Waarom voel ik me gespannen? Waarom loop ik op iedereen te vitten...waarom? Ik word helemaal gek van mezelf...kan er niet meer tegen... Waarom de ene dag vrolijk, en kan je de hele wereld aan, en voel je je de andere dag klote? Bij ieder dingetje ga ik al tekeer...waarom ziet niemand wat ik voel, of wat ik niet voel? Waarom zie ik het zelf niet, waarom voel ik het zelf niet, waarom kan ik dingen geen plaatsje geven? Ik wil geen bemoeienis van anderen, ik wil geen hulp van anderen...maar waarom helpt niemand me? Waarom ziet niemand hoe ik met mezelf zo in de knoei zit? Waarom zie ik niet in dat er zeker wel mensen zijn die dat zien? Zo verward ben ik...
Wat moet je als alles waar je sterk door kon zijn, Vervaagd, stort in het ravijn Hoe komt het toch dat ik nu zon verdriet heb Vroeger was ik gelukkig, of was dat nep? Waar moet ik heen met mijn verdriet Is er dan niemand die het ziet ? Geen enkel persoon die door mijn masker heen kan kijken, Die lach kan nog zo echt lijken Van al die pijn in mijn hart Iedere keer weer zo verward Vergeet het telkens weer Ook als ik probeer Het nou eindelijk achter me te laten Maar toch mocht het niet baten wanneer kan ik oprecht blij zijn wanneer is alles rozengeur en maneschijn? Zoveel vragen zonder antwoord Iedereen leeft verder, zo ongestoord Hoe kunnen mensen het zo leuk hebben in dit harde leven Nog even en ik ga het opgeven Dit is zo hard, dit is een beproeving, Mijn geluk is maar gering.
Als ik met je praat voel ik me heerlijk, vrolijk, gelukkig... jij laat me mijn ellende voor eventjes vergeten.. jij laat me lachen... jij bent men alles.. al zou ik je nooit ontmoeten, jij zit in mijn hart, en ik zal nooit vergeten wat je voor me heb gedaan, je zal nooit weten wat je echt voor me betekent
Jij bent iemand die er altijd voor mij is. Jij bent diegene die ik vanaf het begin van onze vriendschap volledig vertrouw. Iemand die precies weet hoe ik over iets denk en hoe ik in elkaar steek. Iemand zo mooi, ik denk dat er niet veel mensen zoals jou bestaan.
Elke keer als ik met jou praat kan ik mijn lach niet van mijn gezicht afhouden hoe hard ik het ook probeer. Bij jou voel ik me gelukkig, goed en kan ik mezelf zijn. Ik kan uren met praten over de meest gekste dingen maar ook over de meest serieuze dingen. Ik kan met jou lachen om de meest domste dingen.
Ik denk vaak aan jou als ik je even niet gezien of gesproken heb. Maar er zijn ook tijden dat ik je helemaal vergeet, omdat ik dan teveel aan mezelf denk. De laatste tijd is dit het geval geweest, ik hoop dat je dit begrijpt en ik wil je laten weten dat het mij spijt. Want ik wil een vriend als jou nooit kwijt!
Ik zal altijd voor jou klaarstaan zoals jij ook altijd voor mij hebt klaargestaan. Je kan met alles naar me toekomen als je iets dwars zit of juist als het heel goed met je gaat. Je MOET weten dat ik er altijd voor jou ben.
Ik hoop dat onze vriendschap in de toekomst intact blijft. Hopen dat het zo sterk is zoals ik het voel, sterk genoeg om alles aan te kunnen. Want een betere vriend als jou had ik me niet kunnen wensen.
Mijn hoofd staat op springen, ben zo boos... boos omdat ik hier alles alleen kan opknappen.. boos omdat als de kinderen vervelend zijn, niemand het van me over kan pakken.. boos omdat ik de kinderen te vaak afsnauw... boos omdat ik faal als moeder zijnde
hoe kan ik dit beschrijven iemand die altijd voor me klaar staat iemand die altijd achter me staat iemand die altijd naast me staat iemand die me altijd begrijpt iemand die altijd naar me luistert iemand die begrijpt wat ik voel iemand die me troost als het even tegen zit iemand die mee lacht als er wat te lachen is iemand die bereidt is dingen voor me op te geven iemand die mij kan accepteren zoals ik ben gewoon iemand zoals jij. bedankt voor alles, voor je steun, voor je begrip. ik had nooit gedacht dat deze vriendschap kon bestaan, maar jij bewijst het tegendeel.
Fijn gesprek gehad met iemand die ik nog nooit in het echt heb gezien maar er wel altijd voor me is geweest! Hij geeft me het gevoel alsof het mijn oudere broer is... Dus speciaal voor hem dit:
Dank je vriend
dank je , dat je met me praat er voor me te zijn als het niet zo goed gaat
dank je , dat je achter mij staat om mij op te vangen als iemand mij in de steek laat
dank je , dat je voor mij staat om mij te beschermen tegen al het kwaad
Hoe kun je jezelf zijn als je niet weet wie je bent? Hoe kun je vertrouwen op iemand die dat steeds weer schendt? Hoe kun je zeggen wat je voelt als niemand je begrijpt? Hoe kun je in de spiegel kijken als je niet op jezelf lijkt? Hoe kun jezelf leren kennen als je niet weet wat je bedoelt? Hoe kun je jezelf vertellen wat het is als je niet weet wat je voelt? Hoe kun je naar anderen luisteren als je niet naar jezelf luistert? Hoe kun je je vrij voelen als je aan huis zit vast gekluisterd? Hoe kun je iemand wat uitleggen als je zelf niet weet hoe het moet? Hoe kun je anderen liefde geven als je dat bij jezelf niet doet? Hoe kun je je hart volgen als je je hart niet kent? Hoe kun je jezelf zijn als je niet weet wie je bent?
Ik merk wel dat ik er geen goed aan doe om té open te zijn tegen iemand... de band die je met die persoon hebt kan daardoor ineens kapot zijn... ik merk dat er wat veranderd is, en ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik juist tegen die persoon ben uitgevallen.. Ik heb mijn kwaadheid op de verkeerde persoon geuit, en als ik niet gauw iets doe aan mezelf, ben ik hem straks ook kwijt...
Sorry
ik vraag me af of ik nog wel iets beteken voor jou ik vraag me af of je me nog wel leuk vindt
Ik verlang zo graag naar jou, ik wil je bij me ik wil je voelen, ik wil recht in je ogen zeggen wat ik voor je voel en wat je voor me betekent. Ik wil dat je me kan horen zeggen hoe speciaal jij bent, ik wil dat je kan zien dat ik van je hou, ik wil dat je in me ogen kijkt en zegt jij houd echt van mij.
veel verdriet ik weet niet of ik nou moet huilen of lachen, ik weet alleen dat ik bang ben jou kwijt te raken, bang om jou niet meer te horen lachen naar mij, bang dat je me nooit meer zal schrijven, bang dat je me gaat vergeten, bang dat ik verder moet met een leven zonder jou.
Sorry voor mijn onterechte gedrag naar jou, sorry dat ik je pijn heb gedaan en niet aan jou heb gedacht, sorry dat ik alleen aan mezelf dacht en niet aan jou, sorry dat ik, ik even niet was, sorry dat ik een bijzonder persoon als jou heb durven kwetsen,sorry dat ik niet goed genoeg ben voor jou.
Zoveel woede, zoveel verdriet Diep verborgen vanbinnen Wat jij ons hebt aangedaan is vreselijk, is onvergetelijk, onverdraaglijk en doet mij ontzettend veel pijn.
Telkens weer die vragen, tollend in mijn hoofd. Waarom? Had je niet genoeg aan mij?
Was ik niet het belangrijkste voor je?
Waarom nou zij?
Zal ik ooit weer iemand echt kunnen vertrouwen?
Naar iemand verlangen en van iemand kunnen houden? Zal ik ooit weer zijn wie ik echt was?
Verbitterd door hetgeen wat er is gebeurd, mijn emoties en gevoelens niet kunnen uiten aan jou mijn hart en ziel in stukken gescheurd lief hebben en liefde ontvangen was het enigste wat ik wou
Na een paar moeilijke jaren achter de rug te hebben, die ik moeilijk kan verwerken, wil ik hier mijn gevoelens kwijt, zonder anderen daarmee lastig te vallen.
Ik dacht dat mijn gevoelens verdwenen waren, dat ik mijn emoties kwijt was, maar er is een persoon in mijn leven die meer in me los heeft gemaakt dan dat hij zelf weet. Ik kan dit hem ook niet vertellen, maar om die emoties en gevoelens voor hem kwijt te kunnen schrijf ik hier op mijn blog...