en tegen de tijd dat je uw draai gevonden hebt moet je naar huis.

Vind ze nu zelf ook wel. Gezien de korte afstand waren we vroeg in Logrones, niet bepaald mijn stad. We zijn gezamenlijk iets gaan eten en hebben overleg gehad wat we morgen zouden doen. We gaan morgen met zijn allen een hotel boeken en de stad verkennen. Als dat maar goedkomt.

Voor de rest hebben we niks meer verricht dan gebabbeld en gedronken. Een onverwachte rustige dag dus en morgen volgt er nog een.

De nachtrust was wel bijzonder Joseph en Mette zijn snurkers maar het heeft me niet gehinderd. Ik heb weinig geslapen maar het heeft me niet gestoord, genoten van  de stilte. 's anderendaags is iedereen zowat zijn eigen weg gegaan zoals gebruikelijk in de camino. Ik ben samen met Helle tot in Tores del Rio gegaan. We hebben genoten van het prachtige landschap en veel gebabbeld. Ik ben uiteindelijk verder gegaan want ik heb nog een hele weg af te leggen en zij gaat zondag naar huis. De laatste drie km heb ik voor het eerst  een beetje regen gehad wellicht de voorbode van een week regen. Aangekomen in Viana een appartementje gevonden voor mij alleen voor slechts 20 euro. Vanavond ga ik eens goed eten in een restaurant waar ik de vorige keer geweest ben. Morgen richting Logrono en waarschijnlijk ga ik weer aan sluiten bij de groep.

Tot morgen

Marnix

Zij gingen niet verder en ik ben daar dan ook maar gebleven gezien mijn blaren, kwestie van voorzichtig zijn en het is trouwens toch een goede bende.

Het zou een makkelijke trip worden maar dat pakte wel even anders uit. Toen ik opstond had ik een ontsteking aan mijn vinger, op zich niet zo heel ernstig maar al toen ik Cirauqui aankwam ben ik toch maar naar de dokter gestapt. Hij vroeg naar mijn europese verzekeringskaart maar kon die niet vinden,. Ik heb hem dan maar mijn sis kaart gegeven en blijkbaar ging dat ook en moest ik niets betalen.  Dan nog even naar de pharmacie en weg waren we.

Op weg naar Lorca kreeg ik indruk dat de blaren op mijn voeten hun intrede deden en die indruk werd al gauw bevestigd. Toen ik in de beoogde alberge aankwam stonden er inderdaad 2 grote blaren op mijn voeten. 

In Lorca heb ik dan den Jos opgebeld want die kwam met zijn collega achter mij. Ik heb voor hen een bed gereserveerd op mijn kamer zodoende wist ik zeker dat ik  geen snurkers op  mijn kamer zou hebben. Een goede nachtrust was een absolute must. 

Ondertussen heb ik een gezellig maar aandoenlijk gesprek gehad met Mette meisje uit Denemarken.

's avonds hebben we met zijn allen iets gegeten en zijn we na een stevig glas wijn gaan slapen want morgen rest er ons een zware dag naar Los Arcos en met die blaren ik ben benieuwd wat dat gaat worden. 

e dat gaat verlopen leest u morgen (misschien)

Marnix

Later kwam ik Joke tegen, ze was gevallen en was gewond aan haar kin maar het viel wel mee. Haar bril was kapot en dat vond ze nog het ergste. Ik ben bij haar gebleven tot in PAMPLONA en hebben samen gezocht naar haar (gereserveerd) verblijf. Ze moest daar om half drie zijn en ze was er niet gerust is maar het is zoals altijd in orde gekomen. Uiteindelijk hebben we nog een biertje gedronken en een paar pincho s gegeten en ben ik verder gegaan.

Ik zou stoppen in CIZUR MENOR maar er was geen plaats meer zodoende moest ik nog uterga zowat 12 km verder en naar een hoogte van 770 meter. Een eerste keer noodgedwongen in een municipal slapen dat beloofd niet veel goeds maar wie weet na 36 km.

Groetjes en tot morgen.

Marnix

Na een goeie douche het stadje in voor wat eten en toen kwam ik den Jos tegen (een van de eerste die ik ontmoette in ST JEan). We hebben afgesproken voor morgen. In het restaurant kwam ook Michael met zijn vriendin binnen, we hebben samen meer gebabbeld dan gegeten. Om 22.u30 zijn we uiteindelijk samen naar hetzelfde pension vertrokken voor een veelbelovende nachtrust.

Voor de rest was het genieten van de natuur en hopelijk blijft het weer ons goed gezind maar naar verluidt geven ze morgen 44 graden af. Dus vroeg starten is de boodschap.