In het zonovergoten Rieme, gehucht van Ertvelde, deelgemeente van Evergem, mogen de 17 F1-renners nà het E-peleton vertrekken voor 15 ronden over een platte omloop met slechts vier bochten. Het tempo ligt zò laag dat de speeker ons, in naam van de politie, waarschuwt de koers stop te zetten als de achterstand op de Ees te groot wordt. De ene aanval volgt nu de andere op. Er ontstaan enkele barsten maar echt scheuren doet het niet. In de laatste ronde, terwijl ik nog aan het herstellen ben van een zwaar geleverd offensief, gaat Tas, onmiddellijk gevolgd door Boulard. Iedereen "kijkt" naar Karel Andries en er gebeurd niets. De twee zijn weg. De laatste km, met het oog op de derde plaats, rijd ik nog naar een vluchter, ga er over en val stil op 200 m van de meet. De aanstormende meute steekt me voorbij en ik eindig laatste van de wedstrijd. "Er is niets onherstelbaars gebeurd", filosofeert Françoise. "Morgen terug koers", zegt de vrouw van een Cibelploegmaat. Toch had ik, ondanks ik nog aan het uithijgen was, rapper moeten beslissen en naar het tweetal Tas-Boulard spurten.