|
1) Ik had met niemand anders deze prachtige reis willen delen, als met mijn beste vriend, Alain. Geen seconde lagen we in conflict, en grandioos genoten we van de mooie natuur, alsook van de talloze gesprekken (via onze cardo's, inclusief kluchten). De maaltijden die we bereidden, waren van ongenaakbare klasse (inclusief de STROGANOF), en Piet en Mimy konden het prima vinden in de keuken.
2) Sorry voor de Ducati- en BMW rijders, maar onze 2 Japanners (Pan, en GTR) waren prima motoren, die ons overal brachten waar we het wilden, en zijn ideaal geschikt voor deze reizen.
3)Wat de periode betreft, ware het misschien beter geweest 2 weken later te vertrekken, niet alleen voor de temperatuur, maar ook voor de opening van de campings. Nu waren we net iets voor de opening van het seizoen, en kwamen dikwijls voor gesloten campings te staan. Anderzijds moet je in deze periode niet vrezen dat je geen plaats zult hebben, want meestal lagen we alleen op de camping. De periode had dan weer dit voor dat we (afgezien van de temperatuur) genoten van sneeuwlandschappen, die ons soms waanden alsof we op skireis waren.
4)Materiaal: is altijd moeilijk in te schatten; Je kunt zo twijfelen aan het feit of het wel nuttig is een tent mee te sleuren (we hebben hem niet nodig gehad, maar best want in die koude temperaturen gingen we het niet al te warm gehad hebben). Het is altijd een stok achter de hand in geval, want op een gegeven moment hadden we echt het gedacht dat we hem echt gingen moeten gebruiken. Wel hadden we iets te veel kledij mee, maar dat is altijd moeilijk inschatten, en ook de vroegere terugkomst zit daar voor veel tussen.
5) Zou ik de reis nog herdoen: moest het aan mij liggen ik vertrek volgende maandag direct opnieuw naar dit prachtige land, alleen zou ik de Noordkaap niet meer aandoen (als je het 1 maal gezien hebt, dan is je doel bereikt), maar zou ik terug via Noorwegen (welliswaar een stuk langs dezelfde weg) terugkeren, en in Trondheim, de kustweg verlaten, en dan land inwaarts naar Oslo rijden (je ziet er zouden al plannen zijn). Finland en Zweden konden mij niet imponeren,(onze bedoeling was om via deze weg de steden Stockholm & Copenhagen te bezoeken, maar de tandpijn weerhield ons van dit plan). Al moet ik toegeven dat Zweden op zich wellicht de moeite moet zijn, maar wij volgden enkel de autostrade, vandaar.
6) Is het moeilijk aan passen aan de constante klaarte bij nacht. Toch wel, je bioritme kan gemakkelijk ontregeld worden, maar je kunt er echt goed slapen (met of zonder oogverblinding)
7) Dank aan al de mensen die reageerden op onze blog, want dit geeft echt wel een duwtje in de rug tijdens dit onvergetelijk moment.
Niet te min is dit land zeker het bezoeken waard, alleen zijn de prijzen (zowel voor brandstof, drank, eten, overnachting) aan de dure kant, maar het weegt zeker op tegen de natuurpracht van het land. Moest iemand via deze blog twijfelen om een motorreis naar Noorwegen te ondernemen zeker niet twijfelen.
Met Noorse groeten
Viking Patrik Merlevede
|
Deze morgen om 0730hr opgestaan, om onze verplaatsing (zo dicht mogelijk bij Hamburg) aan te vatten na het ontbijtbuffet. Onze volgweg omvat vandaag 2 ferry's . De eerste nemen we vrij kort na ons logement van Helsinborg (Zweden) naar Helsingor 5denemarken). Na ongeveer 25 minuutjes bereiken we de Deense bodem, om dan bij droog weer, maar wel met veel wind, tegen de middag de 2de ferry te bereiken. (De 2 geplande rustdagen met bezoek aan Stockholm & Copenhagen, laten we links liggen omwille van de tandproblemen van Pat). De overzet van Rodby (Denemarken) naar Puttgarden (Duitsland) valt qua prijs wel wat tegen (50 euro/pers), maar het middaguur is een uitgelezen moment om te genieten aan boord van een broodje zalm, terwijl we verwonderd toekijken hoe (een wellicht Duitser met formaat) wel zeker 6 x aanschuift aan het buffet, en zich werkelijk volpropt. Na 45 minuten bereiken we het vaste land, en bemerken we dat we Hamburg niet zullen halen, maar een pension net na de Afslag in Siek (Pension A1) biedt ons een doppelzimmer aan voor 60 euro. Morgen nostalgie voor Pat, want we rijden naar Xanten , zijn eerste kazerneringsplaats namelijk in het 54ste Smd missiles.
Deze morgen vroeg uit de veren (0630hr) om na het ontbijt om 0720hr te vertrekken richting home. Donkere wolken doen ons twijfelen onze regenkledij aan te trekken, maar de twijfel overwint, en op enkele kleine buitjes na blijven we droog. Wel is het weer aanpassen aan de behoorlijke drukte op de Belgische autowegen (deels door werken, en de dagelijkse drukte aan de Kennedytunnel), maar we komen toch tamelijk vlot voorbij Antwerpen. In Drongen een laatste maal onze paarden gevoederd, om afscheid van elkaar te nemen. In Brugge neemt Pat richting Kortrijk, en Alain richting kust, wuiven we elkaar uit, maar lang zal onze hereniging wellicht niet duren, want na 20 dagen onafscheidelijk met elkaar genoten te hebben van een onwaarschijnlijk mooie reis, is het niet makkelijk afscheid van elkaar te nemen. 
