Wanneer de kerkbediende de koster op de hoogte brengt gaat deze natuurlijk ook eerst een vaststelling doen, vervolgens brengt hij kanunnik Van Den Gheyn op de hoogte deze kanunnik is de bewaarder van de kerkschatten van de Sint Baafs kerkfabriek, van hem is geweten dat het veelluik zijn lievelingswerk was, het was mede door zijn inspanningen datde zijpanelen in 1921 naar de kathedraal gekomen waren.
Het is nog steeds niet duidelijk wat er allemaal gebeurd is, ongetwijfeld is er enige tijd overheen gegaan tussen het verwittigen van de kanunnik en die zijn beslissing om aangifte te gaan doen op het politiekantoor dat zich enkele minuten gaans van de kathedraal bevond, de kanunnik en de koster melden zich pas aan omstreeks 8h35 anderhalf uur na de vaststelling van de diefte.
De tijd tikt door, toch blijft de tijdspanne tussen de vaststelling en de aangifte zeer opmerkelijk.
De eerste vaststelling gebeurde door de commissaris van het kantoor waar de aangifte gedaan werd, deze besefte dadelijk de ernst van de zaak en schakelde het parket in, intussen was het nieuws van de diefte als een lopend vuurtje door Gent gegaan en zag de kathedraal zwart van het volk, zelfs de Vijdkapel zelf stond bomvol, de kanunnik had niet de minste moeite genomen om de kathedraal te laten sluiten laat staan de Vijdkapel ook de commissaris schijnt geen moeite gedaan te hebben .
Het is dan ook niet verwonderlijk dat de heren van het parket onverrichter zake terug keerden met de opmerking dat het volk eerst maar weg moest zijn eer zij terug kwamen. Het zou pas enkele uren later tot hun eerste vaststelling komen, vingerafdrukken werden genomen, afgietsels van breeksporen werden gemaakt en de kerkbedienden werden ondervraagd, het enige wat men vond, en dan nog volgens een artikel in de krant, was een stukje touw.
Onthouden we hier vooral de laksheid van de kanunnik om maatregelen te treffen om de politie hun werk te laten doen. De foto geeft mogelijk een idee hoe het er die ochtend aan toe ging in de Vijdkapel, een enigszins trotse kerkbediende toont het lege kader.
Na het onderzoek en de verhoren concludeert het parket dat er minstens twee daders moeten geweest zijn en dat zij zich hebben laten insluiten. De dieven moeten groot geweest zijn, een stoel of een ladder ter beschikking gehad hebben, immers de bovenkant van het kader waarlangs de panelen eruit gehaald zijn bevond zich1.84m boven de tafel van het onderstaande altaar. De dieven hebben dan de kathedraal langs de openstaande deur verlaten.
Wie de verhoren van de kerkbedienden en de kanunnik leest moet het opvallen dat de verhoorden de werkwijze van de diefstal zelf inbrengen, het zijn zij die spreken van insluiting en van meerdere dieven gezien de hoogte waarop gewerkt diende te worden, zij bevestigen ook dat het slot van de openstaande deur niet zo goed meer werkte en makkelijk te openen was van binnenuit omdat de tong terug geduwd kon worden. Later zal de maker van “het secreet” ,dit is het ijzeren kader waarin de houten kaders gevat zijn, verklaren dat de daders het secreet moeten gekend hebben, waarom deze verklaring? als men de conclusie leest hebben de daders het zich wel heel moeilijk gemaakt een kenner van het secreet zou helemaal anders te werk gegaan zijn, of wist de maker van de kanunnik hoe het werkelijk gegaan is die nacht en zei hij daarom dat de daders het secreet moesten kennen?
