Gisterenavond nog contact gemaakt met een jonge Gentenaar (kampioenen) die in de camping werkte. Zijn vriending een jonge Zweedse studente kwam binnen 18 dagen ook in de camping werken, en daarna gingen ze in september samen op reis, van een origineel avontuur gesproken. Vandaag om 0900 uur op pad om de Lofoten te verkennen.Van pracht gesproken, weeral onbeschrijfelijk. De totale rit (440 km) bracht ons op het einde in een vermeende toendra met alweer lichte sneeuwval. Op zoek naar logement kampten we dit maal met volle camping wat door het pinksterweekend begrijpelijk is maar waarmee we geen rekening hadden gehouden. Teneinde raad volgden we een aanduiding in het bos van een hytte verhuur die ons bij een lokale Winnetoe ( een langharige grijsaard) bracht, die bij onze aankomst (17.30 uur) kwam aangehold om ons een appartementje met alles erop en eraan te verhuren voor 500 Nk ipv een eerdere camping van 900 Kr echter wel van de buitenwereld afgesloten zonder internet of gsm bereik. Deze avond bereide Mimy, bijgestaan door Piet, een heerlijke maaltijd. Zalm met Hollandaise saus rijst en wokgroentjes om vingers van af te likken, veel beter dan de droge voeding de avond voordien. Vannacht voor de eerste maal geslapen met onze 50 shades of grey lapjes en dat viel zo goed mee dat Pat zelfs tot hard snurken kwam ( getuige de geluidsopname van Alain ).We zijn lichtjes voor op het schema maar het lichte druk verlies de achterband van Alain noodzaakt ons tot trager te rijden zodat er minder snel slijtage is.
Deze morgen weer stipt om 0900 uur het appartement van Winitou verlaten in noordelijke richting waar we eerst halt hielden bij en van de vele gedenkplaatsen van de slag om Narvik en daarbuiten tijdens WO II. We knabbelen weer van het schema af en nu zijn we 330 km verwijderd van de noordkaap in een prachtige hytte in de Artic Fjordcamp op 70° noorderbreedte. Iets voor de middag hielden we ons aan ons bijna dagelijks ritueel, een lekker kopje kofiie met een Noors worstebroodje, vindt je overal in ieder tankstation. Blijkbaar voor velen dagelijkse kost. Het ene mooie beeld vloeide alweer in het andere maar plots werden we opgeschrikt door rendieren en elanden (whouououoehoe) langs de weg waarvan we geen foto's konden nemen, stoppen langs de weg blijkt niet altijd eenvoudig. Niet enkel rendieren maar ook vis die men droogt langs het water komt men tegen. De temp was alweer aan de lage kant 0 to 5° al vonden we beiden dat de gevoelstemperatuur de koudste was sinds ons vertrek. Aangekomen in Alteidet op de camping bekeken we de weersvoorspellingen. Zon vanaf 22 uur deze avond tot donderdag morgen, vraag is nu wanneer is het morgen want de zon gaat hier niet meer onder. Als de weersvoorspelling klopt zien we misschien de middernacht zon.
Vandaag de laatste rit richting Noordkaap. Om 0850 vertrokken onder een bewolkte hemel ipv de voorspelde zon. Al snel bleek het zelf frisjes te worden. Na de verplichte bandenctl rijden we een eerste 45 tal km richting Alta waarna we dwars door een eenzame toendra onze weg verder zetten naar Honnigsvae. Het wordt een lange meestal rechte weg in een afgelegen gebied waar hier en daar toch nog een huisje staat. Een mens vraagt zich af wie komt hier eigenlijk wonen. We zeiden nog tegen elkaar wat doen die jonge gasten van 16 jaar hier op een zaterdagavond. En toch moe tmen geconcentreerd blijven want nu en dan vindt men rendieren en elanden langs en zelfs op de weg. Aangekomen in Honnigsvae omstreeks 13.30 en na 375 km (rit naar noordkaap incl) direct op zoek naar een slaapplaats, inkopen doen om dan verder te rijden naar ons einddoel 71°10'21''. Eindelijk na 165 Nk pp om de plaats te mogen bezoeken en 4783 km ons doel bereikt wat we als trotse Belg met een pintje bier vieren. Vanaf nu draait het kompas weer richting zuid, Agnetha en Frieda here we come, the two Fernando's from Waterloo.
Gisteren genoten van de Noordkaap de timing van de weersvoorspelling iets in ons nadeel . Toen we terug afdaalden naar onze camping trok de hemel open en genoten we de ganse avond van opklaringen met zon. Even twijfelden we om nog eens terug terijden naar de Noordkaap ( 25 km) maar ontzagen het uiteindelijk.wel stond Pat om 0245 op (plasmoment) om de prachtige zon te filmen op de bergflanken. Na ontbijt om 0930 vertrokken voor een 250 km rit richting Karasjokv met de zon in ons gezelschap, zowel de kwaliteit van de wegen als het desolate landschap deed ons nu al met heimwee denken aan de voorbije luxe die we hadden zowel van de natuur als de wegen.De voorzien camping tussen Karasjok en Lakselv bleek juist nu voor 2 weken in jaarlijs verlof, wat ons noodzaakte af te zakken naar Karasjok waar we na onderhandelen korting kregen op logement en voor 470 Nk een hytte bemachtigden welliswaar zonder water, douche en alweer van de buitenwereld (Gsm en internet ) afgesloten waren. Later op de aqvond hebben we wel genoten van een BBQ met als voorgerecht Lax en hoofdgerecht een lekker stukje lams.Morgen sluiten we het Noorse verhaal af en betreden we Finland.Op naar een nieuw avontuur en terug in de europese munt.
Na een regenachtige nacht om 0845 de, naar Noorse normen wat rommelige camping verlaten toch voor een drie sterren. Onze volgweg door het land van de Sami was saai door de lange golvende wegen doorheen kilometers lange bossen, van waaruit af en toe een kuddee rendieren opdook waarvoor we wel eens moesten remmen.Het landschap deed ons af en toe denken aan de Panorama Duinen ( Leopoldsburg) aan elkaar gebreid met half bevroren meren. Onze eerste pitsstop deed ons opschrikken toen we bemerkten dat Finland 1 uur voor is onze tijdsgordel, waardoor we meteen beslisten onze lunch daar te nuttigen . Een Tyoische Finse maaltijd (nakkikastike + perumat) voor 8,50 euro ( tv worstjes in bruine saus met gekookte patatten witte kool en rode biet) njamie. Om 1600 overschreden we de noordpoolcirkel in Finland om in Aavasaksa een hytte te huren voor 60 euro. Inkopen moesten we in Zweden doen ongeveer 1 km de brug overschrijdend om vast te stellen dat bier in de suppermarkt slecht 3.5% alcohol bevat. Als je beters wil moet je naar speciaal zaken, waar je voor bier naar onze normen wel iets meer betaald.Hopelijk moet Alain al die bomen die we voorbij reden niet omzagen want dan belooft de niet veel goeds. Morgen vervolgen we onze weg naar de zuidelijke zon, al zijn de voorspellingen niet veel zaaks.
Vandaag vroeg vertrokken om 0915 Finse tijd (0815 Zweedse), tanken bandje blazen en maar rijden. Bedoeling was to Umea Zweden maar door de erge tandpijn van Patje werd het maar liefst 850 km ipv de voorziene 475 Km. Verschillende scenario's werden doorlopen maar we beslisten om verder te rijden en op zoek te gaan naar een apotheek om wat medicatie te krijgen.
Vertrokken met een stralende zon, maar na de middag de voorspelde regen, met bakken soms. Door de aanpassing van het reisschema zijn we moeten op zoek gaan naar een camping en na lang sukkelen op de mooiste camping tot nu toe terchet gekomen ten zuiden van Honingsvag Camping Malnbaden. Ons reisje wordt zo ingekort zodat Patje zo snel mogelijk van die tandpijn verlost kan worden (ik weet wel een manier).
Patje heeft een slechte nacht achter de rug, ik zou zeggen doorbijten die pijn maar ja. Vroeg vertrokken 0815 en hopsa weg met opnieuw een stralende zon. Nu kan men echt genieten van het Zweedse landschap dat soms langs zijn meren zijn schoonheid laat zien. Maar we moeten verder, en daar begint het weer. Na de middag trakteert het Zweedse weer ons met stevige buien en hevige rukwinden, maar zoals keiharde vlamingen plooien we niet leggen ongeveer 900 km af om te belanden in Helsingborg een zeelengte verwijderd van Kopenhagen. De vele km verplichten ons de slaap wat vroeger te nemen om morgen opnieuw fit te kunnen starten. Agnetha en Frieda jammerlijk genoeg niet gezien, en Geert die sms was niet voor jou.
Gisteren genoten van de Noordkaap de timing van de weersvoorspelling iets in ons nadeel . Toen we terug afdaalden naar onze camping trok de hemel open en genoten we de ganse avond van opklaringen met zon. Even twijfelden we om nog eens terug terijden naar de Noordkaap ( 25 km) maar ontzagen het uiteindelijk.wel stond Pat om 0245 op (plasmoment) om de prachtige zon te filmen op de bergflanken. Na ontbijt om 0930 vertrokken voor een 250 km rit richting Karasjokv met de zon in ons gezelschap, zowel de kwaliteit van de wegen als het desolate landschap deed ons nu al met heimwee denken aan de voorbije luxe die we hadden zowel van de natuur als de wegen.De voorzien camping tussen Karasjok en Lakselv bleek juist nu voor 2 weken in jaarlijs verlof, wat ons noodzaakte af te zakken naar Karasjok waar we na onderhandelen korting kregen op logement en voor 470 Nk een hytte bemachtigden welliswaar zonder water, douche en alweer van de buitenwereld (Gsm en internet ) afgesloten waren. Later op de aqvond hebben we wel genoten van een BBQ met als voorgerecht Lax en hoofdgerecht een lekker stukje lams.Morgen sluiten we het Noorse verhaal af en betreden we Finland.Op naar een nieuw avontuur en terug in de europese munt.
Na een regenachtige nacht om 0845 de, naar Noorse normen wat rommelige camping verlaten toch voor een drie sterren. Onze volgweg door het land van de Sami was saai door de lange golvende wegen doorheen kilometers lange bossen, van waaruit af en toe een kuddee rendieren opdook waarvoor we wel eens moesten remmen.Het landschap deed ons af en toe denken aan de Panorama Duinen ( Leopoldsburg) aan elkaar gebreid met half bevroren meren. Onze eerste pitsstop deed ons opschrikken toen we bemerkten dat Finland 1 uur voor is onze tijdsgordel, waardoor we meteen beslisten onze lunch daar te nuttigen . Een Tyoische Finse maaltijd (nakkikastike + perumat) voor 8,50 euro ( tv worstjes in bruine saus met gekookte patatten witte kool en rode biet) njamie. Om 1600 overschreden we de noordpoolcirkel in Finland om in Aavasaksa een hytte te huren voor 60 euro. Inkopen moesten we in Zweden doen ongeveer 1 km de brug overschrijdend om vast te stellen dat bier in de suppermarkt slecht 3.5% alcohol bevat. Als je beters wil moet je naar speciaal zaken, waar je voor bier naar onze normen wel iets meer betaald.Hopelijk moet Alain al die bomen die we voorbij reden niet omzagen want dan belooft de niet veel goeds. Morgen vervolgen we onze weg naar de zuidelijke zon, al zijn de voorspellingen niet veel zaaks.
Vandaag vroeg vertrokken om 0915 Finse tijd (0815 Zweedse), tanken bandje blazen en maar rijden. Bedoeling was to Umea Zweden maar door de erge tandpijn van Patje werd het maar liefst 850 km ipv de voorziene 475 Km. Verschillende scenario's werden doorlopen maar we beslisten om verder te rijden en op zoek te gaan naar een apotheek om wat medicatie te krijgen.
Patje heeft een slechte nacht achter de rug, ik zou zeggen doorbijten die pijn maar ja. Vroeg vertrokken 0815 en hopsa weg met opnieuw een stralende zon. Nu kan men echt genieten van het Zweedse landschap dat soms langs zijn meren zijn schoonheid laat zien. Maar we moeten verder, en daar begint het weer. Na de middag trakteert het Zweedse weer ons met stevige buien en hevige rukwinden, maar zoals keiharde vlamingen plooien we niet leggen ongeveer 900 km af om te belanden in Helsingborg een zeelengte verwijderd van Kopenhagen. De vele km verplichten ons de slaap wat vroeger te nemen om morgen opnieuw fit te kunnen starten. Agnetha en Frieda jammerlijk genoeg niet gezien, en Geert die sms was niet voor jou. 
